18,450
edits
છંદોલય ૧૯૪૯: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 464: | Line 464: | ||
એ જ ક્ષણ જાણ્યું કે તું ન’તી સાથમાં! | એ જ ક્ષણ જાણ્યું કે તું ન’તી સાથમાં! | ||
{{સ-મ|૧૯૪૮}} <br> | {{સ-મ|૧૯૪૮}} <br> | ||
</poem> | |||
== રે પ્રીત == | |||
<poem> | |||
રે પ્રીત, તું તો સુરલોકની સુધા, | |||
મેં એમ માની તવ એક બિન્દુ | |||
પીધું, થઈ તૃપ્તિ ન, કિન્તુ રે ક્ષુધા | |||
જાગી, જલ્યો કો વડવાગ્નિ સિન્ધુ! | |||
રે પ્રીત, તું તો વનરમ્યકુંજ, | |||
મેં એમ માની કીધ જ્યાં પ્રવેશ, | |||
રે ત્યાં દીઠો ચોગમ ભસ્મપુંજ, | |||
એ રાખથી તો મુજ મ્લાન વેશ! | |||
રે પ્રીત, તું પુષ્પિત કો વસંત, | |||
માની લઈ હું તવ સ્પર્શ માગી | |||
આવ્યો કશી આશભર્યો હસંત | |||
ત્યાં ઝાળ શી પાનખરોની લાગી! | |||
રે પ્રીત, તું જીવન દિવ્ય દેશે | |||
માની લઈ મેં તવ પાસ મેલી | |||
સૌ વાસનાને, પણ મૃત્યુવેશે | |||
તેં તો અહો, શી અળગી ધકેલી! | |||
રે પ્રીત, ભર્તૃહરિના ફલમાં તું મૂર્ત! | |||
રે ધિક્ તને, છલમયી! છટ, હા, તું ધૂર્ત! | |||
{{સ-મ|૧૯૪૬}} <br> | |||
</poem> | </poem> | ||