18,450
edits
ખારાં ઝરણ/3: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|3|}} <poem> દોસ્ત ! ઓછા, તોય ખાસંખાસ છે, ખૂબ ખુશબોદાર મારા શ્વાસ છે. અંત વેળાની આ એકલતા સઘન, તું કહે છે કે ઘણાં ચોપાસ છે. ખોટકાવી નાંખજો ઘડિયાળ સૌ, રોજની ટકટક, સમયનો ત્રાસ છે. સ્પર્શ...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 102: | Line 102: | ||
{{Right|૧૩-૮-૨૦૦૭}} | {{Right|૧૩-૮-૨૦૦૭}} | ||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|8|}} | |||
<poem> | |||
ખૂબ ઊડયા, તો બળીને ખાક છે, | |||
વ્યોમમાં એવી તો કોની ધાક છે? | |||
જાગીને જોશો પછીથી લાગશે, | |||
ઊંઘમાં ચાલ્યાનો કેવો થાક છે. | |||
ચંદ્રની દાનત ન ચોખ્ખી લાગતી, | |||
આપનો પણ ક્યાં ઈરાદો પાક છે? | |||
રંગ, કોમળતા, સુગંધી, તાજગી, | |||
પુષ્પને ક્યાં કૈં કશાનો છાક છે. | |||
એ કહે છે : ‘હું અહીં છું, છું અહીં’, | |||
ને બધા લોકોને કાને ધાક છે. | |||
</poem> | |||
{{Right|૨૧-૧૧-૨૦૦૭}} | |||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|9|}} | |||
<poem> | |||
યાદ આવે તું જ વારંવાર, હોં, | |||
છે બધું મારી સમજની બ્હાર, હોં. | |||
એક પડછાયો લઇ સંબંધનો, | |||
હું તવંગર થાઉં બારોબાર, હોં. | |||
ક્યાંક ઝાકળને પવન અડકી જશે, | |||
તું ખરેખર ખૂબ બેદરકાર, હોં. | |||
તું જુએ છે ને બનું છું બાગ બાગ, | |||
શુષ્ક પુષ્પો થાય ખુશબોદાર, હોં. | |||
જીવવાનો આ તરીકો છોડી દે, | |||
સૌ નિયમ છે લાગણી લાચાર, હોં. | |||
વય વધે છે એમ વધતી જાય છે, | |||
તન અને મનની જૂની તકરાર, હોં. | |||
શું કર્યું? જલસા કર્યા; ગઝલો લખી, | |||
આપણો આ આખરી અવતાર, હોં. | |||
</poem> | |||
{{Right|૨૨-૫-૨૦૦૭}} | |||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|10|}} | |||
<poem> | |||
નામ તારું કોઈ વારંવાર લે, | |||
તું ખરો છે કે તરત અવતાર લે. | |||
આમ ક્યાં હું પુષ્પનો પર્યાય છું? | |||
તું કહે તો થાઉં ખુશ્બોદાર, લે. | |||
તું નિમંત્રણની જુએ છે વાટ ક્યાં? | |||
તું મરણ છે, હાથમાં તલવાર લે. | |||
હાથ જોડી શિર નમાવ્યું; ના ગમ્યું? | |||
તું કહે તો આ ઊભા ટટ્ટાર, લે. | |||
શું ટકોરા માર ખુલ્લા દ્વાર પર? | |||
તું કરે છે ઠીક શિષ્ટાચાર, લે. | |||
બંધ શ્વાસો ચાલવા લાગ્યા ફરી, | |||
આ ફરી પાછો કર્યો હુંકાર, લે. | |||
એ કહે ‘ઈર્શાદ, ઓ ઈર્શાદજી’, | |||
ને હતો હું કેવો બેદરકાર, લે. | |||
</poem> | |||
{{Right|૨૪-૪-૨૦૦૭}} | |||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|11| }} | |||
<poem> | |||
તડકો છાંયો સરખો તોળું, | |||
આંખો પર ક્યાં અશ્રુ ઢોળું? | |||
દરવાજા પર સન્નાટો છે, | |||
ક્યાંથી ઘરમાં પેઠું ટોળું? | |||
જળ છે ને છે અહીં ઝાંઝવું, | |||
જે ચાખું એ લાગે મોળું. | |||
આખા જગમાં ક્યાંય જડે ના, | |||
ઈર્શાદ સરીખું માણસ ભોળું. | |||
</poem> | |||
{{Right|૧૬-૨-૨૦૦૮}} | |||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|12|}} | |||
<poem> | |||
સાચું છે કે ખોટું છે? | |||
આંસુથી શું મોટું છે? | |||
હોય અહીં વિસ્તરતું રણ, | |||
ખાલી ખોટી દોટું છું. | |||
યાદ રહે ક્યારે અમથું? | |||
ઘેરી ઘેરી ચોટું છે. | |||
પંખીએ જળમાં જોયું, | |||
‘માળું, મારું ફોટું છે.’ | |||
સ્વપ્ન નથી આવ્યાં પરબારાં, | |||
પાંપણ પર પરપોટું છે. | |||
</poem> | |||
{{Right|૧૮-૨-૨૦૦૮}} | |||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|13| }} | |||
<poem> | |||
હોઈએ શું હોઈએ તારા વગર? | |||
વાત માંડું કેમ હોંકારા વગર? | |||
માંગ તે બધું જ છે, પણ, વ્યર્થ છે, | |||
દેહ શણગારું શું ધબકાર વગર? | |||
તારી જેમ જ ઊંઘવું છે, ઊંઘવું, | |||
ઊંઘવું છે મારે અંધારાં વગર. | |||
એક નબળી ક્ષણ હવે તો જોઈએ, | |||
છોડું હું મેદાન, અણસારા વગર. | |||
હું નહીં હોઉં પછી તું શું કરીશ? | |||
યાદ કરશે કોણ કહે, મારા વગર? | |||
</poem> | |||
{{Right|૨-૩-૨૦૦૮}} | |||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|14|}} | |||
<poem> | |||
બાળપણમાં ડોકિયું કરવું નથી, | |||
આ કળીને પુષ્પ થૈ ખરવું નથી. | |||
જાય છે, એ જાય છે, ક્યાં જાય છે? | |||
આ બધું જાણ્યા વગર મરવું નથી. | |||
હાથ-પગ તો ક્યારના તું વીંઝતો, | |||
પાણી છે ને પાણીમાં તરવું નથી? | |||
સૌ ક્ષણો હાજરજવાબી હોય છે, | |||
તોય સંચિત મૌન વાપરવું નથી. | |||
સાવ ખાલીખમ થયો ‘ઈર્શાદ’ તું, | |||
ખાલીને એકાંતથી ભરવું નથી. | |||
</poem> | |||
{{Right|૧૪-૩-૨૦૦૮}} | |||