18,450
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 442: | Line 442: | ||
|ખોટી વાત છે. કહું? | |ખોટી વાત છે. કહું? | ||
}} | }} | ||
{{ps | |||
નરેશઃ શું? | |નરેશઃ | ||
ઉર્સુલાઃ હંસાબહેન માટે તમને પ્રેમ છે પણ તમે પોતે જ તે નથી જાણતા. | |શું? | ||
નરેશઃ ને તમે કેમ જાણ્યું? | }} | ||
ઉર્સુલાઃ ઓહો, એ તો બહુ સહેલું છે. તમને બેઉને જોઈને તરત મને લાગ્યું હતું. | {{ps | ||
નરેશઃ પણ શા ઉપરથી? | |ઉર્સુલાઃ | ||
ઉર્સુલાઃ તમે જે રીતે વર્તો છો તે ઉપરથી. મારા ભાઈ બરાબર એવા જ હતા. મને એ ખૂબ ચાહતા ને ખૂબ જ પજવતા. પજવતા એટલું બધું કે ચીડ ચઢે. ને આની પરીક્ષા કરવા ખાતર જ … | |હંસાબહેન માટે તમને પ્રેમ છે પણ તમે પોતે જ તે નથી જાણતા. | ||
નરેશઃ શું? | }} | ||
{{ps | |||
|નરેશઃ | |||
|ને તમે કેમ જાણ્યું? | |||
}} | |||
{{ps | |||
|ઉર્સુલાઃ | |||
|ઓહો, એ તો બહુ સહેલું છે. તમને બેઉને જોઈને તરત મને લાગ્યું હતું. | |||
}} | |||
{{ps | |||
|નરેશઃ | |||
|પણ શા ઉપરથી? | |||
}} | |||
{{ps | |||
|ઉર્સુલાઃ | |||
|તમે જે રીતે વર્તો છો તે ઉપરથી. મારા ભાઈ બરાબર એવા જ હતા. મને એ ખૂબ ચાહતા ને ખૂબ જ પજવતા. પજવતા એટલું બધું કે ચીડ ચઢે. ને આની પરીક્ષા કરવા ખાતર જ … | |||
}} | |||
{{ps | |||
|નરેશઃ | |||
|શું? | |||
}} | |||
(વિમળા પ્રવેશ કરે છે.) | (વિમળા પ્રવેશ કરે છે.) | ||
વિમળાઃ ચાલો, નીચે એ રાહ જુએ છે. | {{ps | ||
|વિમળાઃ | |||
|ચાલો, નીચે એ રાહ જુએ છે. | |||
}} | |||
(બધાં જાય છે.) | (બધાં જાય છે.) | ||
(પડદો પડે છે.) | (પડદો પડે છે.) | ||
પ્રવેશ ૩ | <center>'''પ્રવેશ ૩'''</center> | ||
(સમયઃ બપોર. સ્થળઃ નરેશનું દીવાનખાનું. હંસા અને ધીમન્ત બેઠાં છે.) | (સમયઃ બપોર. સ્થળઃ નરેશનું દીવાનખાનું. હંસા અને ધીમન્ત બેઠાં છે.) | ||
ધીમન્તઃ પણ તમે આ ઠીક ન કર્યું! | {{ps | ||
હંસાઃ શું? | |ધીમન્તઃ | ||
ધીમન્તઃ તમે ભૂખ્યાં રહ્યાં તે. | |પણ તમે આ ઠીક ન કર્યું! | ||
હંસાઃ ના, કંઈ નહિ, તેમાં શું? | }} | ||
ધીમન્તઃ પણ એમ કરવાનું કારણ? | {{ps | ||
હંસાઃ મને ન ગમ્યું. | |હંસાઃ | ||
ધીમન્તઃ પણ શા માટે ન ગમે? એ કંઈ ભૂખ્યો રહ્યો હશે? | |શું? | ||
હંસાઃ એમની વાત જુદી છે. | }} | ||
ધીમન્તઃ વાત જુદી શાને? ને તમારે રોજ આવું કંઈ ને કંઈ હોય છે જ? | {{ps | ||
હંસાઃ ના, ના, કશું નથી હોતું. અમને સ્ત્રીઓને તો એ સહજ છે. અજાયબી તો તમને લાગે છે. | |ધીમન્તઃ | ||
|તમે ભૂખ્યાં રહ્યાં તે. | |||
}} | |||
{{ps | |||
|હંસાઃ | |||
|ના, કંઈ નહિ, તેમાં શું? | |||
}} | |||
{{ps | |||
|ધીમન્તઃ | |||
|પણ એમ કરવાનું કારણ? | |||
}} | |||
{{ps | |||
|હંસાઃ | |||
|મને ન ગમ્યું. | |||
}} | |||
{{ps | |||
|ધીમન્તઃ | |||
|પણ શા માટે ન ગમે? એ કંઈ ભૂખ્યો રહ્યો હશે? | |||
}} | |||
{{ps | |||
|હંસાઃ | |||
|એમની વાત જુદી છે. | |||
}} | |||
{{ps | |||
|ધીમન્તઃ | |||
|વાત જુદી શાને? ને તમારે રોજ આવું કંઈ ને કંઈ હોય છે જ? | |||
}} | |||
{{ps | |||
|હંસાઃ | |||
|ના, ના, કશું નથી હોતું. અમને સ્ત્રીઓને તો એ સહજ છે. અજાયબી તો તમને લાગે છે. | |||
}} | |||
(એટલામાં ઉતાવળે નરેશ પ્રવેશ કરે છે.) | (એટલામાં ઉતાવળે નરેશ પ્રવેશ કરે છે.) | ||
નરેશઃ અરરર, હંસા, હું તો સાવ વિસરી જ ગયો કે આજે તો તારી વરસગાંઠ છે! | {{ps | ||
હંસાઃ કંઈ નહિ, તેમાં શું? | |નરેશઃ | ||
નરેશઃ ઓહો, ધીમન્ત, તું ક્યાંથી? | |અરરર, હંસા, હું તો સાવ વિસરી જ ગયો કે આજે તો તારી વરસગાંઠ છે! | ||
ધીમન્તઃ તું ગયો ત્યારનો આવ્યો છું. | }} | ||
નરેશઃ એમ? સારું થયું; હંસાને ગમ્યું હશે. એમ થયું કે આજે કંઈ તાકીદનું કામ હતું એટલે હું ઑફિસે જતો હતો એવામાં રસ્તામાં જ જગદીશભાઈ મળ્યા ને ઘેર ખેંચી ગયા ને જમવા રાખ્યો. એ તો સારું થયું કે મને વખતસર સાંભર્યું કે હંસાની વરસગાંઠ છે તે સાહેબની રજા લઈ અહીં દોડી આવ્યો. | {{ps | ||
ધીમન્તઃ બહુ ઉપકાર થયોઃ પણ હવે કંઈ લાજ-શરમ હોય તો હંસાબહેનને જમાડ. એ બિચારાં હજી ભૂખ્યાં છે. | |હંસાઃ | ||
નરેશઃ અરરર, હંસા, તું હજી ભૂખી છે? શા સારુ? મેં તને કહેવડાવ્યું તો હતું. માણસ નહોતો આવ્યો? | |કંઈ નહિ, તેમાં શું? | ||
હંસાઃ આવ્યો હતો. | }} | ||
નરેશઃ ત્યારે પછી? | {{ps | ||
હંસાઃ મને રુચિ જ નહોતી. | |નરેશઃ | ||
નરેશઃ વળી પાછી તારી રુચિ શાની ન હોય? હું જાણું છું કે તારા મગજનો એ જૂનો કાટ હજી ઊતર્યો નથી. | |ઓહો, ધીમન્ત, તું ક્યાંથી? | ||
હંસાઃ પણ તમે ચિડાવ છો શા સારુ? મારે ખાવું જ નહોતું. | }} | ||
નરેશઃ હંબગ. હું તો તારાથી તદ્દન કંટાળ્યો છું. એ બધાં હિંદુસ્તાની તૂત હવે ક્યારે છોડીશ? જાણી જોઈ નાહક તારા શરીરને અર્ધું કરી નાંખે છે. | {{ps | ||
ધીમન્તઃ પણ આટલું બધું લાગે છે ત્યારે આજે તો તારે અહીં જ રહેવું હતું! | |ધીમન્તઃ | ||
નરેશઃ હા, પણ ધાર કે તેમ ન થયું તેથી શું થઈ ગયું? તેથી આવા ડોશીવેડા કરવાના? એ તે કંઈ ચાલે? | |તું ગયો ત્યારનો આવ્યો છું. | ||
ધીમન્તઃ એ તો લાગણીની વાત છે. | }} | ||
નરેશઃ અરે ધૂળ, એમાં વળી લાગણી શેની? | {{ps | ||
ધીમન્તઃ ના, એમાં લાગણી નહિ; ને પત્નીના પડી ગયેલા દાંત પર આલીશાન કબર બંધાવવી એ લાગણી ખરી? | |નરેશઃ | ||
નરેશઃ સમજતો નથી. મારે તો નાછૂટકે બહાર રહેવું પડ્યું. | |એમ? સારું થયું; હંસાને ગમ્યું હશે. એમ થયું કે આજે કંઈ તાકીદનું કામ હતું એટલે હું ઑફિસે જતો હતો એવામાં રસ્તામાં જ જગદીશભાઈ મળ્યા ને ઘેર ખેંચી ગયા ને જમવા રાખ્યો. એ તો સારું થયું કે મને વખતસર સાંભર્યું કે હંસાની વરસગાંઠ છે તે સાહેબની રજા લઈ અહીં દોડી આવ્યો. | ||
હંસાઃ પણ તેમાં શું થયું? તમે આવ્યા એ ઓછું છે? | }} | ||
ધીમન્તઃ બહુ છે. હવે તો તમે કાંઈ ખાઈ આવો. | {{ps | ||
નરેશઃ હંસા, ચાલ, જા. હઠ ન કર. | |ધીમન્તઃ | ||
|બહુ ઉપકાર થયોઃ પણ હવે કંઈ લાજ-શરમ હોય તો હંસાબહેનને જમાડ. એ બિચારાં હજી ભૂખ્યાં છે. | |||
}} | |||
{{ps | |||
|નરેશઃ | |||
|અરરર, હંસા, તું હજી ભૂખી છે? શા સારુ? મેં તને કહેવડાવ્યું તો હતું. માણસ નહોતો આવ્યો? | |||
}} | |||
{{ps | |||
|હંસાઃ | |||
|આવ્યો હતો. | |||
}} | |||
{{ps | |||
|નરેશઃ | |||
|ત્યારે પછી? | |||
}} | |||
{{ps | |||
|હંસાઃ | |||
|મને રુચિ જ નહોતી. | |||
}} | |||
{{ps | |||
|નરેશઃ | |||
|વળી પાછી તારી રુચિ શાની ન હોય? હું જાણું છું કે તારા મગજનો એ જૂનો કાટ હજી ઊતર્યો નથી. | |||
}} | |||
{{ps | |||
|હંસાઃ | |||
|પણ તમે ચિડાવ છો શા સારુ? મારે ખાવું જ નહોતું. | |||
}} | |||
{{ps | |||
|નરેશઃ | |||
|હંબગ. હું તો તારાથી તદ્દન કંટાળ્યો છું. એ બધાં હિંદુસ્તાની તૂત હવે ક્યારે છોડીશ? જાણી જોઈ નાહક તારા શરીરને અર્ધું કરી નાંખે છે. | |||
}} | |||
{{ps | |||
|ધીમન્તઃ | |||
|પણ આટલું બધું લાગે છે ત્યારે આજે તો તારે અહીં જ રહેવું હતું! | |||
}} | |||
{{ps | |||
|નરેશઃ | |||
|હા, પણ ધાર કે તેમ ન થયું તેથી શું થઈ ગયું? તેથી આવા ડોશીવેડા કરવાના? એ તે કંઈ ચાલે? | |||
}} | |||
{{ps | |||
|ધીમન્તઃ | |||
|એ તો લાગણીની વાત છે. | |||
}} | |||
{{ps | |||
|નરેશઃ | |||
|અરે ધૂળ, એમાં વળી લાગણી શેની? | |||
}} | |||
{{ps | |||
|ધીમન્તઃ | |||
|ના, એમાં લાગણી નહિ; ને પત્નીના પડી ગયેલા દાંત પર આલીશાન કબર બંધાવવી એ લાગણી ખરી? | |||
}} | |||
{{ps | |||
|નરેશઃ | |||
|સમજતો નથી. મારે તો નાછૂટકે બહાર રહેવું પડ્યું. | |||
}} | |||
{{ps | |||
|હંસાઃ | |||
|પણ તેમાં શું થયું? તમે આવ્યા એ ઓછું છે? | |||
}} | |||
{{ps | |||
|ધીમન્તઃ | |||
|બહુ છે. હવે તો તમે કાંઈ ખાઈ આવો. | |||
}} | |||
{{ps | |||
|નરેશઃ | |||
|હંસા, ચાલ, જા. હઠ ન કર. | |||
}} | |||
(હંસા ઊભી થાય છે ને નરેશ તરફ નજર કરી જાય છે.) | (હંસા ઊભી થાય છે ને નરેશ તરફ નજર કરી જાય છે.) | ||
કેટલી જંજાળ છે? માણસની જિંદગીમાં બે ઘડીનું પણ ચેન નથી. | કેટલી જંજાળ છે? માણસની જિંદગીમાં બે ઘડીનું પણ ચેન નથી. |
edits