હરીશ મીનાશ્રુની કવિતા: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
No edit summary
()
Line 177: Line 177:
નેત્રને ખૂણે
નેત્રને ખૂણે
</poem>
</poem>
== પ્રેમસૂક્ત : ૧૫ ==
<poem>
નિબિડ સ્પર્શ શું છે? –
::: કદાચ અપભ્રંશ દૂરતાનો
આલિંગન માટે ફેલાવેલા બાહુઓ
આકાશમાં ઉમેરી દે છે
થોડુંક વધુ આકાશ
આ ચુંબન
રમ્ય આકૃતિ રચે છે
આપણાં જ હોઠનાં શૂન્યની
નીરવ મધ્યરાત્રિને
ચંદ્ર કે ચાંદની જેવી ચેષ્ટાથી પણ
ખલેલ જ પહોંચે છે
ત્યારે
હું કંપિત સ્વરે
પ્રેમનો એકરાર કરવા મથે છે
જ્યારે હું કરતો રહું છું પ્રેમ
::::::       અવાક્
:::::   આ ચક્રવાક
:::: અને ચક્રવાકી
મિલનની પળ એ બન્નેવને
::       ઠેરવે છે એકાકી
</poem>
== પ્રેમસૂક્ત : ૧૭ ==
<poem>
યુદ્ધ આદરવાની તારી એ ખૂબી
અન્યને  લાગે કે જાણે તહકૂબી
</poem>
== પ્રેમસૂક્ત : ૨૦ ==
<poem>
ત્વચા ઉપર તો નિરંતર તમારો સ્પર્શ મળે
ને દૂરતામાં કેટલાં પ્રકાશવર્ષ મળે
ઘડે છે વ્યૂહ પ્રેમનો આ સુખડની કાયા
તમારી સાથે હવે નિત્યનો સંઘર્ષ મળે
</poem>
== જન્મારો ==
<poem>
::ઘરમાં હુવાવડીનો ખાટલો ને
જીવ મારો ચીઠાં લખે છ ચબૂતરે
ફળિયે શરાધિયાના દા’ડા ફરે ક
::મારી ઢોચકીમાં તૈડ પડી તૈડ
પોદળો યે છૉણું થૈ ભડભડ ચેત્યો ક
:::મનખાની મેલ બધી પૈડ
ભૂખે મરે છ ભાંજઘડિયાનાં છોકરાં
::ને ગડભાંજે ગોદડીમાં મૂતરે
લેમડાની હળી જેવી ઘૈડિયાંની જાત
::એની ચેટલીક કરવાની ઠાઠો
હાહ જરી અધરાતે હેઠો બેઠો ક
::તૈં ઠૂંઠવો મેલીને ચિયો નાઠો
કોણ મારાં ખાહડાં પે’રીને ટૈણપો
::પાદરની પેલી પા ઊતરે?
</poem>
== ત્રિપદી ==
<poem>
થરથર કેસરકિરણ પરોઢે
પ્રિયજન અરસપરસને ઓઢે
તેજકટારી તૃણની પત્તી
માંહ્ય લીલોકચ સૂરજ સોઢે
સરગમમાં તેતર ને સૂડા
વાજીંતર : રાતાં કેસૂડાં
પલાશમાં ને ભીમપલાશમાં
ભેદ કરે તું? ફટ્ રે ભૂંડા
ગુંજાફળના દીપ પ્રજાળી
જળઝીંગોર ઝરે દ્રુમડાળી
મેઘફૂલથી તોળ્યા મઘમઘ
સવા વાલ કેવળ વનમાળી
</poem>
<center>&#9724;</center>
<center>&#9724;</center>
<br>
<br>
26,604

edits

Navigation menu