હરીશ મીનાશ્રુની કવિતા: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
()
()
Line 266: Line 266:
</poem>
</poem>


== વ્હાલશેરીનાં પદો : ૧ ==


<poem>
:::આજની ઘડી તે રળિયામણી હોજી
માઘ મહીં માંગી વ્હાલેશરીએ પડવાથી
:::પૂનમ લગીની પ્હેરામણી હોજી


પાંદડાં ખરે છે એ તો ઝાડની કટેવ, પાંચ
:::પોપટા ઊડે તો કહું પાનખર
હરિરસઘેલી વસંત વંન મેલીને
:::બેઠી જીભલડીના પાન પર


ચુંબનવિભોર હોઠ વંઠેલા દીસે છે
:::કેમ કરી ગાશું વધામણી હોજી
ઝાંઝર માગું તો લાવે તુલસીની માંજર શું
:::મઘમઘતું હેમનું ઘરેણું
અણવટ માગું તો ધરે બંશીવટ, લોળિયાની
:::લ્હાયમાં વજાડી રહે વેણુ
લટકાવી રાતી ચણોઠડીની લૂમ, હરિ
:::લટકે ફંજેટી દિયે દામણી હોજી
</poem>
== વ્હાલશેરીનાં પદો : ૧૦ ==
<poem>
કીધાં કીધાં કીધાં વ્રજમાં વિપરીત કૌતક કીધાં રે
એકલડા વહાલેશરીને અબળાએ લૂંટી લીધા રે
દહીંદૂધનાં માટ ઠાલવી ઠાલાં શિર પર ધાર્યાં રે
મહી ઊભરાયાં હોય એહવાં કપટ કરી શણગાર્યાં રે
કંચવાની કસ કસી, તસોતસ મદનમનોરથ ભીડી રે
મહિયારણ રણઝણતી હરિનો મદ હણવાને હીંડી રે
સાધે સાધે સાધે લલના લાગ લીલાનો સાધે રે
ભરવાડાના ભાણેજડાને ગોરસગ્રાસ ન લાધે રે
મૃગનયણી મોહનને અવળી દાણ માંગતી વળગી રે
રઢ લીધી તે રઢિયાળાંથી ક્ષણુ ન રેહેતી અળગી રે
વેણુસોતાં અધર વળી પદરેણુસોતાં તળિયાં રે
ચુંબન ને આલિંગનસોતાં પિયુ માગ્યા પાતળિયા રે
પીધા પીધા પીધા તે રસ અરસપરસના પીધા રે
લેહ થકી લંપટ તે દાણ અનોપમ લીધાં દીધાં રે
</poem>
== શબદ ==
<poem>
:::સંતને સર્વનાં નિત્યનાં નોતરાં
પૂરવના પવન પ્રગટ્યા પરોણા બની
:::ગંધનાં પંથ ને ફૂલનાં ચોતરા
જેણે ઝાકળ વીંટેલી અગનપામરી
ઉર ધરી, પ્રિયને ઢોળી હો ચામરી
:નયનનાં ભવન ત્યાં ઝળહળે સોંસરાં
એહને ઉંબરે સંતની ચાખડી
::તાપ જેણે તપ્યા ચીતરા ઓતરા
સ્નેહ-સાકર ભળે જેમ કંસારમાં
સત્તસંગત : રૂડો સ્વાદ સંસારમાં
:::કોણ ફાકે કઠણ કાળના કોદરા
જે અમીકોળિયે નંદ પામે અતિ
:::પલકમાં પરહરિ ફંદ ને ફોતરાં
નવલખાં આંસુનાં બુંદ લોહ્યાં, અરે
ઓઘરાળા થકી મુખ સોહ્યા કરે
::નામ પૂછી, પૂછી ગામ ને ગોંદરા
શેઠનો શેઠ તે ઠેઠ આવ્યો પછી
:::વેઠ શાને કરે વ્રેહવાણોતરા?
</poem>
== પદપ્રાંજલિ : ૧ ==
<poem>
સાધો, આ તે સત કે ભ્રમણા
એક હરિ આલો તો તરત જ કરી બતલાવે બમણા
પ્રેમગલીની વચ્ચે બોલાવે
કીમિયાગર કપટી
હરિમાં હું ને હુંમાં હરિ
ત્યાં ઊભા ચપટી ચપટી
સુખની જ્યાં કોઈ મણા નહીં : સગપણનું નામ સુખમણા
હું જ મને ઢાંકીને
બેઠો રહું મારી પછવાડે
ઢાંકપિછોડા છોડ, હરિ
થઈ જાશે ખડાં રૂંવાડે
હું ને ઊહું કહું તો હરિ ભેટે હમણાં ને હમણાં
</poem>


<center>&#9724;</center>
<center>&#9724;</center>
<br>
<br>
26,604

edits

Navigation menu