18,450
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 59: | Line 59: | ||
::: રે બૈઓ રામ રામ છે. | ::: રે બૈઓ રામ રામ છે. | ||
‘સંઘ’ સૂચવે છે સુવ્યવસ્થા | ‘સંઘ’ સૂચવે છે સુવ્યવસ્થા | ||
— એવા વહેલી પરોઢના વિસર્જન-બોલ : એ સો-પચાસનું ગોળ ફરતું નૃત્ય : એક સૂર, એક તાલ, સરખા ઠમકા ને સરખી તાળીઓ : સર્વને નિજજીવનની આરસીરૂપ બને તેવા ગીતોના વિષય : વારંવાર પુનરાવર્તન પામતી પંક્તિઓ : ગીતનૃત્યના કલેજા સમાન અક્કેક ટેકપંક્તિ : એ ‘કેડન્સ ઑફ કન્સેંટીંગ ફીટ’, હોંશે હોંશે જાણે હોંકારા દેતાં પચાસ કદમોની તાલબદ્ધ તેમજ સ્વયંસ્ફુરિત ઠેસો : આ બધા સંઘનૃત્યનાં ઉચ્ચારણો તેમજ એંધાણો. નીરોગી તેમજ સૂરીલા સંઘજીવનમાંથી જ આવા નૃત્યધ્વનિ ઊઠે છે. સંઘ એટલે નર્યું ટોળું નહિ. ટોળું નૃત્ય કરી શકે નહિ. ટોળાના બોલ ફક્ત ‘બેબલ’, ગોટાળો જ રચે. ‘સંઘ’ શબ્દની અંદર તો સુવ્યવસ્થાનો, સંવાદનો, એકરસતાનો, તેમજ પેલા ‘elan vital’નો, જીવન-તલસાટનો ધ્વનિ છે. ‘સ્પીચ, મ્યુઝિક ઍન્ડ ઍક્શન’, શબ્દ, સંગીત તેમજ ગતિ, એ ત્રણેયનો વિરલ મેળ સાધનારી રાસ-ગરબાની બૅલડ નૃત્યકલા જે સંઘજીવનમાંથી સર્જન પામતી હોય, એ સંઘજીવન હરગિજ પ્રાણવાન હોવું જોઈએ. | |||
સંઘકવિતાનો વણાટ | સંઘકવિતાનો વણાટ | ||
સંઘકવિતાનાં એ શબ્દ, નૃત્ય તથા સંગીત, ત્રણેયનો વણાટ એવો તો ઘાટો બની ગયો છે કે એને જૂજવાં પાડી દેખાડી શકાતાં નથી. થોડા નમૂના તપાસીએ : | સંઘકવિતાનાં એ શબ્દ, નૃત્ય તથા સંગીત, ત્રણેયનો વણાટ એવો તો ઘાટો બની ગયો છે કે એને જૂજવાં પાડી દેખાડી શકાતાં નથી. થોડા નમૂના તપાસીએ : | ||
Line 198: | Line 198: | ||
કુંજલડી રે સંદેશો અમારો | કુંજલડી રે સંદેશો અમારો | ||
જઈ વાલમને કે’જો રે! | જઈ વાલમને કે’જો રે! | ||
હંબો હંબો વીંછીડો. | હંબો હંબો વીંછીડો. | ||
માવા! મહીની મટુકી મારી મેલ્ય ને રે. | માવા! મહીની મટુકી મારી મેલ્ય ને રે. | ||
વગેરે રાસડા : અથવા એ જ લોકરાસોમાંથી નવરચિત — | વગેરે રાસડા : અથવા એ જ લોકરાસોમાંથી નવરચિત — | ||
ચોકને આંગણે ચાંદની રે. | ચોકને આંગણે ચાંદની રે. | ||
::: ખીલી રૂપેરી રંગ : | |||
રંગ રે, આવો સાહેલી, રંગ માણવા. | રંગ રે, આવો સાહેલી, રંગ માણવા. | ||
ઊગ્યો સખિ! સૃષ્ટિનો શણગાર હાં! | ઊગ્યો સખિ! સૃષ્ટિનો શણગાર હાં! | ||
ચાલ્ય ચાલ્ય જોવાને ચંદ્રમા! | ચાલ્ય ચાલ્ય જોવાને ચંદ્રમા! | ||
કુંજવિહારી! રજની સારી, | કુંજવિહારી! રજની સારી, | ||
કહો ક્યાં ગુજારી નારી નઠારી! | કહો ક્યાં ગુજારી નારી નઠારી! | ||
ધુતારી રે કહોને કોણ ભામા મળી! | ધુતારી રે કહોને કોણ ભામા મળી! | ||
પૂનમ ચાંદની ખીલી પૂરી અહીં રે. | પૂનમ ચાંદની ખીલી પૂરી અહીં રે. | ||
નવા રાસપર્વકાર | નવા રાસપર્વકાર | ||
Line 223: | Line 223: | ||
ને મહીં આવે વિજોગની વાત રે | ને મહીં આવે વિજોગની વાત રે | ||
સ્નેહધામ સૂનાં સૂનાં રે! | સ્નેહધામ સૂનાં સૂનાં રે! | ||
— હજુ પણ મનમાં ઘૂમે છે. ‘આશાભર્યા અમે આવિયાં’નો લોકઢાળ આવા નવા બોલને આટલા લોકઝીલ્યા બનાવી શકે છે, તે દર્શન ન્હાનાલાલમાં પ્રથમ વાર થયું. આથીયે વધુ નવભાવનાવંત શબ્દો — | |||
ચંદા ને સૂર્ય મારાં જ્યાં સદા સમાણાં | ચંદા ને સૂર્ય મારાં જ્યાં સદા સમાણાં | ||
::: આંખોના તેજ એ હોલાણા સુહાગી દેવ! | ::: આંખોના તેજ એ હોલાણા સુહાગી દેવ! |
edits