ગુજરાતી એકાંકીસંપદા/છબી: Difference between revisions

નિગમઃ અમે ભાઈબહેન માર્યાં માર્યાં ફરતાં હતાં. છેવટે મેં હિમ્મત એકઠી કરીને બાપાજીને પૂછી લીધું, “એવું તે શું થયું તમારી વચ્ચે, તે આટલે વર્ષે મા ઘર છોડીને ચાલી ગઈ?”

સુરતાઃ કૌશિકકાકાએ શો જવાબ આપ્યો?

નિગમઃ બે દિવસ તો એમણે કશો જ જવાબ ન આપ્યો. પછી જવાબમાં આ કાવ્ય વાંચવા કહ્યું. (ધીરે અવાજે વાંચે છે.) “કશે વ્યરથ ચંદ્રનું વદન ખાલી જોવું, યદિ, ન સંગ અમ છે જ ચંદ્રવદના અમારી? પછી શશી થકીય પૂર્ણ ફુલ્લ મુખ એ સ્મરીને સ્મરી કશે હૃદય બાળવું? નિરખવો નથી રે શશી”ને એમની આંખમાંથી આંસુ ચાલ્યાં જતાં’તાં, માને બાપજી બસ એ રીતે જ ચાહતા આવ્યા છે. હું જાણું ને… એટલે કે, બાપજીનો આ બાબતમાં કશો પણ ગુનો હોય તો, તે એમનો અતિ ઉદાર સ્નેહ.

સુરતાઃ એમની વયની સ્ત્રીઓ તો નંદનકાકીની અદેખાઈ કરતી હશે. આવો સજ્જન, સંસ્કારી અને વહાલસોયો પતિ કેટલી સ્ત્રીઓના ભાગ્યમાં લખાયો હોય! ને એમની વિદ્વત્તા અને પ્રતિષ્ઠા!

સુરતાઃ એટલે કે?