ધ રેવન કાવ્યરચનાનો અનુવાદ/ધ રેવન (અનુવાદ): Difference between revisions

<center><big>'''૪'''</big></center>

હવે હૈયામાં આવી હામ અવઢવ મારી ગઈ તમામ

જે હો તે હો તમે, પ્રાર્થું કે ક્ષમા કરી દ્યો લગાર !

માંડ સાંભળી શક્યો, ઉઘાડી સાવ દીધાં મેં ઘરનાં દ્વાર

{{space}}{{space}}{{space}}અંધકાર ત્યાં બીજું કશું નહીં.

<center><big>'''૫'''</big></center>

તાકી ઊભો ઊંડા અંધારે લાંબો સમય વિસ્મયભય ભારે

શંકાકુશંકા, સ્વપ્નું જોતો પૂર્વે ન કોએ હિમંત કરી પલવાર

સહેજ ઉચ્ચાર્યું નામ પછી તો પડઘાઓની પાછી આવે હાર !

{{space}}{{space}}{{space}}કેવળ આ જ બીજું કશું નહીં.

<center><big>'''૬'''</big></center>

સહેજ ફરું હું પાછે પગલે હૃદય મારું ઉદ્વેગથી પ્રજળે

ફરી થયો ત્યાં પહેલા કરતાં વધુ ટકોરો મોટો-નો અણસાર

ઘડીક હૃદય જંપે તો મારે ઉકેલવા છે ગૂંચવાયેલા તાર !

{{space}}{{space}}{{space}}માત્ર પવન છે, બીજું કશું નહીં.

<center><big>'''7'''</big></center>

Open here I flung the shutter, when, with many a flirt and flutter,

In there stepped a stately Raven of the saintly days of yore;

Perched upon a bust of Pallas just above my chamber door -

{{space}}{{space}}{{space}}Perched, and sat, and nothing more.

<center><big>'''8'''</big></center>

Then this ebony bird beguiling my sad fancy into smiling,

By the grave and stern decorum of the countenance it wore,

Tell me what thy lordly name is on the Night’s Plutonian Shore !’

{{space}}{{space}}{{space}}Quoth the Raven, "Nevermore.’

<center><big>'''9'''</big></center>

Much I marvelled this ungainly fowl to hear dicourse so plainly,

Though its answer little meaning - little relevancy bore;

{{space}}{{space}}{{space}}With such name as ‘Nevermore.’

{{page break|label=}}

<center><big>'''૭'''</big></center>

ખોલું ફટાક હું બારી આવી ફટર ફટર પાંખો ફફડાવી

વન્ય કાગ કોઈ પુરાતન તરત પ્રવેશી જવા ઊભો તૈયાર

એથિનાના પૂતળા ઉપર ઊતર્યો જઈને ઘરને દ્વાર !

{{space}}{{space}}{{space}}ઊતર્યો, બેઠો, બીજું કશું નહીં.

<center><big>'''૮'''</big></center>

કાળાસીસમ કાગને નીરખ્યો, ભયઓથાર સ્મિતમાં પલટ્યો

દીઠો એનો સાવ ઠાવકો ગંભીર, જ્યાં મુખ-ભાગ !

નરક-ભોમના ભટકું, તારું નામ કહે તું કાગ ?

{{space}}{{space}}{{space}}કાગ કહે કે ‘કદી નહીં.’

<center><big>'''૯'''</big></center>

સાદો સીધો પંખીનો શબ્દ, સૂણી થયો હું ઝાઝો સ્તબ્ધ,

એના ઉત્તરમાં થોડો કંઈ અર્થ હતો, કંઈ સાર !

પૂતળા ઉપર પંખી દીઠું, બારસાખ પર, ઘરને દ્વાર !

{{space}}{{space}}{{space}}નામ જેનું છે ‘કદી નહીં.’

<center><big>'''10'''</big></center>

But the Raven, sitting lonely on the placid bust, spoke only

That one word, as if his soul in that one word he did outpour.

On the morrow he will leave me, as my Hopes have flown before.’

{{space}}{{space}}{{space}}Then the bird said, ‘Nevermore.’

<center><big>'''11'''</big></center>

Startled at the stillness broken by reply so aptly spoken,

‘Doubtless,’ said I, ’what it utters is its only stock and store

Followed fast and followed faster till his songs one burden bore -

{{space}}{{space}}{{space}}Till the dirges of his Hope that melancholy burden bore Of ‘‘Never - nevermcre."

<center><big>'''12'''</big></center>

But the Raven still beguiling my sad fancy into smiling,

Straight I wheeled a cushioned seat in front of bird and bust and door;

What this grim, ungainly, ghastly, gaunt, and ominous bird of yore

{{space}}{{space}}{{space}}Meant in croaking ‘Nevermore.’

{{page break|label=}}