17,115
edits
નારીસંપદાઃ નાટક/પ્રણયના રંગ: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
નારીસંપદાઃ નાટક/પ્રણયના રંગ (view source)
Revision as of 02:13, 4 November 2024
, Yesterday at 02:13+૧
No edit summary |
(+૧) |
||
| Line 116: | Line 116: | ||
{{center|<big>'''અંક પહેલો'''</big>}} | {{center|<big>'''અંક પહેલો'''</big>}} | ||
<poem> | <poem> | ||
::[પડદો ઊપડે છે. ડૉ. દિનેશના ઘરનું દીવાનખાનું દેખાય છે. તે સાદું પણ કલામય રીતે શણગારેલું છે. ડૉ. દિનેશ ને મંજરી પ્રેમલગ્નથી જોડાયેલ યુગલ છે. સમય સાંજના સાતેક વાગ્યાનો છે. ૫ડદો ઊપડે છે, ત્યારે તખ્તા પર કોઈ નથી. ઘંટડીનો અવાજ સંભળાય છે ને નોકર છગન દોડતો દોડતો ઘરની અંદરથી આવીને બારણું ઉઘાડે છે. રમેશ પ્રવેશ કરે છે. રમેશ આશરે ૩૦ વર્ષનો યુવાન સૉલિસિટર છે, ને તે ડૉક્ટરની પત્ની મંજરીનો ભાઈ થાય છે. તેણે ભપકાબંધ કપડાં પહેર્યાં છે. કોઈને દીવાનખાનામાં ન જોતાં તે નોકર છગન તરફ આશ્ચર્યભરી રીતે જુએ છે.] | ::::[પડદો ઊપડે છે. ડૉ. દિનેશના ઘરનું દીવાનખાનું દેખાય છે. તે સાદું પણ કલામય રીતે શણગારેલું છે. ડૉ. દિનેશ ને મંજરી પ્રેમલગ્નથી જોડાયેલ યુગલ છે. સમય સાંજના સાતેક વાગ્યાનો છે. ૫ડદો ઊપડે છે, ત્યારે તખ્તા પર કોઈ નથી. ઘંટડીનો અવાજ સંભળાય છે ને નોકર છગન દોડતો દોડતો ઘરની અંદરથી આવીને બારણું ઉઘાડે છે. રમેશ પ્રવેશ કરે છે. રમેશ આશરે ૩૦ વર્ષનો યુવાન સૉલિસિટર છે, ને તે ડૉક્ટરની પત્ની મંજરીનો ભાઈ થાય છે. તેણે ભપકાબંધ કપડાં પહેર્યાં છે. કોઈને દીવાનખાનામાં ન જોતાં તે નોકર છગન તરફ આશ્ચર્યભરી રીતે જુએ છે.] | ||
'''રમેશ :''' છગન! મંજરી અહીં નથી? | '''રમેશ :''' છગન! મંજરી અહીં નથી? | ||
'''છગન :''' જી, ના, સાબ! | '''છગન :''' જી, ના, સાબ! | ||
| Line 134: | Line 134: | ||
'''છગન :''' નહિ શાબ. ઈ અંગ્રેજી લખેલું હું શી રીતે સમજું? | '''છગન :''' નહિ શાબ. ઈ અંગ્રેજી લખેલું હું શી રીતે સમજું? | ||
'''રમેશ :''' હં......... નવાઈ લાગે છે, કે મંજરી અત્યારે બહાર ગઈ છે. વારુ, હવે આવ્યો છું, તો બેસવું તો પડશેજને........ (ઘડિયાળ તરફ જોઈને) પણ મારે બીજી એપોઈન્ટમેન્ટ છે, એટલે વધારે તો નહિ બેસી શકું. વારુ, છગન! 'સમાચાર' આપ તો. | '''રમેશ :''' હં......... નવાઈ લાગે છે, કે મંજરી અત્યારે બહાર ગઈ છે. વારુ, હવે આવ્યો છું, તો બેસવું તો પડશેજને........ (ઘડિયાળ તરફ જોઈને) પણ મારે બીજી એપોઈન્ટમેન્ટ છે, એટલે વધારે તો નહિ બેસી શકું. વારુ, છગન! 'સમાચાર' આપ તો. | ||
[એ બેસે છે. છગન છાપું આપે છે. તે વાંચે છે. ત્યાં પાછી ઘંટડી વાગે છે ને ગંગાબેન પ્રવેશ કરે છે. ગંગાબેનની ઉમ્મર લગભગ ૪૦થી ૪૨ની છે, ને તે રમેશનાં તથા મંજરીનાં કાકી થાય છે.] | ::::[એ બેસે છે. છગન છાપું આપે છે. તે વાંચે છે. ત્યાં પાછી ઘંટડી વાગે છે ને ગંગાબેન પ્રવેશ કરે છે. ગંગાબેનની ઉમ્મર લગભગ ૪૦થી ૪૨ની છે, ને તે રમેશનાં તથા મંજરીનાં કાકી થાય છે.] | ||
'''રમેશ :''' ઓહ કાકી તમે? અત્યારે અહીં? | '''રમેશ :''' ઓહ કાકી તમે? અત્યારે અહીં? | ||
'''ગંગા :''' હું તો કામે આવી છું, પણ તું અહીં ક્યાંથી? મંજરી ક્યાં છે? | '''ગંગા :''' હું તો કામે આવી છું, પણ તું અહીં ક્યાંથી? મંજરી ક્યાં છે? | ||
| Line 147: | Line 146: | ||
'''છગન :''' કાકી, તમારા માટે શું લાવું? ચા, કૉફી કે છાશ? | '''છગન :''' કાકી, તમારા માટે શું લાવું? ચા, કૉફી કે છાશ? | ||
'''રમેશ :''' અમે ચા જ પીશું. જા, બનાવી લાવ. | '''રમેશ :''' અમે ચા જ પીશું. જા, બનાવી લાવ. | ||
(છગન જાય છે.) | {{right|(છગન જાય છે.)}} | ||
'''ગંગા :''' મંજરીની મારા પર ચિઠ્ઠી આવી હતી, લખ્યું હતું કે જલદી સાત વાગ્યે આવી પહોંચો. બહુ જ અગત્યનું કામ છે. હું તો દોડતી આવી. | '''ગંગા :''' મંજરીની મારા પર ચિઠ્ઠી આવી હતી, લખ્યું હતું કે જલદી સાત વાગ્યે આવી પહોંચો. બહુ જ અગત્યનું કામ છે. હું તો દોડતી આવી. | ||
'''રમેશ :''' અરે, મારે તો તાર આવ્યો હતો. હું પુનાથી દોડતો આવ્યો છું. | '''રમેશ :''' અરે, મારે તો તાર આવ્યો હતો. હું પુનાથી દોડતો આવ્યો છું. | ||
'''ગંગા :''' એમ.....તો તો જરૂર કંઈક અગત્યનું જ કામ હશે. | '''ગંગા :''' એમ.....તો તો જરૂર કંઈક અગત્યનું જ કામ હશે. | ||
[આ વખતે પાછી ઘંટડી થાય છે, ને છગન બારણું ખોલે છે. ગૌરીપ્રસાદ પ્રવેશ કરે છે. ગૌરીપ્રસાદ ગંગાબેનના પતિ છે, ને ગણિતના પ્રોફેસર છે.] | :::[આ વખતે પાછી ઘંટડી થાય છે, ને છગન બારણું ખોલે છે. ગૌરીપ્રસાદ પ્રવેશ કરે છે. ગૌરીપ્રસાદ ગંગાબેનના પતિ છે, ને ગણિતના પ્રોફેસર છે.] | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' ઓહ રમેશ તું અહીંયાં? (પોતાનાં પત્ની તરફ જોઈને) અને તમે ઘરનો કારભાર મૂકીને આ સમયે અહીંયાં? | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' ઓહ રમેશ તું અહીંયાં? (પોતાનાં પત્ની તરફ જોઈને) અને તમે ઘરનો કારભાર મૂકીને આ સમયે અહીંયાં? | ||
[આ વખતે છગન ચા લાવે છે.] | {{right|[આ વખતે છગન ચા લાવે છે.]}} | ||
'''રમેશ :''' છગન, એક કપ વધારે લઈ આવ. કાકા! મંજરીએ તમને પણ બોલાવ્યા છે કે શું? | '''રમેશ :''' છગન, એક કપ વધારે લઈ આવ. કાકા! મંજરીએ તમને પણ બોલાવ્યા છે કે શું? | ||
[છગન જાય છે, ને પાછો આવીને કપ મૂકી જાય છે.] | {{right|[છગન જાય છે, ને પાછો આવીને કપ મૂકી જાય છે.]}} | ||
'''ગંગા :''' બોલાવ્યા જ હશે, નહિ તો લોનાવાલાથી તો ચાર દિવસ પછી આવવાના હતા. | '''ગંગા :''' બોલાવ્યા જ હશે, નહિ તો લોનાવાલાથી તો ચાર દિવસ પછી આવવાના હતા. | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' મને મંજરીનો તાર મળ્યો એટલે હું તાબડતોબ આવ્યો. થયું કે જરૂર કંઈક અગત્યનું કામ હશે, નહિ તો મંજરી આમ બોલાવે તેવી નથી. | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' મને મંજરીનો તાર મળ્યો એટલે હું તાબડતોબ આવ્યો. થયું કે જરૂર કંઈક અગત્યનું કામ હશે, નહિ તો મંજરી આમ બોલાવે તેવી નથી. | ||
| Line 168: | Line 167: | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' તો તારમાં શું લખ્યું છે તે જ જરા વાંચી નાખને? | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' તો તારમાં શું લખ્યું છે તે જ જરા વાંચી નાખને? | ||
'''રમેશ :''' તારમાં તો આટલું જ છે- (તાર કાઢીને વાંચે છે.) ૫૦૦ રૂપિયા .... મંજરી. | '''રમેશ :''' તારમાં તો આટલું જ છે- (તાર કાઢીને વાંચે છે.) ૫૦૦ રૂપિયા .... મંજરી. | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' બ.....સ. તો શું આ એક શબ્દમાંથી તેં એટલી વાત ઉપજાવી કાઢી? | |||
'''રમેશ :''' કેમ નહિ? મંજરી જાણે છે કે મને ઈશારો બસ છે. હું સમજી ગયો કે એ વાત ફીની છે. | '''રમેશ :''' કેમ નહિ? મંજરી જાણે છે કે મને ઈશારો બસ છે. હું સમજી ગયો કે એ વાત ફીની છે. | ||
'''ગંગા :''' મારી ચિઠ્ઠીમાં તો એવું કંઈ જ નથી લખ્યું. તમારા તારમાં શું લખ્યું છે? | '''ગંગા :''' મારી ચિઠ્ઠીમાં તો એવું કંઈ જ નથી લખ્યું. તમારા તારમાં શું લખ્યું છે? | ||
| Line 174: | Line 173: | ||
'''ગંગા :''' એનો શો અર્થ? | '''ગંગા :''' એનો શો અર્થ? | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' એ જ સમજાતું નથી ને! પણ મને એમ તો થયું જ, કે હશે કંઈ જરૂરનું કામ. નહિ તો એ તાર કરે નહિ. | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' એ જ સમજાતું નથી ને! પણ મને એમ તો થયું જ, કે હશે કંઈ જરૂરનું કામ. નહિ તો એ તાર કરે નહિ. | ||
[આ વખતે ઘરની અંદરના ભાગનું બારણું ખૂલે છે ને મંજરી પ્રવેશે છે. તે સૌને જુએ છે, પણ પેલા ત્રણેમાંથી કોઈનું ધ્યાન તેના તરફ નથી. થોડીવારે ગૌરીપ્રસાદ એને જુએ છે. મંજરી ઘરના પોશાકમાં છે.] | ::::[આ વખતે ઘરની અંદરના ભાગનું બારણું ખૂલે છે ને મંજરી પ્રવેશે છે. તે સૌને જુએ છે, પણ પેલા ત્રણેમાંથી કોઈનું ધ્યાન તેના તરફ નથી. થોડીવારે ગૌરીપ્રસાદ એને જુએ છે. મંજરી ઘરના પોશાકમાં છે.] | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' મંજરી! | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' મંજરી! | ||
'''બધા :''' મંજરી! | '''બધા :''' મંજરી! | ||
| Line 247: | Line 246: | ||
'''રમેશ :''' મંદિરના પૂજારીનો તો વાંધો નહિ હોય, કાકીને! એ બિચારા તો આડું અવળું ક્યાંય જુએ જ નહિં ને! | '''રમેશ :''' મંદિરના પૂજારીનો તો વાંધો નહિ હોય, કાકીને! એ બિચારા તો આડું અવળું ક્યાંય જુએ જ નહિં ને! | ||
'''ગંગા :''' અરે! આજકાલ તો એ પણ મુઆ, ભગવાન કરતાં ભક્તાણીઓને જ નીરખી નીરખીને જુએ છે. | '''ગંગા :''' અરે! આજકાલ તો એ પણ મુઆ, ભગવાન કરતાં ભક્તાણીઓને જ નીરખી નીરખીને જુએ છે. | ||
(રમેશ અને મંજરી હસે છે ને) | {{right|(રમેશ અને મંજરી હસે છે ને)}} | ||
'''રમેશ :''' (કાકા લખે છે તે કાગળમાં જોઈને,) અરે કાકા! તમે આ આ શું કરો છો! ૨ ને ૨= પાંચ? ૨ ને ૨= પાંચ? આ તે કઈ જાતનો સરવાળો? | '''રમેશ :''' (કાકા લખે છે તે કાગળમાં જોઈને,) અરે કાકા! તમે આ આ શું કરો છો! ૨ ને ૨= પાંચ? ૨ ને ૨= પાંચ? આ તે કઈ જાતનો સરવાળો? | ||
'''મંજરી :''' કાકા! ૨ ને ૨ પાંચ નથી થતા, તે તમે શું નથી જાણતા? | '''મંજરી :''' કાકા! ૨ ને ૨ પાંચ નથી થતા, તે તમે શું નથી જાણતા? | ||
| Line 273: | Line 272: | ||
'''મંજરી :''' હા, પાકો જ. અને એ નિર્ણય જણાવવા માટે જ તમને સહુને અહીં બોલાવ્યા છે, હવે હું કોઈ પણ રીતે, એક ઘડી પણ દિનેશની સાથે ગાળી શકું તેમ નથી, તે વાત ચોક્કસ છે. | '''મંજરી :''' હા, પાકો જ. અને એ નિર્ણય જણાવવા માટે જ તમને સહુને અહીં બોલાવ્યા છે, હવે હું કોઈ પણ રીતે, એક ઘડી પણ દિનેશની સાથે ગાળી શકું તેમ નથી, તે વાત ચોક્કસ છે. | ||
'''રમેશ :''' આ વાત તું દિનેશના મોં પર જ કહેવાની છે ને | '''રમેશ :''' આ વાત તું દિનેશના મોં પર જ કહેવાની છે ને | ||
[છગન આવે છે.] | {{right|[છગન આવે છે.]}} | ||
'''છગન :''' બેન, શાબનો ફોન આવ્યો છે. | '''છગન :''' બેન, શાબનો ફોન આવ્યો છે. | ||
'''મંજરી :''' પેલીનાં ત્યાંથી કરતા હશે. (ઊઠે છે.) | '''મંજરી :''' પેલીનાં ત્યાંથી કરતા હશે. (ઊઠે છે.) | ||
| Line 340: | Line 339: | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' આ તારી કાકી તો મને કોઈ દિવસ નથી પૂછતી, કે ક્યારે આવશો? મને તો રોજ થાય છે કે કોઈ એવું પૂછે તો કેવું સારું? | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' આ તારી કાકી તો મને કોઈ દિવસ નથી પૂછતી, કે ક્યારે આવશો? મને તો રોજ થાય છે કે કોઈ એવું પૂછે તો કેવું સારું? | ||
'''ગંગા :''' પૂછીને શું કામ હતું? ને સાચું પૂછો તો તમે બહાર ગયા હો છો એટલી વાર જ ઘરમાં નિરાંત રહે છે. | '''ગંગા :''' પૂછીને શું કામ હતું? ને સાચું પૂછો તો તમે બહાર ગયા હો છો એટલી વાર જ ઘરમાં નિરાંત રહે છે. | ||
[સૌ હસે છે] | {{right|[સૌ હસે છે]}} | ||
'''રમેશ :''' મંજરી! દિનેશને દવાખાનેથી આવે કે તરત તું એને મળવાને ભેટવા દોડી જાય છે! એનો કોટ તારા હાથમાં લઈ લે છે? એના બૂટની દોરી કાઢવા બેસી જાય છે! અને એની આસપાસ વીંટળાઈ વળે છે! ખરું કે નહિ! | '''રમેશ :''' મંજરી! દિનેશને દવાખાનેથી આવે કે તરત તું એને મળવાને ભેટવા દોડી જાય છે! એનો કોટ તારા હાથમાં લઈ લે છે? એના બૂટની દોરી કાઢવા બેસી જાય છે! અને એની આસપાસ વીંટળાઈ વળે છે! ખરું કે નહિ! | ||
'''મંજરી :''' હાસ્તો વળી, હું તો આવવાનો વખત થાય, એટલે રાહ જોઈને જ બેઠી હોઉં છું ને! બસ એક જ ધ્યાને ને એક જ નજરે, ને આવે કે તરત જ સામે દોડી જાઉં ને પછી તો............ | '''મંજરી :''' હાસ્તો વળી, હું તો આવવાનો વખત થાય, એટલે રાહ જોઈને જ બેઠી હોઉં છું ને! બસ એક જ ધ્યાને ને એક જ નજરે, ને આવે કે તરત જ સામે દોડી જાઉં ને પછી તો............ | ||
| Line 375: | Line 374: | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' સૉરી, રમેશ. | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' સૉરી, રમેશ. | ||
'''રમેશ :''' મંજરી! તું પ્રયત્ન કરે તો આ કામ ખાસ અઘરું નથી, પણ એમાં ખૂબ બાહોશી, હિંમત ને ચાતુર્ય દેખાડવાં પડશે ને સાથે જ (self-control) જાત પર કાબૂ પણ રાખવો જ પડશે. | '''રમેશ :''' મંજરી! તું પ્રયત્ન કરે તો આ કામ ખાસ અઘરું નથી, પણ એમાં ખૂબ બાહોશી, હિંમત ને ચાતુર્ય દેખાડવાં પડશે ને સાથે જ (self-control) જાત પર કાબૂ પણ રાખવો જ પડશે. | ||
ગૌરીપ્રસાદ: જોયું ને? ધણીને પાછો મેળવતાં નેવનાં પાણી મોભે ચડે છે. તને મહેનત વિના જ હું મળી ગયો છું, એટલે તને મારી કીમત જ નથી. | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' જોયું ને? ધણીને પાછો મેળવતાં નેવનાં પાણી મોભે ચડે છે. તને મહેનત વિના જ હું મળી ગયો છું, એટલે તને મારી કીમત જ નથી. | ||
'''ગંગા :''' ને ન મળ્યા હોત તો આ મંજરી જેમ હું કંઈ મરવા ન પડત. તમારા વિના ખાસ્સાં વર્ષોનાં વર્ષો કાઢી નાંખું તેમ છું હો. પછી તો આપમેળે નીતરીને જ આવો, જાઓ ક્યાં? | '''ગંગા :''' ને ન મળ્યા હોત તો આ મંજરી જેમ હું કંઈ મરવા ન પડત. તમારા વિના ખાસ્સાં વર્ષોનાં વર્ષો કાઢી નાંખું તેમ છું હો. પછી તો આપમેળે નીતરીને જ આવો, જાઓ ક્યાં? | ||
'''મંજરી :''' રમેશભાઈ, મારે શું કરવું પડશે? | '''મંજરી :''' રમેશભાઈ, મારે શું કરવું પડશે? | ||
| Line 422: | Line 421: | ||
'''મંજરી :''' ધારો કે દિનેશ કદાચ વિલાસને ચાહતા અટકી જાય, તો પણ એનો અર્થ એવો થોડો જ છે કે એ ફરીને મને જ ચાહવા લાગશે? | '''મંજરી :''' ધારો કે દિનેશ કદાચ વિલાસને ચાહતા અટકી જાય, તો પણ એનો અર્થ એવો થોડો જ છે કે એ ફરીને મને જ ચાહવા લાગશે? | ||
'''રમેશ :''' ના, એમ તો કેમ કહેવાય? પણ તને જ ચાહે તે માટે પણ તારે પ્રયત્ન તો કરવો જ રહ્યો, ને તેમાંય જરા હોશિયારી, સાવધાનતા, બાહોશી ને ગણતરીબાજ બનવાની જરૂર છે. | '''રમેશ :''' ના, એમ તો કેમ કહેવાય? પણ તને જ ચાહે તે માટે પણ તારે પ્રયત્ન તો કરવો જ રહ્યો, ને તેમાંય જરા હોશિયારી, સાવધાનતા, બાહોશી ને ગણતરીબાજ બનવાની જરૂર છે. | ||
[આ વખતે બહાર મોટરનું હોર્ન સંભળાય છે.] | {{right|[આ વખતે બહાર મોટરનું હોર્ન સંભળાય છે.]}} | ||
'''મંજરી :''' હોર્ન વાગ્યું. એ આવ્યા લાગે છે. | '''મંજરી :''' હોર્ન વાગ્યું. એ આવ્યા લાગે છે. | ||
'''ગંગા :''' હવે તું શું કરીશ, મંજરી? | '''ગંગા :''' હવે તું શું કરીશ, મંજરી? | ||
'''રમેશ :''' મંજરી! મોં હસતું રાખવું, પરંતુ દોડીને જવાની કશી જ જરૂર નથી. ને હાં સહેજ નફટાઈ પણ બતાવવાની, જાણે કે તારે એની બહુ પરવા જ નથી! એવી રીતે, કેમ સમજી ગઈ ને? | '''રમેશ :''' મંજરી! મોં હસતું રાખવું, પરંતુ દોડીને જવાની કશી જ જરૂર નથી. ને હાં સહેજ નફટાઈ પણ બતાવવાની, જાણે કે તારે એની બહુ પરવા જ નથી! એવી રીતે, કેમ સમજી ગઈ ને? | ||
[મોંની વીસલ સંભળાય છે ને ગાયનનો ગણગણાટ અંદરથી આવે છે.] | ::::[મોંની વીસલ સંભળાય છે ને ગાયનનો ગણગણાટ અંદરથી આવે છે.] | ||
'''મંજરી :''' કેવા વીસલ વગાડતા ને ગાયન ગાતા આવે છે! | '''મંજરી :''' કેવા વીસલ વગાડતા ને ગાયન ગાતા આવે છે! | ||
(ક્રોધમાં ફરે છે.) રમેશભાઈ! જરૂર, પેલી પાસેથી મજા કરીને જ આવ્યા છે. હં.... ઓ-હ. | (ક્રોધમાં ફરે છે.) રમેશભાઈ! જરૂર, પેલી પાસેથી મજા કરીને જ આવ્યા છે. હં.... ઓ-હ. | ||
'''રમેશ :''' મંજરી! તારી જાતને સંભાળી લે, જો તારે સુખી થવું હોય તો. | '''રમેશ :''' મંજરી! તારી જાતને સંભાળી લે, જો તારે સુખી થવું હોય તો. | ||
[ડૉક્ટર આવે છે. સુંદર દેખાવડો યુવાન છે ને જરા મોજીલો પણ દેખાય છે.] | ::::[ડૉક્ટર આવે છે. સુંદર દેખાવડો યુવાન છે ને જરા મોજીલો પણ દેખાય છે.] | ||
'''દિનેશ :''' હલ્લો રમેશ! ઓહ કાકા કાકી! આજે કંઈ અચાનક? અરે મંજરી! આજે આમ કેમ? | '''દિનેશ :''' હલ્લો રમેશ! ઓહ કાકા કાકી! આજે કંઈ અચાનક? અરે મંજરી! આજે આમ કેમ? | ||
'''મંજરી :''' આમ કેમ એટલે! | '''મંજરી :''' આમ કેમ એટલે! | ||
| Line 475: | Line 474: | ||
'''રમેશ :''' એટલે કે તારામાં એને વિશ્વાસ નથી બેઠો તે - ડૉક્ટર તરીકે કે - I mean you understand me મારો કહેવાનો અર્થ સમજી ગયોને? (હસે છે) | '''રમેશ :''' એટલે કે તારામાં એને વિશ્વાસ નથી બેઠો તે - ડૉક્ટર તરીકે કે - I mean you understand me મારો કહેવાનો અર્થ સમજી ગયોને? (હસે છે) | ||
'''દિનેશ :''' રમેશ, Don't be too Clever. ન હોય તેવો વાતનો અર્થ કર મા. વા.....રુ ચાલો ત્યારે, હું જરા હાથમોં ધોઈ આવું. | '''દિનેશ :''' રમેશ, Don't be too Clever. ન હોય તેવો વાતનો અર્થ કર મા. વા.....રુ ચાલો ત્યારે, હું જરા હાથમોં ધોઈ આવું. | ||
[અંદર જાય છે] | {{right|[અંદર જાય છે]}} | ||
'''મંજરી :''' (ઊભી થઈને ક્રોધમાં) જોયું ને રમેશભાઈ! કેવી રીતે વાત કરે છે? કેટલી નફટાઈ બતાવે છે? એ દરદીને કન્સલ્ટીંગ એટલે પેલી સાથે ત્રણ કલાક ગાળ્યા એમ જ, સમજાણું ને તમને! | '''મંજરી :''' (ઊભી થઈને ક્રોધમાં) જોયું ને રમેશભાઈ! કેવી રીતે વાત કરે છે? કેટલી નફટાઈ બતાવે છે? એ દરદીને કન્સલ્ટીંગ એટલે પેલી સાથે ત્રણ કલાક ગાળ્યા એમ જ, સમજાણું ને તમને! | ||
'''રમેશ :''' સમજાયું. | '''રમેશ :''' સમજાયું. | ||
| Line 483: | Line 482: | ||
'''ગંગા :''' મને તો એવી ખીજ ચડે છે કે મોં પર જ બે ચાર ચોડી દઉં. એક તો બહાર ભટકીને આવે છે: ને ઉપરથી મંજરીને દમદાટી દે છે કે તું પૂછતી કેમ નથી?પ્રશ્નની ઝડી કેમ વરસાવતી નથી? નફ્ફટ! | '''ગંગા :''' મને તો એવી ખીજ ચડે છે કે મોં પર જ બે ચાર ચોડી દઉં. એક તો બહાર ભટકીને આવે છે: ને ઉપરથી મંજરીને દમદાટી દે છે કે તું પૂછતી કેમ નથી?પ્રશ્નની ઝડી કેમ વરસાવતી નથી? નફ્ફટ! | ||
'''રમેશ :''' કાકી ચૂપ દિનેશ આવે છે. | '''રમેશ :''' કાકી ચૂપ દિનેશ આવે છે. | ||
(દિનેશ આવે છે.) | {{right|(દિનેશ આવે છે.)}} | ||
'''દિનેશ :''' કેમ, બધા આમ ચુપચાપ કેમ બેઠા છો? | '''દિનેશ :''' કેમ, બધા આમ ચુપચાપ કેમ બેઠા છો? | ||
'''રમેશ :''' એ જ બતાવે છે કે અમારી વાતો પૂરી થઈ ગઈ છે. હવે અમારે જવું જોઈએ. | '''રમેશ :''' એ જ બતાવે છે કે અમારી વાતો પૂરી થઈ ગઈ છે. હવે અમારે જવું જોઈએ. | ||
| Line 498: | Line 497: | ||
'''મંજરી :''' કંઈ નહિ. | '''મંજરી :''' કંઈ નહિ. | ||
'''દિનેશ :''' કોઈ પાસે મારું નામ ને મારી ખ્યાતિ સાંભળી તેણી મારી પાસે આવી! બિચારી બહુ ભલી છે. | '''દિનેશ :''' કોઈ પાસે મારું નામ ને મારી ખ્યાતિ સાંભળી તેણી મારી પાસે આવી! બિચારી બહુ ભલી છે. | ||
[આ વખતે ઘરની ઘંટડી થાય છે] | {{right|[આ વખતે ઘરની ઘંટડી થાય છે]}} | ||
'''દિનેશ :''' છગન! બારણું ખોલ. કોણ આવ્યું? જા જોઈ. | '''દિનેશ :''' છગન! બારણું ખોલ. કોણ આવ્યું? જા જોઈ. | ||
[છગન બારણું ખોલે છે.] | {{right|[છગન બારણું ખોલે છે.]}} | ||
'''દિનેશ :''' કોણ છે, છગન! | '''દિનેશ :''' કોણ છે, છગન! | ||
[છગન અંદર આવે છે.] | {{right|[છગન અંદર આવે છે.]}} | ||
'''છગન :''' શા.....બ વિલાસબેન આવ્યાં છે. | '''છગન :''' શા.....બ વિલાસબેન આવ્યાં છે. | ||
'''ગંગા :''' કોણ મંજરી ! પે.... લી.... રાં..... | '''ગંગા :''' કોણ મંજરી ! પે.... લી.... રાં..... | ||
'''રમેશ :''' કાકી! વિલાસબેન મંજરીનાં મિત્ર છે. | '''રમેશ :''' કાકી! વિલાસબેન મંજરીનાં મિત્ર છે. | ||
[વિલાસ આવે છે. ખૂબ ફેન્સી છે.] | {{right|[વિલાસ આવે છે. ખૂબ ફેન્સી છે.]}} | ||
વિલાસ : માફ કરજો, ક-વખતે આવી પડી છું. | '''વિલાસ :''' માફ કરજો, ક-વખતે આવી પડી છું. | ||
'''મંજરી :''' વાહ, તું તો ઘરની કહેવાય. ઘરનાં માટે વળી વખત ક-વખત શું! સારું થયું આવી તે આ મારા રમેશભાઈ..... આ મારા કાકા ને આ મારાં કાકી. (ઓળખાણ કરાવે છે.) | '''મંજરી :''' વાહ, તું તો ઘરની કહેવાય. ઘરનાં માટે વળી વખત ક-વખત શું! સારું થયું આવી તે આ મારા રમેશભાઈ..... આ મારા કાકા ને આ મારાં કાકી. (ઓળખાણ કરાવે છે.) | ||
[કાકી ચીડમાં નમસ્તે કરે છે.] | {{right|[કાકી ચીડમાં નમસ્તે કરે છે.]}} | ||
વિલાસ : ડૉક્ટર સાહેબ! કેમ કંઈ બોલતા નથી? મને ભૂલી તો ગયા નથી ને? | '''વિલાસ :''' ડૉક્ટર સાહેબ! કેમ કંઈ બોલતા નથી? મને ભૂલી તો ગયા નથી ને? | ||
'''દિનેશ :''' (ગભરાયેલો) .....ના....ના....તમને ભૂલી તો કેમ જવાય? | '''દિનેશ :''' (ગભરાયેલો) .....ના....ના....તમને ભૂલી તો કેમ જવાય? | ||
વિલાસ : આપણને મળ્યા બહુ વખત થઈ ગયો ખરું ને? | '''વિલાસ :''' આપણને મળ્યા બહુ વખત થઈ ગયો ખરું ને? | ||
'''દિનેશ :''' હા, હા, ઘણો જ લાંબો. | '''દિનેશ :''' હા, હા, ઘણો જ લાંબો. | ||
વિલાસ : એક દિવસ મેં તમને થોડે દૂરથી રસ્તા પર જોયા, પણ તમે તો મને જોઈ ન જોઈ કરીને જ ચાલ્યા ગયા. | '''વિલાસ :''' એક દિવસ મેં તમને થોડે દૂરથી રસ્તા પર જોયા, પણ તમે તો મને જોઈ ન જોઈ કરીને જ ચાલ્યા ગયા. | ||
ગૌરીસસાદ : દિનેશ! આમ કેમ કર્યું? હું તો આવી સુંદર તક હાથમાંથી જવા જ ન દઉં. | ગૌરીસસાદ : દિનેશ! આમ કેમ કર્યું? હું તો આવી સુંદર તક હાથમાંથી જવા જ ન દઉં. | ||
'''રમેશ :''' ખરી વાત છે Very unchivalrous on his part. | '''રમેશ :''' ખરી વાત છે Very unchivalrous on his part. | ||
| Line 520: | Line 519: | ||
'''મંજરી :''' દિનેશ! એવું જૂઠું શા માટે બોલો છો? તમે તો ખૂબ લાંબી નજરે જોઈ શકો છો. | '''મંજરી :''' દિનેશ! એવું જૂઠું શા માટે બોલો છો? તમે તો ખૂબ લાંબી નજરે જોઈ શકો છો. | ||
'''રમેશ :''' ને તેમાં ય (વિલાસ તરફ જોઈને) તમારા જેવી સુંદર સ્ત્રી દેખાય તો તો દિનેશ ક્ષિતિજને પેલી પાર પણ જોઈ શકે તેમ છે. કેમ ખરું ને દિનેશ? | '''રમેશ :''' ને તેમાં ય (વિલાસ તરફ જોઈને) તમારા જેવી સુંદર સ્ત્રી દેખાય તો તો દિનેશ ક્ષિતિજને પેલી પાર પણ જોઈ શકે તેમ છે. કેમ ખરું ને દિનેશ? | ||
{{right|[હસે છે]}} | |||
વિલાસ : થેંક્યુ ફૉર ધ કૉમ્પલીમેન્ટ! | '''વિલાસ :''' થેંક્યુ ફૉર ધ કૉમ્પલીમેન્ટ! | ||
'''મંજરી :''' વિલાસ! મારે તો તારો આભાર માનવાનો છે. | '''મંજરી :''' વિલાસ! મારે તો તારો આભાર માનવાનો છે. | ||
વિલાસ : મારો આભાર? શાને માટે? | '''વિલાસ :''' મારો આભાર? શાને માટે? | ||
મંજરી: દિનેશને સરસ paying દરદી શોધી આપવા માટે. | મંજરી: દિનેશને સરસ paying દરદી શોધી આપવા માટે. | ||
વિલાસ : દરદી? અને તે મેં દિનેશને શોધી આપ્યો? | '''વિલાસ :''' દરદી? અને તે મેં દિનેશને શોધી આપ્યો? | ||
'''મંજરી :''' શોંધી આપ્યો નહિ શોધી આ.....પી. | '''મંજરી :''' શોંધી આપ્યો નહિ શોધી આ.....પી. | ||
વિલાસ : પણ.....પણ.....મ.....ને........ તો-(દિનેશ તરફ જુએ છે) | '''વિલાસ :''' પણ.....પણ.....મ.....ને........ તો-(દિનેશ તરફ જુએ છે) | ||
'''ગંગા :''' આમ.....મ.....મ, ત....ત.....ત કેમ થઈ જાય છે ભા! | '''ગંગા :''' આમ.....મ.....મ, ત....ત.....ત કેમ થઈ જાય છે ભા! | ||
'''દિનેશ :''' વિલાસ! હમણાં જ મેં આમને સૌને આપણી પેલી દરદીની વાત કરી. | '''દિનેશ :''' વિલાસ! હમણાં જ મેં આમને સૌને આપણી પેલી દરદીની વાત કરી. | ||
વિલાસ : ક્યા દરદીની? | '''વિલાસ :''' ક્યા દરદીની? | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' કેમ વળી તેં જેની એળખાણ કરાવી આપી તેની જ તો. | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' કેમ વળી તેં જેની એળખાણ કરાવી આપી તેની જ તો. | ||
વિલાસ : પણ મેં તો.....મેં........તો કોઈની-(પાછી દિનેશ સામું જુએ છે) | '''વિલાસ :''' પણ મેં તો.....મેં........તો કોઈની-(પાછી દિનેશ સામું જુએ છે) | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' દિનેશ! બાઈને કંઈક થતું લાગે છે, તપાસી જો તો! | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' દિનેશ! બાઈને કંઈક થતું લાગે છે, તપાસી જો તો! | ||
'''ગંગા :''' પેટમાં ચૂંક આવે છે? આમ કેમ ત.....ત, મ.....મ જ કર્યા કરે છે? | '''ગંગા :''' પેટમાં ચૂંક આવે છે? આમ કેમ ત.....ત, મ.....મ જ કર્યા કરે છે? | ||
| Line 538: | Line 537: | ||
'''મંજરી :''' વિલાસ! હજી નથી યાદ આવતું? | '''મંજરી :''' વિલાસ! હજી નથી યાદ આવતું? | ||
'''દિનેશ :''' વિલાસ! તું એટલીવારમાં ભૂલી ગઈ? (આંખ મીંચકારો કરે છે.) આજે બપોરે જ જે દરદીને હું જોવા ગયો હતો ને જ્યાં મારે ત્રણ કલાક ગાળવા પડ્યા તેની વાત કરે છે. | '''દિનેશ :''' વિલાસ! તું એટલીવારમાં ભૂલી ગઈ? (આંખ મીંચકારો કરે છે.) આજે બપોરે જ જે દરદીને હું જોવા ગયો હતો ને જ્યાં મારે ત્રણ કલાક ગાળવા પડ્યા તેની વાત કરે છે. | ||
વિલાસ : (લુચ્ચાઈથી) ઓ.....હ સમજી..... સમજી! તેની વાત છે એમ ને! | '''વિલાસ :''' (લુચ્ચાઈથી) ઓ.....હ સમજી..... સમજી! તેની વાત છે એમ ને! | ||
'''મંજરી :''' ને તેની માંદગી પણ ગંભીર લાગે છે એટલે રોજ કન્સલ્ટીંગ ચાલે છે. | '''મંજરી :''' ને તેની માંદગી પણ ગંભીર લાગે છે એટલે રોજ કન્સલ્ટીંગ ચાલે છે. | ||
વિલાસ : છે જ અને તે માટે ડૉક્ટરની વિઝિટની જરૂર પડે તેમ જ છે. | '''વિલાસ :''' છે જ અને તે માટે ડૉક્ટરની વિઝિટની જરૂર પડે તેમ જ છે. | ||
'''રમેશ :''' એવી જાતની ગંભીર માંદગીમાં વિઝિટ આપે નહિ તો કેમ ચાલે! | '''રમેશ :''' એવી જાતની ગંભીર માંદગીમાં વિઝિટ આપે નહિ તો કેમ ચાલે! | ||
'''દિનેશ :''' એવી જાતની એટલે તું શું કહેવા માગે છે? | '''દિનેશ :''' એવી જાતની એટલે તું શું કહેવા માગે છે? | ||
| Line 548: | Line 547: | ||
'''મંજરી :''' એ હિસાબે દરદી દેખાવડી તો હોવી જ જોઈએ, નહિ તો દિનેશ આટલી વિઝિટ કરે નહિ, અને કદાચ કરે તો ય એટલા કલાક સુધી કન્સલ્ટેશન તો ન જ કરે, કેમ ખરું ને? | '''મંજરી :''' એ હિસાબે દરદી દેખાવડી તો હોવી જ જોઈએ, નહિ તો દિનેશ આટલી વિઝિટ કરે નહિ, અને કદાચ કરે તો ય એટલા કલાક સુધી કન્સલ્ટેશન તો ન જ કરે, કેમ ખરું ને? | ||
'''દિનેશ :''' you are right, મંજરી! દરદી દેખાવમાં-(વિલાસ સામું જોઈને) છે તો સુંદર, કેમ ખરુંને વિલાસ? | '''દિનેશ :''' you are right, મંજરી! દરદી દેખાવમાં-(વિલાસ સામું જોઈને) છે તો સુંદર, કેમ ખરુંને વિલાસ? | ||
વિલાસ : (શરમાઈને) તમારી આંખે દેખાય તે ખરું. | '''વિલાસ :''' (શરમાઈને) તમારી આંખે દેખાય તે ખરું. | ||
'''ગંગા :''' પણ દરદીની વાત કરતાં તું શેની આમ શરમના શેરડા પડતા હોય તેમ બોલે છે? જાણે કેમ કોઈ તારી જ વાત કરતું હોય. | '''ગંગા :''' પણ દરદીની વાત કરતાં તું શેની આમ શરમના શેરડા પડતા હોય તેમ બોલે છે? જાણે કેમ કોઈ તારી જ વાત કરતું હોય. | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' કયે સમયે, કયે કાળે, કોણ કોની વાત કરે છે તે કોણ જાણી શક્યું છે, ખરુંને દિનેશ! (કાકીને) તારે હવે ઊઠવું છે કે નહિ? | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' કયે સમયે, કયે કાળે, કોણ કોની વાત કરે છે તે કોણ જાણી શક્યું છે, ખરુંને દિનેશ! (કાકીને) તારે હવે ઊઠવું છે કે નહિ? | ||
'''રમેશ :''' ચાલો હું પણ આવું છું. વિલાસબેન! આવો છો? ચાલો તમને ઉતારતાં જઈએ. | '''રમેશ :''' ચાલો હું પણ આવું છું. વિલાસબેન! આવો છો? ચાલો તમને ઉતારતાં જઈએ. | ||
વિલાસ : ના. હું તો બેસવાની છું. | '''વિલાસ :''' ના. હું તો બેસવાની છું. | ||
'''ગંગા :''' લાગેલી લપ એમ ખસે જ શાની ? (કાકા કાકી ઊઠે છે.) મંજરી! અમે તો હવે જઈએ. | '''ગંગા :''' લાગેલી લપ એમ ખસે જ શાની ? (કાકા કાકી ઊઠે છે.) મંજરી! અમે તો હવે જઈએ. | ||
'''મંજરી :''' પાછાં ક્યારે આવશો? | '''મંજરી :''' પાછાં ક્યારે આવશો? | ||
'''રમેશ :''' તું બોલાવે કે આપણે તૈયાર, પછી છે કંઈ? વારુ ત્યારે bye-bye દિનેશ. | '''રમેશ :''' તું બોલાવે કે આપણે તૈયાર, પછી છે કંઈ? વારુ ત્યારે bye-bye દિનેશ. | ||
[સૌ જાય છે. મંજરી તેમને મૂકવા જાય છે. સ્ટેઈજ પર વિલાસ ને દિનેશ બે જ રહ્યાં છે.] | ::::[સૌ જાય છે. મંજરી તેમને મૂકવા જાય છે. સ્ટેઈજ પર વિલાસ ને દિનેશ બે જ રહ્યાં છે.] | ||
વિલાસ : (છેડાઈને) આ બધું શું તૂત છે? | '''વિલાસ :''' (છેડાઈને) આ બધું શું તૂત છે? | ||
'''દિનેશ :''' એ વાતનો જવાબ પછી, પણ અત્યારે તારે અહીં આવવાની શી જરૂર પડી તે કહીશ? | '''દિનેશ :''' એ વાતનો જવાબ પછી, પણ અત્યારે તારે અહીં આવવાની શી જરૂર પડી તે કહીશ? | ||
વિલાસ : કેમ ન આવું? મળ્યા ચાર કલાક થઈ ગયા હતા અને આ તરફ નીકળી હતી, તેથી થયું કે જરા મળતી જાઉં. | '''વિલાસ :''' કેમ ન આવું? મળ્યા ચાર કલાક થઈ ગયા હતા અને આ તરફ નીકળી હતી, તેથી થયું કે જરા મળતી જાઉં. | ||
'''દિનેશ :''' પણ તું જાણે તો છે જ કે તારું અહીં આવવું હવે ઉચિત નથી, ને કંઈ કામ હોય તો ફોન કરી શકે છે. | '''દિનેશ :''' પણ તું જાણે તો છે જ કે તારું અહીં આવવું હવે ઉચિત નથી, ને કંઈ કામ હોય તો ફોન કરી શકે છે. | ||
વિલાસ : મને ફોનમાં આવી વાતો કરવી ગમે જ નહિ. ફોન પર વિશ્વાસ નહિ, કોણ જાણે શું થાય? | '''વિલાસ :''' મને ફોનમાં આવી વાતો કરવી ગમે જ નહિ. ફોન પર વિશ્વાસ નહિ, કોણ જાણે શું થાય? | ||
'''દિનેશ :''' તને શું આવી જાતનો બહોળો અનુભવ છે? | '''દિનેશ :''' તને શું આવી જાતનો બહોળો અનુભવ છે? | ||
વિલાસ : દિ…ને…શ? | '''વિલાસ :''' દિ…ને…શ? | ||
'''દિનેશ :''' સૉરી! અતિ સ્નેહ વહેમ પણ જગાડે છે. (તેને પ્યાર કરે છે.) | '''દિનેશ :''' સૉરી! અતિ સ્નેહ વહેમ પણ જગાડે છે. (તેને પ્યાર કરે છે.) | ||
વિલાસ : પણ તેં આ દરદીની વાત શી ઉપજાવી કાઢી છે? | '''વિલાસ :''' પણ તેં આ દરદીની વાત શી ઉપજાવી કાઢી છે? | ||
'''દિનેશ :''' (હસે છે) મિસિસ મખ્ખનલાલની ને! | '''દિનેશ :''' (હસે છે) મિસિસ મખ્ખનલાલની ને! | ||
વિલાસ : એ વળી કોણ છે? | '''વિલાસ :''' એ વળી કોણ છે? | ||
'''દિનેશ :''' દરદીનું નામ છે. | '''દિનેશ :''' દરદીનું નામ છે. | ||
વિલાસ : હું કંઈ સમજી શકતી નથી. | '''વિલાસ :''' હું કંઈ સમજી શકતી નથી. | ||
'''દિનેશ :''' રોજ બે ત્રણ કલાક ક્યાં કાઢું છું તેનો કંઈ જવાબ તો આપવો પડે ને? | '''દિનેશ :''' રોજ બે ત્રણ કલાક ક્યાં કાઢું છું તેનો કંઈ જવાબ તો આપવો પડે ને? | ||
વિલાસ : Oh, I see! એટલે આ દરદી - હાં શું નામ કહ્યું? | '''વિલાસ :''' Oh, I see! એટલે આ દરદી - હાં શું નામ કહ્યું? | ||
'''દિનેશ :''' મિસિસ મખ્ખનલાલ. | '''દિનેશ :''' મિસિસ મખ્ખનલાલ. | ||
વિલાસ : આવું નામ ક્યાંથી શોધી કાઢ્યું? | '''વિલાસ :''' આવું નામ ક્યાંથી શોધી કાઢ્યું? | ||
'''દિનેશ :''' જે જલદી ભેજામાં આવ્યું તે કહી દીધું. હવે તું પણ આ નામ યાદ રાખી લેજે, નહિ તો બીજી વાર બીજું અપાઈ જશે તે કમબખ્તી થશે. | '''દિનેશ :''' જે જલદી ભેજામાં આવ્યું તે કહી દીધું. હવે તું પણ આ નામ યાદ રાખી લેજે, નહિ તો બીજી વાર બીજું અપાઈ જશે તે કમબખ્તી થશે. | ||
વિલાસ : આ હિસાબે તારે ઘડીએ ઘડીનો હિસાબ મંજરીને આપવો પડતો લાગે છે. | '''વિલાસ :''' આ હિસાબે તારે ઘડીએ ઘડીનો હિસાબ મંજરીને આપવો પડતો લાગે છે. | ||
'''દિનેશ :''' (ખભા ચડાવીને હાથનો ચાળો કરીને) શું થાય? | '''દિનેશ :''' (ખભા ચડાવીને હાથનો ચાળો કરીને) શું થાય? | ||
વિલાસ : તું ક્યાં જાય છે, ક્યાં ફરે છે. કોની સાથે ફરે છે, શી વાતો કરે છે વગેરે બધો જ રિપોર્ટ માગે છે કે શું? | '''વિલાસ :''' તું ક્યાં જાય છે, ક્યાં ફરે છે. કોની સાથે ફરે છે, શી વાતો કરે છે વગેરે બધો જ રિપોર્ટ માગે છે કે શું? | ||
'''દિનેશ :''' માગે જ ને! આખરે મારી પત્ની છે કે નહિ? | '''દિનેશ :''' માગે જ ને! આખરે મારી પત્ની છે કે નહિ? | ||
વિલાસ : ને તું બધો જ રિપોર્ટ આપે છે? | '''વિલાસ :''' ને તું બધો જ રિપોર્ટ આપે છે? | ||
'''દિનેશ :''' જો ને, આ દરદીનો આપ્યો તેવો (બન્ને ખડખડાટ હસે છે) | '''દિનેશ :''' જો ને, આ દરદીનો આપ્યો તેવો (બન્ને ખડખડાટ હસે છે) | ||
વિલાસ : મંજરી તદ્દન મૂર્ખ છે, તદ્દન. ખેર, એ વાત જવા દે. | '''વિલાસ :''' મંજરી તદ્દન મૂર્ખ છે, તદ્દન. ખેર, એ વાત જવા દે. | ||
દિનેશ! આજે શું પ્રોગ્રામ છે? | દિનેશ! આજે શું પ્રોગ્રામ છે? | ||
દિનશ : આજે તો મંજરી સાથે નાટક જોવા જવાનું છે. | દિનશ : આજે તો મંજરી સાથે નાટક જોવા જવાનું છે. | ||
વિલાસ : મંજરી સાથે? અને હું? | '''વિલાસ :''' મંજરી સાથે? અને હું? | ||
'''દિનેશ :''' I had to વિલાસ! મન નથી પણ કોઈ વાર જવું પડે, તું ક્યાં નથી સમજતી? | '''દિનેશ :''' I had to વિલાસ! મન નથી પણ કોઈ વાર જવું પડે, તું ક્યાં નથી સમજતી? | ||
[મંજરી આવે છે. પેલા બેને તદ્દન નજીક જોઈને સહેજ અચકાય છે, પણ પાછી જાતને સંભાળી લે છે. દિનેશ ને વિલાસ પણ સહેજ ગભરાઈ જાય છે] | ::::[મંજરી આવે છે. પેલા બેને તદ્દન નજીક જોઈને સહેજ અચકાય છે, પણ પાછી જાતને સંભાળી લે છે. દિનેશ ને વિલાસ પણ સહેજ ગભરાઈ જાય છે] | ||
'''મંજરી :''' માફ કરજે વિલાસ! હું એ લોકો સાથે જરા વાત કરવામાં રહી ગઈ. | '''મંજરી :''' માફ કરજે વિલાસ! હું એ લોકો સાથે જરા વાત કરવામાં રહી ગઈ. | ||
વિલાસ : કંઈ વાંધો નહિ. અહીં ડૉક્ટર સાહેબ હતા ને? | '''વિલાસ :''' કંઈ વાંધો નહિ. અહીં ડૉક્ટર સાહેબ હતા ને? | ||
[મંજરી બેસે છે. માથું દબાવે છે] | {[right|[મંજરી બેસે છે. માથું દબાવે છે]}} | ||
વિલાસ : કેમ મંજરી, માથું દુખે છે? | '''વિલાસ :''' કેમ મંજરી, માથું દુખે છે? | ||
'''મંજરી :''' હા, આજ ક્યારનુંય માથું ચડ્યું છે. વિલાસ, આજે રાતના તારે કંઈ ખાસ કામ છે? | '''મંજરી :''' હા, આજ ક્યારનુંય માથું ચડ્યું છે. વિલાસ, આજે રાતના તારે કંઈ ખાસ કામ છે? | ||
વિલાસ : ના રે ના. (દિનેશ તરફ જોઈને) આજે રાતના મારે કંપની નથી. શું થાય? પડ્યાં પડ્યાં વાંચીશ. મને તો વાંચવાને બહુ જ શોખ, વાંચવાનું મળે તો બીજું કંઈ જ ન જોઈએ. | '''વિલાસ :''' ના રે ના. (દિનેશ તરફ જોઈને) આજે રાતના મારે કંપની નથી. શું થાય? પડ્યાં પડ્યાં વાંચીશ. મને તો વાંચવાને બહુ જ શોખ, વાંચવાનું મળે તો બીજું કંઈ જ ન જોઈએ. | ||
'''મંજરી :''' પણ પહેલાં તો તને ફરવાનો શોખ વધારે હતો. | '''મંજરી :''' પણ પહેલાં તો તને ફરવાનો શોખ વધારે હતો. | ||
વિલાસ : હતો, અને હજી પણ છે તો ખરો જ, પણ કોઈ વાર સંજોગો એવા હોય ત્યારે વાંચવાનો શોખ પણ લાગી જાય. | '''વિલાસ :''' હતો, અને હજી પણ છે તો ખરો જ, પણ કોઈ વાર સંજોગો એવા હોય ત્યારે વાંચવાનો શોખ પણ લાગી જાય. | ||
'''મંજરી :''' વિલાસ! મારા પર ઉપકાર કરીશ? | '''મંજરી :''' વિલાસ! મારા પર ઉપકાર કરીશ? | ||
વિલાસ : વાહ, એમ શું બોલે છે! તારું તો ગમે તે કામ કરું. તું તો મારી Old friend. તારે તે વળી આમ પૂછવાનું હોય? | '''વિલાસ :''' વાહ, એમ શું બોલે છે! તારું તો ગમે તે કામ કરું. તું તો મારી Old friend. તારે તે વળી આમ પૂછવાનું હોય? | ||
'''મંજરી :''' વાત એમ છે કે આજે મારું માથું બહુ જ દુ:ખે છે, શરીર તૂટે છે ને તાવ આવે એવું લાગે છે. | '''મંજરી :''' વાત એમ છે કે આજે મારું માથું બહુ જ દુ:ખે છે, શરીર તૂટે છે ને તાવ આવે એવું લાગે છે. | ||
'''દિનેશ :''' That's it. હું ઘરમાં આવ્યો ત્યારથી જ મને લાગ્યું હતું કે જરૂર કાંઈક છે ખરું. | '''દિનેશ :''' That's it. હું ઘરમાં આવ્યો ત્યારથી જ મને લાગ્યું હતું કે જરૂર કાંઈક છે ખરું. | ||
'''મંજરી :''' તમે આવ્યા ત્યારે કંઈ જ નહોતું. છેલ્લી દસ મિનિટમાં જ થયું છે. હાં તો વિલાસ! આજે અમે નાટકની ટિકિટ લીધી છે, ને હું તો જઈ શકું તેમ નથી લાગતું. એટલે જો મારે બદલે તું દિનેશને કંપની આપે તો? | '''મંજરી :''' તમે આવ્યા ત્યારે કંઈ જ નહોતું. છેલ્લી દસ મિનિટમાં જ થયું છે. હાં તો વિલાસ! આજે અમે નાટકની ટિકિટ લીધી છે, ને હું તો જઈ શકું તેમ નથી લાગતું. એટલે જો મારે બદલે તું દિનેશને કંપની આપે તો? | ||
[પેલાં બન્ને એકબીજાની સામે જોઈને ખુશ થાય છે] | {[right|[પેલાં બન્ને એકબીજાની સામે જોઈને ખુશ થાય છે]}} | ||
'''મંજરી :''' કેમ જઈશ તું? | '''મંજરી :''' કેમ જઈશ તું? | ||
વિલાસ : હું જાઉં એમ તું કહે છે? હું તારી જગ્યા લઉં? I mean..... | '''વિલાસ :''' હું જાઉં એમ તું કહે છે? હું તારી જગ્યા લઉં? I mean..... | ||
'''મંજરી :''' હું સમજી ગઈ. આખરે તું મારી મિત્ર છે, ને મારી મિત્ર જ જો મારી જગ્યા નહિ લે, તો બીજું કોણ લેશે? ખરું ને દિનેશ? | '''મંજરી :''' હું સમજી ગઈ. આખરે તું મારી મિત્ર છે, ને મારી મિત્ર જ જો મારી જગ્યા નહિ લે, તો બીજું કોણ લેશે? ખરું ને દિનેશ? | ||
વિલાસ : પ.... ણ........ | '''વિલાસ :''' પ.... ણ........ | ||
'''મંજરી :''' હું મારી જાતે જ એ જગ્યા તને આપું છું, પછી તને હરકત શી હોય? કેમ દિનેશ! તમને તો એમાં વાંધો નથી ને? | '''મંજરી :''' હું મારી જાતે જ એ જગ્યા તને આપું છું, પછી તને હરકત શી હોય? કેમ દિનેશ! તમને તો એમાં વાંધો નથી ને? | ||
'''દિનેશ :''' તું ખરેખર જ નહિ આવી શકે? | '''દિનેશ :''' તું ખરેખર જ નહિ આવી શકે? | ||
| Line 612: | Line 611: | ||
'''દિનેશ :''' હું પણ ન જાઉં ને ટિકિટો- | '''દિનેશ :''' હું પણ ન જાઉં ને ટિકિટો- | ||
'''મંજરી :''' ના. ના. એવું હોય. તમે થાકેલા પાકેલા છો. બહાર જશો તો જરા આનંદ મળશે. વિલાસ! આજે બપોરે ત્રણ કલાક કન્સલ્ટીંગ માટે ગયા હતા પછી થાક તો લાગે જ ને ? | '''મંજરી :''' ના. ના. એવું હોય. તમે થાકેલા પાકેલા છો. બહાર જશો તો જરા આનંદ મળશે. વિલાસ! આજે બપોરે ત્રણ કલાક કન્સલ્ટીંગ માટે ગયા હતા પછી થાક તો લાગે જ ને ? | ||
વિલાસ : કામમાં કેવો રસ છે, તેના પર થાકનો આધાર છેઃ ખરું ને ડૉક્ટર! (લુચ્ચું હાસ્ય લાવીને) પણ મંજરીની જગ્યાએ હું આવીશ તે તમને ગમશે ખરું? | '''વિલાસ :''' કામમાં કેવો રસ છે, તેના પર થાકનો આધાર છેઃ ખરું ને ડૉક્ટર! (લુચ્ચું હાસ્ય લાવીને) પણ મંજરીની જગ્યાએ હું આવીશ તે તમને ગમશે ખરું? | ||
'''દિનેશ :''' ચલાવી લઈશું. | '''દિનેશ :''' ચલાવી લઈશું. | ||
'''મંજરી :''' લો, આ બન્ને ટિકિટો.( ટિકિટો આપે છે) તો હવે જલદી કરો. વખત તો થવા આવ્યો છે. | '''મંજરી :''' લો, આ બન્ને ટિકિટો.( ટિકિટો આપે છે) તો હવે જલદી કરો. વખત તો થવા આવ્યો છે. | ||
વિલાસ : (ઊભી થાય છે) મંજરી! હું દિનેશ સાથે જાઉં તેમાં તને પછી ખરાબ તો નહિ લાગે ને? | '''વિલાસ :''' (ઊભી થાય છે) મંજરી! હું દિનેશ સાથે જાઉં તેમાં તને પછી ખરાબ તો નહિ લાગે ને? | ||
'''દિનેશ :''' વિલાસ, ઊભી રહે. હું મંજરી માટે દવાનો એક ડોઝ તૈયાર કરી આપું | '''દિનેશ :''' વિલાસ, ઊભી રહે. હું મંજરી માટે દવાનો એક ડોઝ તૈયાર કરી આપું | ||
'''મંજરી :''' (દુખી થઈને) ના-ના. મારે દવા-બવાની કશી જ જરૂર નથી. મને તો દવા વિના જ સારું થઈ જશે. | '''મંજરી :''' (દુખી થઈને) ના-ના. મારે દવા-બવાની કશી જ જરૂર નથી. મને તો દવા વિના જ સારું થઈ જશે. | ||
'''દિનેશ :''' Nonsense - દવા તો પીવી જ પડશે, નક્કામો તાવ-બાવ આવી પડે ત્યારે? (દવા લેવા જાય છે) | '''દિનેશ :''' Nonsense - દવા તો પીવી જ પડશે, નક્કામો તાવ-બાવ આવી પડે ત્યારે? (દવા લેવા જાય છે) | ||
વિલાસ : તારે તો ઘરમાં જ ડૉક્ટર એટલે કેટલી સગવડતા ને કેટલું સુખ? | '''વિલાસ :''' તારે તો ઘરમાં જ ડૉક્ટર એટલે કેટલી સગવડતા ને કેટલું સુખ? | ||
'''મંજરી :''' સુખ ને સગવડ તે નજરે જ દેખાય છે ને! | '''મંજરી :''' સુખ ને સગવડ તે નજરે જ દેખાય છે ને! | ||
વિલાસ : મને તો તમારા સુખની ઈર્ષા આવે છે. | '''વિલાસ :''' મને તો તમારા સુખની ઈર્ષા આવે છે. | ||
'''મંજરી :''' હજી પણ ઈર્ષા આવે એવું કંઈ બાકી છે? મારું સુખ તને આપ્યું. હવે તો તને સંતોષ છે ને? | '''મંજરી :''' હજી પણ ઈર્ષા આવે એવું કંઈ બાકી છે? મારું સુખ તને આપ્યું. હવે તો તને સંતોષ છે ને? | ||
વિલાસ : માફ કર મંજરી! મારા મનમાં કંઈ નથી હં- | '''વિલાસ :''' માફ કર મંજરી! મારા મનમાં કંઈ નથી હં- | ||
'''મંજરી :''' ના રે ના. હોય શું? | '''મંજરી :''' ના રે ના. હોય શું? | ||
[દિનેશ દવા લઈને આવે છે.] | {[right[દિનેશ દવા લઈને આવે છે.]}} | ||
'''દિનેશ :''' લે આ દવા પી જા. | '''દિનેશ :''' લે આ દવા પી જા. | ||
'''મંજરી :''' દવાની કશી જ જરૂર નથી. | '''મંજરી :''' દવાની કશી જ જરૂર નથી. | ||
'''દિનેશ :''' એમ મૂર્ખાઈ ન કર. આ દવાના ડોઝથી તને તદ્દન આરામ આવી જશે. | '''દિનેશ :''' એમ મૂર્ખાઈ ન કર. આ દવાના ડોઝથી તને તદ્દન આરામ આવી જશે. | ||
વિલાસ : ને તું સૂઈ જ રહેજે. | '''વિલાસ :''' ને તું સૂઈ જ રહેજે. | ||
'''મંજરી :''' બહુ સૂતી. હવે તો સૂવા કરતાં જાગવું જ ઠીક છે. (છેડાઈને) હું જાગું તો તને કંઈ વાંધો છે? | '''મંજરી :''' બહુ સૂતી. હવે તો સૂવા કરતાં જાગવું જ ઠીક છે. (છેડાઈને) હું જાગું તો તને કંઈ વાંધો છે? | ||
વિલાસ : એમ છેડાઈ ન પડ, કેવી ડાહી છે મારી બહેન ! સૂઈ જા તો ! | '''વિલાસ :''' એમ છેડાઈ ન પડ, કેવી ડાહી છે મારી બહેન ! સૂઈ જા તો ! | ||
'''મંજરી :''' બહુ સૂતી. હવે નથી સૂવું. | '''મંજરી :''' બહુ સૂતી. હવે નથી સૂવું. | ||
'''દિનેશ :''' ક્યારે સૂતી હતી? | '''દિનેશ :''' ક્યારે સૂતી હતી? | ||
| Line 637: | Line 636: | ||
'''દિનેશ :''' જો આમ છેડાઈ ન પડ! (અડકીને સુવાડે છે) સૂઈ જા જોઈ. આમ જો, તારું કપાળ કેવું ગરમ છે? સૂઈ જા જોઈ. | '''દિનેશ :''' જો આમ છેડાઈ ન પડ! (અડકીને સુવાડે છે) સૂઈ જા જોઈ. આમ જો, તારું કપાળ કેવું ગરમ છે? સૂઈ જા જોઈ. | ||
'''મંજરી :''' વારુ, વારુ, સૂઈ જાઉં છું. પછી કંઈ? | '''મંજરી :''' વારુ, વારુ, સૂઈ જાઉં છું. પછી કંઈ? | ||
[મંજરી સોફા પર લાંબી થાય છે.] | {[right[મંજરી સોફા પર લાંબી થાય છે.]}} | ||
'''દિનેશ :''' ઊભી રહે જરા તક્રિયા સરખા ગોઠવી દઉં. વિલાસ! સામેનો તકિયો આપ તો ! | '''દિનેશ :''' ઊભી રહે જરા તક્રિયા સરખા ગોઠવી દઉં. વિલાસ! સામેનો તકિયો આપ તો ! | ||
[વિલાસ તકિેયો આપે છે. સોફામાં એક બે ગોઠવે છે. માથા નીચે તકિયા વગેરે મૂકે છે] | [વિલાસ તકિેયો આપે છે. સોફામાં એક બે ગોઠવે છે. માથા નીચે તકિયા વગેરે મૂકે છે] | ||
વિલાસ : દિનેશ! અંદરથી શાલ લાવીને ઓઢાડને..... (દિનેશ લેવા જાય છે) કેમ ફાવ્યું ને મંજરી! (દિનેશ શાલ લાવે છે) | '''વિલાસ :''' દિનેશ! અંદરથી શાલ લાવીને ઓઢાડને..... (દિનેશ લેવા જાય છે) કેમ ફાવ્યું ને મંજરી! (દિનેશ શાલ લાવે છે) | ||
'''દિનેશ :''' (ઓઢાડીને) Oh, my little darling! હવે ફાવ્યું ને! જો. હવે આ દવા પી લે, જો! | '''દિનેશ :''' (ઓઢાડીને) Oh, my little darling! હવે ફાવ્યું ને! જો. હવે આ દવા પી લે, જો! | ||
'''મંજરી :''' હમણાં નહિ. | '''મંજરી :''' હમણાં નહિ. | ||
| Line 647: | Line 646: | ||
'''દિનેશ :''' આમ કેમ કરે છે, મંજરી? બહુ માથું દુખે છે! જો આ દવા પી જા. એ પીતાં જ તને ફાયદો દેખાશે. | '''દિનેશ :''' આમ કેમ કરે છે, મંજરી? બહુ માથું દુખે છે! જો આ દવા પી જા. એ પીતાં જ તને ફાયદો દેખાશે. | ||
'''મંજરી :''' મારે ફાયદો નથી જોઈતો. બસ, (રડી પડે છે) હવે તમે જશો? | '''મંજરી :''' મારે ફાયદો નથી જોઈતો. બસ, (રડી પડે છે) હવે તમે જશો? | ||
વિલાસ : ખેર જવા દો, ડૉક્ટર! પછી પી લેશે. | '''વિલાસ :''' ખેર જવા દો, ડૉક્ટર! પછી પી લેશે. | ||
'''દિનેશ :''' ઓલ રાઈટ.... (દવા ટેબલ પર મૂકે છે) વારુ ત્યારે, અમે જઈએ છીએ. | '''દિનેશ :''' ઓલ રાઈટ.... (દવા ટેબલ પર મૂકે છે) વારુ ત્યારે, અમે જઈએ છીએ. | ||
વિલાસ : (જતાં જતાં) જાઉં છું મંજરી. | '''વિલાસ :''' (જતાં જતાં) જાઉં છું મંજરી. | ||
[બન્ને જાય છે. ને તરત જ મંજરી સોફા પરથી ઊભી થાય છે ને તકિયા બકિયા આડાઅવળા ફેંકે છે. દવા ફેંકી દે છે. શાલ નાંખી દે છે] | [બન્ને જાય છે. ને તરત જ મંજરી સોફા પરથી ઊભી થાય છે ને તકિયા બકિયા આડાઅવળા ફેંકે છે. દવા ફેંકી દે છે. શાલ નાંખી દે છે] | ||
'''મંજરી :''' ઓહ ભગવાન. આ હવે નથી સહેવાતું, નથી રહેવાતું. | '''મંજરી :''' ઓહ ભગવાન. આ હવે નથી સહેવાતું, નથી રહેવાતું. | ||
[કહીને છાતીફાટ રડે છે ને પડદો પડે છે] | {[right[કહીને છાતીફાટ રડે છે ને પડદો પડે છે]}} | ||
{{Rule|5em|height=2px}} | |||
{{center|<big>'''બીજો અંક'''</big>}} | |||
બીજો અંક | |||
[પડદો ઊપડે છે. ડૉ. દિનેશના ઘરનું જ દીવાનખાનું દેખાય છે, ડૉ. દિનેશ વાંચે છે. બહારથી ઘંટડી થાય છે. નોકર છગન ખોલવા જાય છે.] | ::::[પડદો ઊપડે છે. ડૉ. દિનેશના ઘરનું જ દીવાનખાનું દેખાય છે, ડૉ. દિનેશ વાંચે છે. બહારથી ઘંટડી થાય છે. નોકર છગન ખોલવા જાય છે.] | ||
'''છગન :''' શા.....બ! કોઈ બાઈ માણસ મળવા આવ્યાં છે. | '''છગન :''' શા.....બ! કોઈ બાઈ માણસ મળવા આવ્યાં છે. | ||
| Line 667: | Line 667: | ||
'''છગન :''' તમારું જ નામ લીધું. | '''છગન :''' તમારું જ નામ લીધું. | ||
'''દિનેશ :''' વારુ બેલાવી લાવ! | '''દિનેશ :''' વારુ બેલાવી લાવ! | ||
[એક બાઈ આવે છે. શરીર મજાનું છે…] | {{right|[એક બાઈ આવે છે. શરીર મજાનું છે…]}} | ||
'''દિનેશ :''' ઓહ તમે? કેમ ઘેર આવવું પડ્યું? | '''દિનેશ :''' ઓહ તમે? કેમ ઘેર આવવું પડ્યું? | ||
બાઈદર્દી : ડૉક્ટર શાબ! શું કરું? કાલે તો રાત આખી ચેન ન પડ્યું. (બેસે છે.) પેટમાં ગોળો ચડ્યો. | બાઈદર્દી : ડૉક્ટર શાબ! શું કરું? કાલે તો રાત આખી ચેન ન પડ્યું. (બેસે છે.) પેટમાં ગોળો ચડ્યો. | ||
| Line 689: | Line 689: | ||
દરદી : ખાધું પચે એવાં પડીકાં તો આપો. | દરદી : ખાધું પચે એવાં પડીકાં તો આપો. | ||
'''દિનેશ :''' દવાથી પચાવવાની કશી જ જરૂર નથી. ખાવાનું જ ઓછું કરો એટલે ચાલશે. બસ, તો તમે જઈ શકો છો ને સારા થવું હોય તો હમણા ફક્ત સુક્કા ખાખરા પર રહી જાઓ! | '''દિનેશ :''' દવાથી પચાવવાની કશી જ જરૂર નથી. ખાવાનું જ ઓછું કરો એટલે ચાલશે. બસ, તો તમે જઈ શકો છો ને સારા થવું હોય તો હમણા ફક્ત સુક્કા ખાખરા પર રહી જાઓ! | ||
[દરદી જાય છે. દિનેશ કામે લાગે છે. ત્યાં પછી ઘંટી થાય છે ને તે બાઈ આવે છે] | ::::[દરદી જાય છે. દિનેશ કામે લાગે છે. ત્યાં પછી ઘંટી થાય છે ને તે બાઈ આવે છે] | ||
'''દિનેશ :''' કેમ પાછું આવવું પડ્યું? | '''દિનેશ :''' કેમ પાછું આવવું પડ્યું? | ||
દરદી : તે ખાખરા ઉપર ઘી લગાડું કે નહિ? | દરદી : તે ખાખરા ઉપર ઘી લગાડું કે નહિ? | ||
'''દિનેશ :''' ભાવે તો લગાડજો ને ભાવે તો કોરા ખાજો. એમાં કશો જ ફેર પડવાનો નથી (બાઈ જાય છે.) શું બુદ્ધિ બાઈની! માથું પકવી નાખે છે. | '''દિનેશ :''' ભાવે તો લગાડજો ને ભાવે તો કોરા ખાજો. એમાં કશો જ ફેર પડવાનો નથી (બાઈ જાય છે.) શું બુદ્ધિ બાઈની! માથું પકવી નાખે છે. | ||
[પાછી ઘંટડી થાય છે] | {{right|[પાછી ઘંટડી થાય છે]}} | ||
'''દિનેશ :''' પાછું કોણ આવ્યું? | '''દિનેશ :''' પાછું કોણ આવ્યું? | ||
[દરદી બાઈ આવે છે] | {{right|[દરદી બાઈ આવે છે]}} | ||
'''દિનેશ :''' પાછાં તમે કેમ? | '''દિનેશ :''' પાછાં તમે કેમ? | ||
દરદી : હું એમ પૂછવા આવી કે ખાખરા એકલા ખાઈને પછી ચા પીઉં કે ચા સાથે જ ખાઉં? | દરદી : હું એમ પૂછવા આવી કે ખાખરા એકલા ખાઈને પછી ચા પીઉં કે ચા સાથે જ ખાઉં? | ||
'''દિનેશ :''' ચામાં બોળીને ખાઓ કે ખાખરાનો લોટ ફાકીને ચા ઢીંચી જાઓ તેમાં કંઈ જ ફેર નથી પડવાનો, સમજ્યાં? હવે તમે જઈ શકો છો (દરદી જાય છે) ઓહ ભગવાન! | '''દિનેશ :''' ચામાં બોળીને ખાઓ કે ખાખરાનો લોટ ફાકીને ચા ઢીંચી જાઓ તેમાં કંઈ જ ફેર નથી પડવાનો, સમજ્યાં? હવે તમે જઈ શકો છો (દરદી જાય છે) ઓહ ભગવાન! | ||
[પાછી ઘંટડી થાય છે] | {{right|[પાછી ઘંટડી થાય છે]}} | ||
'''દિનેશ :''' પાછી કંઈક પૂછવા આવી! છગન, બારણું ખોલ અને જો એ બાઈ હોય તો જોતાં જ બંધ કરી દેજે. ઈડિયટ જેવી. | '''દિનેશ :''' પાછી કંઈક પૂછવા આવી! છગન, બારણું ખોલ અને જો એ બાઈ હોય તો જોતાં જ બંધ કરી દેજે. ઈડિયટ જેવી. | ||
[છગન બારણું ખોલે છે ને રમેશ આવે છે.] | {{right|[છગન બારણું ખોલે છે ને રમેશ આવે છે.]}} | ||
'''રમેશ :''' હલ્લો ડૉક્ટર! | '''રમેશ :''' હલ્લો ડૉક્ટર! | ||
'''દિનેશ :''' ઓહ તું? હું તો સમજ્યો કે- | '''દિનેશ :''' ઓહ તું? હું તો સમજ્યો કે- | ||
| Line 708: | Line 708: | ||
'''મંજરી :''' (અંદરથી) આ....................વી. | '''મંજરી :''' (અંદરથી) આ....................વી. | ||
'''દિનેશ :''' યૂ આર લકી! રમેશ! હમણાં તો મંજરી મારા માટે જેટલી આતુરતાથી રાહ નથી જોતી તેટલી તારા માટે જુએ છે. | '''દિનેશ :''' યૂ આર લકી! રમેશ! હમણાં તો મંજરી મારા માટે જેટલી આતુરતાથી રાહ નથી જોતી તેટલી તારા માટે જુએ છે. | ||
[મંજરી સુંદર કપડામાં સજ્જ થઈને આવે છે] | {{right|[મંજરી સુંદર કપડામાં સજ્જ થઈને આવે છે]}} | ||
'''રમેશ :''' મંજરી! આજે તો કંઈ સુંદર સાડી પહેરી છે ને શું! કેમ ક્યાંય બહાર જવાની છે? | '''રમેશ :''' મંજરી! આજે તો કંઈ સુંદર સાડી પહેરી છે ને શું! કેમ ક્યાંય બહાર જવાની છે? | ||
'''મંજરી :''' સાડી પહેરી એટલે બહાર જવાનું જ હોય એવું કંઈ થોડું જ હોય છે? દિનેશ, તમને આ સાડી ગમી! | '''મંજરી :''' સાડી પહેરી એટલે બહાર જવાનું જ હોય એવું કંઈ થોડું જ હોય છે? દિનેશ, તમને આ સાડી ગમી! | ||
| Line 743: | Line 743: | ||
'''મંજરી :''' હા, ગાડી લાવ્યો છે. | '''મંજરી :''' હા, ગાડી લાવ્યો છે. | ||
'''દિનેશ :''' વારુ. ત્યારે જાઉં. | '''દિનેશ :''' વારુ. ત્યારે જાઉં. | ||
[દિનેશ જાય છે, ને મંજરી સોફા ઉપર ફસડાઈને હાશ કરીને બેસી પડે છે.] | ::::[દિનેશ જાય છે, ને મંજરી સોફા ઉપર ફસડાઈને હાશ કરીને બેસી પડે છે.] | ||
'''રમેશ :''' મંજરી! પાછો મને કેમ બોલાવ્યો? | '''રમેશ :''' મંજરી! પાછો મને કેમ બોલાવ્યો? | ||
'''મંજરી :''' કાકા-કાકીને પણ ચિઠ્ઠી તો લખી છે, રમેશભાઈ! હવે મારાથી સહન થતું નથી. હવે તો મારી ધીરજનો ૫ણ અંત આવ્યો છે. | '''મંજરી :''' કાકા-કાકીને પણ ચિઠ્ઠી તો લખી છે, રમેશભાઈ! હવે મારાથી સહન થતું નથી. હવે તો મારી ધીરજનો ૫ણ અંત આવ્યો છે. | ||
| Line 778: | Line 778: | ||
'''રમેશ :''' હં, બહાનું શું કાઢે છે? | '''રમેશ :''' હં, બહાનું શું કાઢે છે? | ||
'''મંજરી :''' એ જ કે આજે મિસિસ મખ્ખનલાલનું ઑપરેશન હતું, કાલે બીજું હતું, ને પરમ દિવસ Consultation હતું. | '''મંજરી :''' એ જ કે આજે મિસિસ મખ્ખનલાલનું ઑપરેશન હતું, કાલે બીજું હતું, ને પરમ દિવસ Consultation હતું. | ||
[આ વખતે ઘંટડી થાય છે. નોકર ખોલવા જાય છે. કાકા કાકી પ્રવેશ કરે છે.] | ::::[આ વખતે ઘંટડી થાય છે. નોકર ખોલવા જાય છે. કાકા કાકી પ્રવેશ કરે છે.] | ||
'''રમેશ :''' કેમ કાકા, આટલું બધું મોડું કર્યું? | '''રમેશ :''' કેમ કાકા, આટલું બધું મોડું કર્યું? | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' આ તારી કાકીને પૂછ! આ ઉમ્મરે હજી શણગાર સજતાં કેટલી વાર લગાડે છે?. | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' આ તારી કાકીને પૂછ! આ ઉમ્મરે હજી શણગાર સજતાં કેટલી વાર લગાડે છે?. | ||
| Line 812: | Line 812: | ||
'''રમેશ :''' હવે તું શું કરવા માંગે છે, મંજરી! | '''રમેશ :''' હવે તું શું કરવા માંગે છે, મંજરી! | ||
'''મંજરી :''' તડ ને ફડ કરી દેવા માગું છું. ચોખ્ખું સંભળાવી દેવા માગું છું, કે હવે બેમાંથી એક જ પસંદ કરી લે; કાં હું ને કાં વિલાસ, બીજો કશો જ ઉપાય નથી. | '''મંજરી :''' તડ ને ફડ કરી દેવા માગું છું. ચોખ્ખું સંભળાવી દેવા માગું છું, કે હવે બેમાંથી એક જ પસંદ કરી લે; કાં હું ને કાં વિલાસ, બીજો કશો જ ઉપાય નથી. | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ તથા રમેશ :''' હં.............(નિસાસો નાખે છે) | |||
'''મંજરી :''' ફક્ત....હં…એટલું જ ન કહો. કહો કે આ જ રસ્તો બરાબર છે. | '''મંજરી :''' ફક્ત....હં…એટલું જ ન કહો. કહો કે આ જ રસ્તો બરાબર છે. | ||
'''ગંગા :''' એ શું કહેતો હતો? મને જ પૂછને? હું તો કહું છું કે એજ રસ્તો બરાબર છે, ત.... ડ ને ફ.....ડ! એક ઘા ને બે કટકા. | '''ગંગા :''' એ શું કહેતો હતો? મને જ પૂછને? હું તો કહું છું કે એજ રસ્તો બરાબર છે, ત.... ડ ને ફ.....ડ! એક ઘા ને બે કટકા. | ||
| Line 827: | Line 827: | ||
'''ગંગા :''' બોલતાં તો જરા શરમાઓ. | '''ગંગા :''' બોલતાં તો જરા શરમાઓ. | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' એમાં શરમનો સવાલ જ નથી. મંજરીના ભલાનો જ સવાલ છે, ને એમાં હું ક્યાં બગડી જવાનો છું......... | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' એમાં શરમનો સવાલ જ નથી. મંજરીના ભલાનો જ સવાલ છે, ને એમાં હું ક્યાં બગડી જવાનો છું......... | ||
'''ગંગા :''' સો વાતની એક વાત, કે આપણે એવું કરવું જ નથી. | '''ગંગા :''' સો વાતની એક વાત, કે આપણે એવું કરવું જ નથી. | ||
'''રમેશ :''' (હસીને) કાકી! તમને કાકા ઉપર કંઈક ઓછો વિશ્વાસ લાગે છે. | '''રમેશ :''' (હસીને) કાકી! તમને કાકા ઉપર કંઈક ઓછો વિશ્વાસ લાગે છે. | ||
| Line 839: | Line 838: | ||
'''રમેશ :''' કાકાની વાત ખરી છે. હું પણ એમ જ માનું છું, કે દિનેશ પેલીના દબાણથી જ જાય છે, ને એક વાર એણે દબાણથી કામ કરાવવાનું શરૂ કર્યું એટલે સમજી જ લેવાનું કે હવે એ પાગલ પ્રેમનો અંત નજીકમાં જ આવવાનો. | '''રમેશ :''' કાકાની વાત ખરી છે. હું પણ એમ જ માનું છું, કે દિનેશ પેલીના દબાણથી જ જાય છે, ને એક વાર એણે દબાણથી કામ કરાવવાનું શરૂ કર્યું એટલે સમજી જ લેવાનું કે હવે એ પાગલ પ્રેમનો અંત નજીકમાં જ આવવાનો. | ||
'''મંજરી :''' એમ માનવાનું શું કારણ છે? | '''મંજરી :''' એમ માનવાનું શું કારણ છે? | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' મંજરી! હું એમ ધારું છું કે દિનેશ જેવા પુરુષો Romance માં પડે છે ખરા, પરંતુ એમના આવા Affairs, આવા Romance કોઈ જોઈ જાય તે તો તેમને ન જ ગમે. અને આવી જાતના માણસો Romance કરી નાખે ખરા પણ ઘરમાં ખાનગી ખૂણે.....છડે ચોક તો નહિ જ. આવા માણસને ખુલ્લી રીતે તેની સાથે બહારગામ જઈને રહેવું પસંદ પડે જ નહિ. ને દિનેશ જેવો Shrewd માણસ એ પસંદ કરતો હોય તેમ માનવું પણ અસંભવ છે. | |||
'''ગંગા :''' મને નહિ ખબર કે તમારામાં આટલી વિચારશક્તિ છે. | '''ગંગા :''' મને નહિ ખબર કે તમારામાં આટલી વિચારશક્તિ છે. | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' અરે, મારામાં તો ઘણું યે છે, પણ તારે જોવાની આંખ જ ક્યાં છે. | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' અરે, મારામાં તો ઘણું યે છે, પણ તારે જોવાની આંખ જ ક્યાં છે. | ||
[મંજરી માથે હાથ મૂકીને બેસે છે] | {{right|[મંજરી માથે હાથ મૂકીને બેસે છે]}} | ||
'''રમેશ :''' કાકા! તમારી વાત તદ્દન ખરી છે. મારું પણ એમ જ માનવું છે. | '''રમેશ :''' કાકા! તમારી વાત તદ્દન ખરી છે. મારું પણ એમ જ માનવું છે. | ||
'''મંજરી :''' મારી વિચારશક્તિ તો હવે ખલાસ થઈ ગઈ છે. | '''મંજરી :''' મારી વિચારશક્તિ તો હવે ખલાસ થઈ ગઈ છે. | ||
| Line 848: | Line 847: | ||
'''મંજરી :''' (ગુસ્સામાં) હજી પણ વધારે હિંમત, વધારે ધીરજ, વધારે બાહોશી, વધારે મુસદ્દીપણું, વધારે ચાતુર્ય : બધું જ હજી વધારવાની જરૂર છે એમ જ ને? | '''મંજરી :''' (ગુસ્સામાં) હજી પણ વધારે હિંમત, વધારે ધીરજ, વધારે બાહોશી, વધારે મુસદ્દીપણું, વધારે ચાતુર્ય : બધું જ હજી વધારવાની જરૂર છે એમ જ ને? | ||
'''ગંગા :''' મંજરી આમ ઊકળી ઊઠ્યે ચાલે? સૌ તારા ભલામાં જ રાજી છે ને? | '''ગંગા :''' મંજરી આમ ઊકળી ઊઠ્યે ચાલે? સૌ તારા ભલામાં જ રાજી છે ને? | ||
[બહાર હોર્ન સંભળાય છે] | {{right|[બહાર હોર્ન સંભળાય છે]}} | ||
'''રમેશ :''' મંજરી! દિનેશ આવતો લાગે છે. (ઘંટડી વાગે છે) હવે નિશ્ચય કરી લે. | '''રમેશ :''' મંજરી! દિનેશ આવતો લાગે છે. (ઘંટડી વાગે છે) હવે નિશ્ચય કરી લે. | ||
'''મંજરી :''' જેમ તમે કહેશો તેમ કરીશ. હૃદય પર પથ્થર મૂકીને પણ હસતી જ રહીશ, પછી છે કંઈ? | '''મંજરી :''' જેમ તમે કહેશો તેમ કરીશ. હૃદય પર પથ્થર મૂકીને પણ હસતી જ રહીશ, પછી છે કંઈ? | ||
'''રમેશ :''' મારી બહેન, જરૂર તું ફતેહમંદ થઈશ. | '''રમેશ :''' મારી બહેન, જરૂર તું ફતેહમંદ થઈશ. | ||
[દિનેશ પ્રવેશ કરે છે] | {{right|[દિનેશ પ્રવેશ કરે છે]}} | ||
'''દિનેશ :''' ઓહ કાકા-કાકી પણ આવ્યાં છે ને શું? માફ કરજે રમેશ! જરા મોડું થઈ ગયું. | '''દિનેશ :''' ઓહ કાકા-કાકી પણ આવ્યાં છે ને શું? માફ કરજે રમેશ! જરા મોડું થઈ ગયું. | ||
'''રમેશ :''' કંઈ વાંધો નહિ. અરે દિનેશ! મંજરી કહે છે કે તું કંઈ પંચગીની જવાનો છે? | '''રમેશ :''' કંઈ વાંધો નહિ. અરે દિનેશ! મંજરી કહે છે કે તું કંઈ પંચગીની જવાનો છે? | ||
| Line 880: | Line 879: | ||
'''મંજરી :''' તો એમ કરો. ત્યાં હમણાં જઈ આવો. પણ વળતાં આંહીં થઈને ઘેર જજો. | '''મંજરી :''' તો એમ કરો. ત્યાં હમણાં જઈ આવો. પણ વળતાં આંહીં થઈને ઘેર જજો. | ||
'''ગંગા :''' ભલે એમ કરીશું. | '''ગંગા :''' ભલે એમ કરીશું. | ||
[બન્ને જાય છે ને મંજરી તેમને મૂકવા જાય છે] | {{right|[બન્ને જાય છે ને મંજરી તેમને મૂકવા જાય છે]}} | ||
'''રમેશ :''' રાતની ગાડીએ જવાનો છે, દિનેશ? | '''રમેશ :''' રાતની ગાડીએ જવાનો છે, દિનેશ? | ||
'''દિનેશ :''' હા. | '''દિનેશ :''' હા. | ||
[મંજરી આવે છે | {{right|[મંજરી આવે છે]}} | ||
'''રમેશ :''' રાતની ગાડી કેમ પસંદ કરી? | '''રમેશ :''' રાતની ગાડી કેમ પસંદ કરી? | ||
'''દિનેશ :''' દિવસે બહુ ગિરદી હોય એટલે દરદીને લઈ જવામાં હરકત આવે. | '''દિનેશ :''' દિવસે બહુ ગિરદી હોય એટલે દરદીને લઈ જવામાં હરકત આવે. | ||
| Line 902: | Line 901: | ||
'''દિનેશ :''' (ગુસ્સે થઈને) હું શું ત્યાં મજા કરવા જાઉં છું, કે ફરજ પર જાઉં છું? | '''દિનેશ :''' (ગુસ્સે થઈને) હું શું ત્યાં મજા કરવા જાઉં છું, કે ફરજ પર જાઉં છું? | ||
'''રમેશ :''' એમ છેડાઈ શા માટે પડે છે? તું ફરજ માટે જાય છે તેની કોણ ના પાડે છે. પણ આ તો duty plus pleasures plus enjoyment. કેમ ખરું કે નહિ? પંચગીનીની ગુલાબી ઠંડીમાં મજા પડશે. વારુ ત્યારે, Bye-Bye (જાય છે,) | '''રમેશ :''' એમ છેડાઈ શા માટે પડે છે? તું ફરજ માટે જાય છે તેની કોણ ના પાડે છે. પણ આ તો duty plus pleasures plus enjoyment. કેમ ખરું કે નહિ? પંચગીનીની ગુલાબી ઠંડીમાં મજા પડશે. વારુ ત્યારે, Bye-Bye (જાય છે,) | ||
[તેની પાછળ મંજરી પણ જવા લાગે છે. દિનેશ તેને બેલાવે છે.] | {{right|[તેની પાછળ મંજરી પણ જવા લાગે છે. <br>દિનેશ તેને બેલાવે છે.]}} | ||
'''દિનેશ :''' મંજરી! | '''દિનેશ :''' મંજરી! | ||
'''મંજરી :''' (પાછી ફરીને) કેમ? | '''મંજરી :''' (પાછી ફરીને) કેમ? | ||
| Line 915: | Line 914: | ||
'''દિનેશ :''' (ક્રોધમાં) હું પૂછું છું કે આટલાં બધાં બીલ શાનાં છે? | '''દિનેશ :''' (ક્રોધમાં) હું પૂછું છું કે આટલાં બધાં બીલ શાનાં છે? | ||
'''મંજરી :''' તે તો બીલમાં જ લખ્યું હશેને? નથી દેખાતું? લાવો બતાવું? | '''મંજરી :''' તે તો બીલમાં જ લખ્યું હશેને? નથી દેખાતું? લાવો બતાવું? | ||
[દિનેશ ટેબલ પર બીલ પછાડે છે. મંજરી એક પછી એક લઈને] | {{right|[દિનેશ ટેબલ પર બીલ પછાડે છે.<br> મંજરી એક પછી એક લઈને]}} | ||
'''મંજરી :''' જુઓ. આ બીલ છે, કાપડિયાનું! આ બીલ છે બનારસી શેલાવાળાનું, આ છે ઝવેરીનું, આ છે દરજીનું, આ છે- | '''મંજરી :''' જુઓ. આ બીલ છે, કાપડિયાનું! આ બીલ છે બનારસી શેલાવાળાનું, આ છે ઝવેરીનું, આ છે દરજીનું, આ છે- | ||
'''દિનેશ :''' મારે એ બધું નથી સાંભળવું. | '''દિનેશ :''' મારે એ બધું નથી સાંભળવું. | ||
'''મંજરી :''' પણ હમણાં જ તો તમે પૂછ્યું કે આ બીલ શાનાં છે? એનો હું જવાબ આપું છું ને! | '''મંજરી :''' પણ હમણાં જ તો તમે પૂછ્યું કે આ બીલ શાનાં છે? એનો હું જવાબ આપું છું ને! | ||
'''દિનેશ :''' નક્કામી માથાફોડ મૂક, આ બીલનું શું કરવાનું છે, એ કહીશ? | '''દિનેશ :''' નક્કામી માથાફોડ મૂક, આ બીલનું શું કરવાનું છે, એ કહીશ? | ||
મંજરી (હસીને) ઓ….હો........હો એ…મ! હવે સમજી.....ફાવે તે આપ કરી શકો છો. કચરાની ટોપલીમાં ફેંકી દઈ શકો છો, ફાડી નાંખી શકો છો, બાળી દઈ શકો છો, ૫ણ તમને નથી લાગતું કે સૌથી સારો રસ્તો તો તે બીલ ભરી દેવાનો જ છે. પછી તો જેવી તમારી મરજી. | '''મંજરી : ''' (હસીને) ઓ….હો........હો એ…મ! હવે સમજી.....ફાવે તે આપ કરી શકો છો. કચરાની ટોપલીમાં ફેંકી દઈ શકો છો, ફાડી નાંખી શકો છો, બાળી દઈ શકો છો, ૫ણ તમને નથી લાગતું કે સૌથી સારો રસ્તો તો તે બીલ ભરી દેવાનો જ છે. પછી તો જેવી તમારી મરજી. | ||
'''દિનેશ :''' આ તો હવે હદ થાય છે, મંજરી! | '''દિનેશ :''' આ તો હવે હદ થાય છે, મંજરી! | ||
'''મંજરી :''' વાહ, એમ કંઈ ગુસ્સે થઈ જવાય, darling! (પ્યાર કરવા જાય છે) મેં થોડી ચીજો લીધી એમાં એવું કરો તે મને કે.....વું લાગે? ને તમે જ નહોતા કહેતા કે મારે કપડાં સારાં જ પહેરવાં જોઈએ? એટલે તો મેં લીધાં. | '''મંજરી :''' વાહ, એમ કંઈ ગુસ્સે થઈ જવાય, darling! (પ્યાર કરવા જાય છે) મેં થોડી ચીજો લીધી એમાં એવું કરો તે મને કે.....વું લાગે? ને તમે જ નહોતા કહેતા કે મારે કપડાં સારાં જ પહેરવાં જોઈએ? એટલે તો મેં લીધાં. | ||
| Line 985: | Line 983: | ||
'''મંજરી :''' કોઈ દરદી હશે. (હસીને) | '''મંજરી :''' કોઈ દરદી હશે. (હસીને) | ||
'''દિનેશ :''' અત્યારે તે હું જ દરદી છું. મારી કોઈ દવા કરો તો સારું! | '''દિનેશ :''' અત્યારે તે હું જ દરદી છું. મારી કોઈ દવા કરો તો સારું! | ||
[વિલાસ પ્રવેશ કરે છે] | {{right|[વિલાસ પ્રવેશ કરે છે]}} | ||
વિલાસ : આવુંને? બેની વચમાં વિઘ્ન તો નથી નાખ્યું ને! (હસીને) | '''વિલાસ :''' આવુંને? બેની વચમાં વિઘ્ન તો નથી નાખ્યું ને! (હસીને) | ||
'''મંજરી :''' ના રે ના. તું આવે છે તે તો અમને બહુ જ ગમે છે. ખરું ને, દિનેશ! આવ બેસને! શું કંઈ ચા-પાણી લઈશ? | '''મંજરી :''' ના રે ના. તું આવે છે તે તો અમને બહુ જ ગમે છે. ખરું ને, દિનેશ! આવ બેસને! શું કંઈ ચા-પાણી લઈશ? | ||
વિલાસ : નહિ, thanks! મંજરી! આજે તો હું ડૉક્ટરને consult કરવા જ ખાસ આવી છું. An official visit, you see? | '''વિલાસ :''' નહિ, thanks! મંજરી! આજે તો હું ડૉક્ટરને consult કરવા જ ખાસ આવી છું. An official visit, you see? | ||
'''મંજરી :''' કેમ કંઈ તબિયત બરાબર નથી રહેતી? | '''મંજરી :''' કેમ કંઈ તબિયત બરાબર નથી રહેતી? | ||
વિલાસ : સહેજ એવું જ ચાલ્યા કરે છે. થ.....યું કે ડૉક્ટરને બતાવી આવું. કેમ ડૉક્ટર સાહેબ! મારો case હાથમાં તો લેશોને? | '''વિલાસ :''' સહેજ એવું જ ચાલ્યા કરે છે. થ.....યું કે ડૉક્ટરને બતાવી આવું. કેમ ડૉક્ટર સાહેબ! મારો case હાથમાં તો લેશોને? | ||
'''દિનેશ :''' તમારા માટે કહો તે કરવા તૈયાર છું. | '''દિનેશ :''' તમારા માટે કહો તે કરવા તૈયાર છું. | ||
વિલાસ : પણ એમાં મિત્રતાનો લાભ લેવાનો નથી હો. I want to pay. | '''વિલાસ :''' પણ એમાં મિત્રતાનો લાભ લેવાનો નથી હો. I want to pay. | ||
'''મંજરી :''' વાહ, તારી પાસેથી દિનેશ પૈસા લે, તે કંઈ બને? વારુ, તો હું બીજા રૂમમાં જાઉં? તબિયત બતાવવી છે ને! | '''મંજરી :''' વાહ, તારી પાસેથી દિનેશ પૈસા લે, તે કંઈ બને? વારુ, તો હું બીજા રૂમમાં જાઉં? તબિયત બતાવવી છે ને! | ||
વિલાસ : If you please. તને વાંધો તો નથી ને! મને કોઈ દેખતાં તબિયત બતાવવી ન ગમે, માટે. | '''વિલાસ :''' If you please. તને વાંધો તો નથી ને! મને કોઈ દેખતાં તબિયત બતાવવી ન ગમે, માટે. | ||
'''મંજરી :''' હા. હા. હું સમજી ગઈ. હું જાઉં છું. (જતાં જતાં) ૫ણ તું સંભાળજે, કારણ કે એમની દવામાં બહુ ભરોસો કરવા જેવું નથી. (જાય છે) | '''મંજરી :''' હા. હા. હું સમજી ગઈ. હું જાઉં છું. (જતાં જતાં) ૫ણ તું સંભાળજે, કારણ કે એમની દવામાં બહુ ભરોસો કરવા જેવું નથી. (જાય છે) | ||
'''દિનેશ :''' (ચીડમાં) વિલાસ! પાછી અહીં કેમ આવી? શું ખરેખર તબિયત બગડી ગઈ છે? | '''દિનેશ :''' (ચીડમાં) વિલાસ! પાછી અહીં કેમ આવી? શું ખરેખર તબિયત બગડી ગઈ છે? | ||
વિલાસ : જરાયે નહીં. તબિયત તો નંબર one છે. | '''વિલાસ :''' જરાયે નહીં. તબિયત તો નંબર one છે. | ||
'''દિનેશ :''' તો પછી અહીં આવવાનું કારણ? | '''દિનેશ :''' તો પછી અહીં આવવાનું કારણ? | ||
વિલાસ : તું ડૉક્ટર છે તેનો એ જ ફાયદો છે ને? તને જ્યારે એકાંતમાં મળવું હોય ત્યારે–તારી પત્નીની આંખ સામે પણ સહેલાઈથી મળી શકાય. કેમ ખરી વાત છે ને? | '''વિલાસ :''' તું ડૉક્ટર છે તેનો એ જ ફાયદો છે ને? તને જ્યારે એકાંતમાં મળવું હોય ત્યારે–તારી પત્નીની આંખ સામે પણ સહેલાઈથી મળી શકાય. કેમ ખરી વાત છે ને? | ||
'''દિનેશ :''' (કંટાળીને) હં. | '''દિનેશ :''' (કંટાળીને) હં. | ||
[આ વખતે વિલાસ બારણા પાસે જઈને જુએ છે, કાન માંડી સાંભળે છે.] | ::::[આ વખતે વિલાસ બારણા પાસે જઈને જુએ છે, કાન માંડી સાંભળે છે.] | ||
'''દિનેશ :''' તું, ત્યાં શું જુએ છે? | '''દિનેશ :''' તું, ત્યાં શું જુએ છે? | ||
વિલાસ : ચોકસાઈ કરી જોઉં છું, કે મંજરી બારણા પાછળથી સાંભળતી તો નથીને? | '''વિલાસ :''' ચોકસાઈ કરી જોઉં છું, કે મંજરી બારણા પાછળથી સાંભળતી તો નથીને? | ||
'''દિનેશ :''' (ચીડમાં) મંજરી કદાપિ એવું કરે નહિ. | '''દિનેશ :''' (ચીડમાં) મંજરી કદાપિ એવું કરે નહિ. | ||
વિલાસ : એમાં ચિડાઈ શું જાય છે! ઘણાં બૈરાં એવું કરે. | '''વિલાસ :''' એમાં ચિડાઈ શું જાય છે! ઘણાં બૈરાં એવું કરે. | ||
'''દિનેશ :''' એ....મ! તો હજી સુધી એવાંના સહવાસમાં આવવાનું સદ્ભાગ્ય મને પ્રાપ્ત થયું નથી. | '''દિનેશ :''' એ....મ! તો હજી સુધી એવાંના સહવાસમાં આવવાનું સદ્ભાગ્ય મને પ્રાપ્ત થયું નથી. | ||
વિલાસ : તું તો ચિડાઈ ગયો! (લાડ કરે છે) હમણાં તો આમ ઘડી ઘડી ચિડાઈ જ જાય છે. હવે મને પહેલાં જેટલી ચાહતા જ નથી, નહિ તો આમ ન કરો. | '''વિલાસ :''' તું તો ચિડાઈ ગયો! (લાડ કરે છે) હમણાં તો આમ ઘડી ઘડી ચિડાઈ જ જાય છે. હવે મને પહેલાં જેટલી ચાહતા જ નથી, નહિ તો આમ ન કરો. | ||
'''દિનેશ :''' એ બધી પ્રેમપિંજણ છોડ અને અત્યારે તું અહીં શા માટે આવી છે તે કહે. તું સ્ટેશને જ મળવાની હતી, બધું જ નક્કી કર્યું હતું, તારી ટિકિટ પણ તને આપી દીધી હતી : પછી અત્યારે આવવાની શી જરૂર પડી? | '''દિનેશ :''' એ બધી પ્રેમપિંજણ છોડ અને અત્યારે તું અહીં શા માટે આવી છે તે કહે. તું સ્ટેશને જ મળવાની હતી, બધું જ નક્કી કર્યું હતું, તારી ટિકિટ પણ તને આપી દીધી હતી : પછી અત્યારે આવવાની શી જરૂર પડી? | ||
વિલાસ : મારે જરા મંજરીને મળવું હતું. | '''વિલાસ :''' મારે જરા મંજરીને મળવું હતું. | ||
'''દિનેશ :''' મંજરીને મળવું હતું? તારે? શા માટે? | '''દિનેશ :''' મંજરીને મળવું હતું? તારે? શા માટે? | ||
વિલાસ : મને એની મૂર્ખાઈ જોવી ગમે છે. એની આંખ સામે જ આપણે મોજ ઉડાવીએ છીએ, છતાંયે મૂર્ખીને કશો જ વહેમ આવતો નથી. આવી મૂર્ખી સ્ત્રી તો મેં આ પહેલી જ જોઈ. | '''વિલાસ :''' મને એની મૂર્ખાઈ જોવી ગમે છે. એની આંખ સામે જ આપણે મોજ ઉડાવીએ છીએ, છતાંયે મૂર્ખીને કશો જ વહેમ આવતો નથી. આવી મૂર્ખી સ્ત્રી તો મેં આ પહેલી જ જોઈ. | ||
'''દિનેશ :''' વિલાસ! મંજરી વિષે આ રીતે વાત કરવામાં તને શું મળે છે? | '''દિનેશ :''' વિલાસ! મંજરી વિષે આ રીતે વાત કરવામાં તને શું મળે છે? | ||
વિલાસ : છે તેવું કહેવામાં કંઈ હરકત છે? | '''વિલાસ :''' છે તેવું કહેવામાં કંઈ હરકત છે? | ||
'''દિનેશ :''' મંજરીને મારામાં સંપૂર્ણ વિશ્વાસ છે, નહિ તો આપણને આમ એકબીજાના આટલા સમાગમમાં આવવા દે? | '''દિનેશ :''' મંજરીને મારામાં સંપૂર્ણ વિશ્વાસ છે, નહિ તો આપણને આમ એકબીજાના આટલા સમાગમમાં આવવા દે? | ||
વિલાસ : મૂરખની સરદાર છે. (હસે છે) | '''વિલાસ :''' મૂરખની સરદાર છે. (હસે છે) | ||
'''દિનેશ :''' વિલાસ! આમાં હસવા જેવું શું છે? | '''દિનેશ :''' વિલાસ! આમાં હસવા જેવું શું છે? | ||
વિલાસ : તો શું રડવા જેવું છે? | '''વિલાસ :''' તો શું રડવા જેવું છે? | ||
'''દિનેશ :''' હા, મને તો તેવું જ લાગે છે. મને કોઈ કોઈ વાર તો બહુ જ દુઃખ પણ થાય છે. | '''દિનેશ :''' હા, મને તો તેવું જ લાગે છે. મને કોઈ કોઈ વાર તો બહુ જ દુઃખ પણ થાય છે. | ||
વિલાસ : દુઃખ શા માટે લાગે! એ એની મૂર્ખાઈથી સગવડતા કરી આપે છે, તેથી ઊલટાનો આનંદ થવો જોઈએ. | '''વિલાસ :''' દુઃખ શા માટે લાગે! એ એની મૂર્ખાઈથી સગવડતા કરી આપે છે, તેથી ઊલટાનો આનંદ થવો જોઈએ. | ||
'''દિનેશ :''' આનંદ નથી થતો, પણ દુઃખ જ થાય છે. એ જો વહેમ લાવતી હોત, શકની નજરે જોતી હોત, તે માટે ઝઘડો કરતી હોત, મુશ્કેલી ઊભી કરતી હોત તો, મને કદાચ આમાં આનંદ લાગત. પણ એ મારા પર આટલો ભરોસો રાખે છે, તે વિચારથી જ હું દુઃખી થઈ જાઉં છું, ને ઘડીઘડી દિલમાં થયા કરે છે કે આટલી વિશ્વાસુ સ્ત્રીનો હું વિશ્વાસઘાત કરી રહ્યો છું. | '''દિનેશ :''' આનંદ નથી થતો, પણ દુઃખ જ થાય છે. એ જો વહેમ લાવતી હોત, શકની નજરે જોતી હોત, તે માટે ઝઘડો કરતી હોત, મુશ્કેલી ઊભી કરતી હોત તો, મને કદાચ આમાં આનંદ લાગત. પણ એ મારા પર આટલો ભરોસો રાખે છે, તે વિચારથી જ હું દુઃખી થઈ જાઉં છું, ને ઘડીઘડી દિલમાં થયા કરે છે કે આટલી વિશ્વાસુ સ્ત્રીનો હું વિશ્વાસઘાત કરી રહ્યો છું. | ||
વિલાસ : એનો અર્થ એ જ કે તમે મને હવે પહેલાં જેટલી નથી જ ચાહતા. | '''વિલાસ :''' એનો અર્થ એ જ કે તમે મને હવે પહેલાં જેટલી નથી જ ચાહતા. | ||
'''દિનેશ :''' તને ચાહું છું……. ચાહું છું..... ચાહું છું....., એનો એકરાર કેટલી વાર કરાવીશ? | '''દિનેશ :''' તને ચાહું છું……. ચાહું છું..... ચાહું છું....., એનો એકરાર કેટલી વાર કરાવીશ? | ||
વિલાસ : જુઠ્ઠું, તદ્દન જુઠ્ઠું. જો મને ખરેખર જ ચાહતા હોત તો મંજરી માટે દુ:ખ થાત જ નહિ. તમે મારા પ્રેમનું અપમાન કરો છો. (રડી પડે છે ) મને તરછોડો છો ! | '''વિલાસ :''' જુઠ્ઠું, તદ્દન જુઠ્ઠું. જો મને ખરેખર જ ચાહતા હોત તો મંજરી માટે દુ:ખ થાત જ નહિ. તમે મારા પ્રેમનું અપમાન કરો છો. (રડી પડે છે ) મને તરછોડો છો ! | ||
'''દિનેશ :''' (તેની પાસે જઈને) હું નથી તારા પ્રેમનું અપમાન કરતો કે નથી તને તરછોડતો, હું તો ફક્ત એટલું જ કહું છું કે મંજરી પ્રતિ આવી વર્તણૂક રાખવા માટે મને ઘણી વાર દુઃખ થાય છે, બસ એટલું જ. | '''દિનેશ :''' (તેની પાસે જઈને) હું નથી તારા પ્રેમનું અપમાન કરતો કે નથી તને તરછોડતો, હું તો ફક્ત એટલું જ કહું છું કે મંજરી પ્રતિ આવી વર્તણૂક રાખવા માટે મને ઘણી વાર દુઃખ થાય છે, બસ એટલું જ. | ||
વિલાસ : હવે તો બસ, મંજરી, મંજરી ને મંજરી જ થઈ પડ્યું છે. જો એમ જ હતું તો પછી એને મૂકીને મારી પાસે આવ્યા'તા જ શું કામ? | '''વિલાસ :''' હવે તો બસ, મંજરી, મંજરી ને મંજરી જ થઈ પડ્યું છે. જો એમ જ હતું તો પછી એને મૂકીને મારી પાસે આવ્યા'તા જ શું કામ? | ||
'''દિનેશ :''' એ સવાલનો જવાબ કોઈ આપી શકે તો કેવું સારું? | '''દિનેશ :''' એ સવાલનો જવાબ કોઈ આપી શકે તો કેવું સારું? | ||
વિલાસ : તમને મારા માટે લાગણી જ નથી. તમને મારી દરકાર જ નથી.... | વિલાસ : તમને મારા માટે લાગણી જ નથી. તમને મારી દરકાર જ નથી.... | ||
'''દિનેશ :''' આથી વધારે કઈ રીતે લાગણી રાખું તો તને સંતોષ થાય? | '''દિનેશ :''' આથી વધારે કઈ રીતે લાગણી રાખું તો તને સંતોષ થાય? | ||
વિલાસ : (દિનેશના ગળામાં હાથ નાખીને) જો તમે મને ખરેખર જ ચાહતા હો, તો તમારા મનમાં હું એકલી જ હોઉં, બસ એકલી જ, બીજું કોઈ નહિ! પણ તમે મને ચાહતા જ નથી ને. (લાડમાં તરછોડીને) | '''વિલાસ :''' (દિનેશના ગળામાં હાથ નાખીને) જો તમે મને ખરેખર જ ચાહતા હો, તો તમારા મનમાં હું એકલી જ હોઉં, બસ એકલી જ, બીજું કોઈ નહિ! પણ તમે મને ચાહતા જ નથી ને. (લાડમાં તરછોડીને) | ||
'''દિનેશ :''' ધાર કે નથી ચાહતો તો? | '''દિનેશ :''' ધાર કે નથી ચાહતો તો? | ||
વિલાસ : હું જાણતી જ હતી. (રડે છે) આખરે મને દગો જ દેવાનાને? મને શી ખબર કે- | '''વિલાસ :''' હું જાણતી જ હતી. (રડે છે) આખરે મને દગો જ દેવાનાને? મને શી ખબર કે- | ||
'''દિનેશ :''' મહેરબાની કરીને તું રડ નહિ | '''દિનેશ :''' મહેરબાની કરીને તું રડ નહિ | ||
વિલાસ : હું રડીશ (રડતાં બોલે છે) રડીશ, તમે મને ચાહશો નહિ તો હું જરૂર રડીશ. | '''વિલાસ :''' હું રડીશ (રડતાં બોલે છે) રડીશ, તમે મને ચાહશો નહિ તો હું જરૂર રડીશ. | ||
'''દિનેશ :''' જરા ધીમે બોલ નોકર ચાકર સાંભળશે. મહેરબાની કરીને જરા શાન્ત થા. | '''દિનેશ :''' જરા ધીમે બોલ નોકર ચાકર સાંભળશે. મહેરબાની કરીને જરા શાન્ત થા. | ||
વિલાસ : તમે મને ચાહતા જ નથી, તેમ ચોખ્ખું જ કહી દ્યોને! | '''વિલાસ :''' તમે મને ચાહતા જ નથી, તેમ ચોખ્ખું જ કહી દ્યોને! | ||
'''દિનેશ :''' વિલાસ! હું તને ચાહું છું, પણ........ | '''દિનેશ :''' વિલાસ! હું તને ચાહું છું, પણ........ | ||
વિલાસ : પણ.....શું? | '''વિલાસ :''' પણ.....શું? | ||
'''દિનેશ :''' આપણે પંચગીની જવાનું હમણાં બંધ રાખીએ તો? | '''દિનેશ :''' આપણે પંચગીની જવાનું હમણાં બંધ રાખીએ તો? | ||
વિલાસ : ઓહ! (ગુસ્સામાં) હવે સમજી, કેમ મંજરી ના પાડે છે? | '''વિલાસ :''' ઓહ! (ગુસ્સામાં) હવે સમજી, કેમ મંજરી ના પાડે છે? | ||
'''દિનેશ :''' એને આ વાત સાથે કશો જ સંબંધ નથી. | '''દિનેશ :''' એને આ વાત સાથે કશો જ સંબંધ નથી. | ||
વિલાસ : All right. (ગુસ્સામાં) જેમ કરવું હોય તેમ કરી શકો છો. | '''વિલાસ :''' All right. (ગુસ્સામાં) જેમ કરવું હોય તેમ કરી શકો છો. | ||
'''દિનેશ :''' (એની પાસે જઈને એને અડકીને) તું આમ ગુસ્સે ન થઈ જા. | '''દિનેશ :''' (એની પાસે જઈને એને અડકીને) તું આમ ગુસ્સે ન થઈ જા. | ||
વિલાસ : (ખસી જાય છે) બસ બહુ થયું. હવે મને અડકો મા- મારી પાસે પણ ન આવો..... જોઈ લીધા તમને! | '''વિલાસ :''' (ખસી જાય છે) બસ બહુ થયું. હવે મને અડકો મા- મારી પાસે પણ ન આવો..... જોઈ લીધા તમને! | ||
'''દિનેશ :''' વિલાસ! તું મને સમજતી નથી. તારા માટે તો, તું કહે તે કરવા હું તૈયાર છું ૫.....ણ- | '''દિનેશ :''' વિલાસ! તું મને સમજતી નથી. તારા માટે તો, તું કહે તે કરવા હું તૈયાર છું ૫.....ણ- | ||
વિલાસ : પણ પંચગીની જવા તૈયાર નથી એમ જ ને? | '''વિલાસ :''' પણ પંચગીની જવા તૈયાર નથી એમ જ ને? | ||
'''દિનેશ :''' તારી બહુ મરજી હશે તો પંચગીની પણ જઈશું. બસ હવે ખુ….શ? | '''દિનેશ :''' તારી બહુ મરજી હશે તો પંચગીની પણ જઈશું. બસ હવે ખુ….શ? | ||
વિલાસ : (હાસ્તો) ખરેખર..... (લાડમાં) તમે કેવા સારા છો દિનેશ? | '''વિલાસ :''' (હાસ્તો) ખરેખર..... (લાડમાં) તમે કેવા સારા છો દિનેશ? | ||
'''દિનેશ :''' (નિસાસો) હું કેવો છું તે તો હું પોતે પણ સમજી શકતો નથી. | '''દિનેશ :''' (નિસાસો) હું કેવો છું તે તો હું પોતે પણ સમજી શકતો નથી. | ||
વિલાસ : દિનેશ! પેલા હારના પૈસા આપવાના છે. (લાડમાં) આજે આપે છે ને? | '''વિલાસ :''' દિનેશ! પેલા હારના પૈસા આપવાના છે. (લાડમાં) આજે આપે છે ને? | ||
'''દિનેશ :''' થોડા દિવસ પછી આપું તો ચાલે તેમ નથી? | '''દિનેશ :''' થોડા દિવસ પછી આપું તો ચાલે તેમ નથી? | ||
વિલાસ : કેટલા દિવસથી માણસ ધક્કા ખાય છે, ને ક્યાં વધારે છે? | '''વિલાસ :''' કેટલા દિવસથી માણસ ધક્કા ખાય છે, ને ક્યાં વધારે છે? | ||
'''દિનેશ :''' વારુ, (ચેક કાઢીને લખી આપે છે, ને વિલાસને આપે છે) | '''દિનેશ :''' વારુ, (ચેક કાઢીને લખી આપે છે, ને વિલાસને આપે છે) | ||
વિલાસ : (ચેક લેતાં લેતાં) Oh, you are so sweet. ચુંબન કરે છે ને ચેક પર્સમાં મૂકે છે) | '''વિલાસ :''' (ચેક લેતાં લેતાં) Oh, you are so sweet. ચુંબન કરે છે ને ચેક પર્સમાં મૂકે છે) | ||
'''દિનેશ :''' બહુ વાર થઈ ગઈ. હવે મંજરીને બોલાવું? | '''દિનેશ :''' બહુ વાર થઈ ગઈ. હવે મંજરીને બોલાવું? | ||
વિલાસ : એને બેલાવતાં પહેલાં prescription તો લખી આપ, નહિ તો એને શું બતાવીશ? (હસીને) | '''વિલાસ :''' એને બેલાવતાં પહેલાં prescription તો લખી આપ, નહિ તો એને શું બતાવીશ? (હસીને) | ||
'''દિનેશ :''' તારું કામ ભારે પાકું છે, | '''દિનેશ :''' તારું કામ ભારે પાકું છે, | ||
[દિનેશ લખે છે. પછી બારણા પાસે જઈને મંજરીને બૂમ મારે છે. મંજરી અંદરથી જવાબ આપે છે, કે આવી. વિલાસ અરીસામાં જોઈને વાળ ઠીક કરે છે. સાડી બરાબર ગોઠવે છે ને ઠીક થઈને બેસે છે, ત્યાં મંજરી પ્રવેશે છે.] | ::::[દિનેશ લખે છે. પછી બારણા પાસે જઈને મંજરીને બૂમ મારે છે. મંજરી અંદરથી જવાબ આપે છે, કે આવી. વિલાસ અરીસામાં જોઈને વાળ ઠીક કરે છે. સાડી બરાબર ગોઠવે છે ને ઠીક થઈને બેસે છે, ત્યાં મંજરી પ્રવેશે છે.] | ||
'''મંજરી :''' કેમ? તબિયત બતાવી લીધી? | '''મંજરી :''' કેમ? તબિયત બતાવી લીધી? | ||
વિલાસ : હા. અને દવા પણ લખાવી લીધીને, વારુ, ત્યારે હું જાઉં? આજે ડૉક્ટરને બહુ રોકી રાખ્યા કેમ? | '''વિલાસ :''' હા. અને દવા પણ લખાવી લીધીને, વારુ, ત્યારે હું જાઉં? આજે ડૉક્ટરને બહુ રોકી રાખ્યા કેમ? | ||
'''મંજરી :''' એ તો એમનો ધંધો છે, એમાં શું? પણ તું ઊઠી કેમ? બેસને! | '''મંજરી :''' એ તો એમનો ધંધો છે, એમાં શું? પણ તું ઊઠી કેમ? બેસને! | ||
વિલાસ : ના, હવે જાઉં. બહારગામથી આવ્યા પછી તને મળી જઈશ. | '''વિલાસ :''' ના, હવે જાઉં. બહારગામથી આવ્યા પછી તને મળી જઈશ. | ||
'''મંજરી :''' ક્યાં જવાની છો? | '''મંજરી :''' ક્યાં જવાની છો? | ||
વિલાસ : પંચગીની જવાની છું. કેમ ડૉકટરે કંઈ કહ્યું જ નથી કે શું? | '''વિલાસ :''' પંચગીની જવાની છું. કેમ ડૉકટરે કંઈ કહ્યું જ નથી કે શું? | ||
'''મંજરી :''' કામમાં ભૂલી ગયા હશે. કેમ હવાફેર માટે જાય છે? | '''મંજરી :''' કામમાં ભૂલી ગયા હશે. કેમ હવાફેર માટે જાય છે? | ||
વિલાસ : વાત એમ છે કે મિસિસ મખ્ખનલાલ પંચગીની જવાનાં છે, ને છેલ્લી ઘડીએ એમની બાઈ માંદી પડી ગઈ છે, એટલે બિચારાંએ મને કહ્યું. | '''વિલાસ :''' વાત એમ છે કે મિસિસ મખ્ખનલાલ પંચગીની જવાનાં છે, ને છેલ્લી ઘડીએ એમની બાઈ માંદી પડી ગઈ છે, એટલે બિચારાંએ મને કહ્યું. | ||
'''મંજરી :''' તો તું એમની બાઈની જગ્યાએ જવાની છે? | '''મંજરી :''' તો તું એમની બાઈની જગ્યાએ જવાની છે? | ||
વિલાસ : બાઈની જગ્યાએ તો શું પણ એક કમ્પેનિયન તરીકે, મંજરી!! હું જાઉં તેમાં તને તો વાંધો નથી ને? | '''વિલાસ :''' બાઈની જગ્યાએ તો શું પણ એક કમ્પેનિયન તરીકે, મંજરી!! હું જાઉં તેમાં તને તો વાંધો નથી ને? | ||
'''મંજરી :''' મને? મને શા માટે વાંધો હોય? | '''મંજરી :''' મને? મને શા માટે વાંધો હોય? | ||
વિલાસ : કોઈ કોઈ બૈરાં એવાં વહેમી હોય છે-મને ડર હતો કે ડૉક્ટર સાથે હું પંચગીની જાઉં તે કદાચ તને ન પણ ગમે! | '''વિલાસ :''' કોઈ કોઈ બૈરાં એવાં વહેમી હોય છે-મને ડર હતો કે ડૉક્ટર સાથે હું પંચગીની જાઉં તે કદાચ તને ન પણ ગમે! | ||
મંજરી: તું પણ શું નાખી દેવા જેવી વાત કરે છે? હું તો ખુશી થઈ, કારણ કે દિનેશને તારા જેવી સુંદર કંપની મળશે, એટલે વધારે મજા પડશે. કેમ ખરુંને દિનેશ? | મંજરી: તું પણ શું નાખી દેવા જેવી વાત કરે છે? હું તો ખુશી થઈ, કારણ કે દિનેશને તારા જેવી સુંદર કંપની મળશે, એટલે વધારે મજા પડશે. કેમ ખરુંને દિનેશ? | ||
'''દિનેશ :''' એક કરતાં બે ભલા. | '''દિનેશ :''' એક કરતાં બે ભલા. | ||
વિલાસ : ને પાછા આવતાં ય અમે બંને ભેગાં જ આવીશું. | '''વિલાસ :''' ને પાછા આવતાં ય અમે બંને ભેગાં જ આવીશું. | ||
'''મંજરી :''' બહુ જ સરસ. (ઘંટડી થાય છે. નોકર ખોલે છે.) | '''મંજરી :''' બહુ જ સરસ. (ઘંટડી થાય છે. નોકર ખોલે છે.) | ||
વિલાસ : વારુ ત્યારે જાઉં. તૈયારી પણ કરવી છે. | '''વિલાસ :''' વારુ ત્યારે જાઉં. તૈયારી પણ કરવી છે. | ||
'''મંજરી :''' બસ જઈશ જ? | '''મંજરી :''' બસ જઈશ જ? | ||
[રમેશ પ્રવેશ કરે છે, ને વિલાસ જાય છે. બંને બારણામાં સામાં મળી જાય છે.] | ::::[રમેશ પ્રવેશ કરે છે, ને વિલાસ જાય છે. બંને બારણામાં સામાં મળી જાય છે.] | ||
'''રમેશ :''' વિલાસબેન મળવા આવ્યાં હતાં દિનેશ? | '''રમેશ :''' વિલાસબેન મળવા આવ્યાં હતાં દિનેશ? | ||
'''મંજરી :''' હા. એ પણ દિનેશ સાથે જ પંચગીની જાય છે. બેસોને રમેશભાઈ! હું થોડીવારમાં આવું છું. (જાય છે) | '''મંજરી :''' હા. એ પણ દિનેશ સાથે જ પંચગીની જાય છે. બેસોને રમેશભાઈ! હું થોડીવારમાં આવું છું. (જાય છે) | ||
| Line 1,112: | Line 1,110: | ||
'''દિનેશ :''' મંજરીને પણ મળવું નથી? | '''દિનેશ :''' મંજરીને પણ મળવું નથી? | ||
'''રમેશ :''' (જતાં જતાં) નહિ. Not when you are in this mood. અત્યારે મંજરીને મળું તો ચકમક ઝરી જવાનો ડર લાગે. માટે ચાલ્યો. | '''રમેશ :''' (જતાં જતાં) નહિ. Not when you are in this mood. અત્યારે મંજરીને મળું તો ચકમક ઝરી જવાનો ડર લાગે. માટે ચાલ્યો. | ||
[રમેશ જાય છે અને મંજરી બીજી તરફથી પ્રવેશે છે.] | {{right|[રમેશ જાય છે અને મંજરી બીજી તરફથી પ્રવેશે છે.]}} | ||
'''મંજરી :''' (દિનેશને વિચારમાં ફરતો જોઈને) રમેશભાઈ ચાલ્યા ગયા? | '''મંજરી :''' (દિનેશને વિચારમાં ફરતો જોઈને) રમેશભાઈ ચાલ્યા ગયા? | ||
'''દિનેશ :''' હા હમણાં જ ગયો. | '''દિનેશ :''' હા હમણાં જ ગયો. | ||
| Line 1,120: | Line 1,118: | ||
'''દિનેશ :''' પૅક થશે પછી. તું બેસ. | '''દિનેશ :''' પૅક થશે પછી. તું બેસ. | ||
'''મંજરી :''' ભલે (બેસે છે) તમને પંચગીનીમાં હવાફેર સારો થશે હો, ને તમે હમણાં ખૂબ કામ કર્યું છે, તે આરામ પણ જોઈતો હતો તે મળી રહેશે ખરું ને? | '''મંજરી :''' ભલે (બેસે છે) તમને પંચગીનીમાં હવાફેર સારો થશે હો, ને તમે હમણાં ખૂબ કામ કર્યું છે, તે આરામ પણ જોઈતો હતો તે મળી રહેશે ખરું ને? | ||
[આ અરસામાં દિનેશ મંજરીની ખુરશીના હાથા ઉપર બેસવા જાય છે, તે જોઈને ત્યાંથી ઊઠીને બીજી ખુરશીમાં જઈને બેસે છે.] | ::::[આ અરસામાં દિનેશ મંજરીની ખુરશીના હાથા ઉપર બેસવા જાય છે, તે જોઈને ત્યાંથી ઊઠીને બીજી ખુરશીમાં જઈને બેસે છે.] | ||
'''દિનેશ :''' મંજરી, હવે તને મારી પાસે બેસવું પણ ગમતું નથી, ખરું? | '''દિનેશ :''' મંજરી, હવે તને મારી પાસે બેસવું પણ ગમતું નથી, ખરું? | ||
'''મંજરી :''' એવું શા પરથી લાગ્યું? | '''મંજરી :''' એવું શા પરથી લાગ્યું? | ||
| Line 1,216: | Line 1,214: | ||
'''મંજરી :''' કાકા-કાકી હશે. | '''મંજરી :''' કાકા-કાકી હશે. | ||
'''દિનેશ :''' તું આટલી નિર્દય ને હૃદયહીન છે, એવી એમને ખબર ન પડે તો સારું. | '''દિનેશ :''' તું આટલી નિર્દય ને હૃદયહીન છે, એવી એમને ખબર ન પડે તો સારું. | ||
[રમેશનો પ્રવેશ] | {{right|[રમેશનો પ્રવેશ]}} | ||
'''રમેશ :''' હલ્લો દિનેશ! (દિનેશને જોઈને) અરે, હજી પણ Mood એવો જ છે કે શું? હું આટલી વારે પાછો આવ્યો તો યે સુધારો ન જોયો! | '''રમેશ :''' હલ્લો દિનેશ! (દિનેશને જોઈને) અરે, હજી પણ Mood એવો જ છે કે શું? હું આટલી વારે પાછો આવ્યો તો યે સુધારો ન જોયો! | ||
'''મંજરી :''' જરા વધારે mood બગડ્યો છે, રમેશભાઈ! | '''મંજરી :''' જરા વધારે mood બગડ્યો છે, રમેશભાઈ! | ||
| Line 1,225: | Line 1,223: | ||
'''રમેશ :''' છૂટાછેડા? શું વાત કરે છે! દિનેશ! આવું ગંભીર પગલું લેવા માટે તારી પાસે કંઈ કારણ તો હશે જ ને! | '''રમેશ :''' છૂટાછેડા? શું વાત કરે છે! દિનેશ! આવું ગંભીર પગલું લેવા માટે તારી પાસે કંઈ કારણ તો હશે જ ને! | ||
'''દિનેશ :''' કારણ એક નથી અનેક છે. પૂછ એને જ. | '''દિનેશ :''' કારણ એક નથી અનેક છે. પૂછ એને જ. | ||
[ઘંટડી થાય છે] | {{right|[ઘંટડી થાય છે]}} | ||
'''રમેશ :''' કદાચ કાકા-કાકી હશે. | '''રમેશ :''' કદાચ કાકા-કાકી હશે. | ||
'''દિનેશ :''' મંજરી! ભલી થઈને એમને આ વાત કરવા ન બેસી જતી. | '''દિનેશ :''' મંજરી! ભલી થઈને એમને આ વાત કરવા ન બેસી જતી. | ||
| Line 1,233: | Line 1,231: | ||
'''દિનેશ :''' બધાંય જાણે છે? [આશ્ચર્ય ક્રોધ] | '''દિનેશ :''' બધાંય જાણે છે? [આશ્ચર્ય ક્રોધ] | ||
મજરી : જી, હા. આદિથી તે અંત સુધી બધાં જ જાણે છે. | મજરી : જી, હા. આદિથી તે અંત સુધી બધાં જ જાણે છે. | ||
[પાછી ઘંટડી થાય છે] | {{right|[પાછી ઘંટડી થાય છે]}} | ||
'''દિનેશ :''' છગન ક્યાં મરી ગયો? ઘંટડી થાય છે તે સાંભળતો નથી? | '''દિનેશ :''' છગન ક્યાં મરી ગયો? ઘંટડી થાય છે તે સાંભળતો નથી? | ||
[છગનને બૂમ મારે છે.] | {{right|[છગનને બૂમ મારે છે.]}} | ||
'''છગન :''' ખોલું છું શા.....બ..... (ખોલવા જાય છે) | '''છગન :''' ખોલું છું શા.....બ..... (ખોલવા જાય છે) | ||
'''દિનેશ :''' તો પછી આ વાત ન જાણતું હોય એવું કોઈ રહ્યું છે કે નહિ? આ રમેશ પણ..... | '''દિનેશ :''' તો પછી આ વાત ન જાણતું હોય એવું કોઈ રહ્યું છે કે નહિ? આ રમેશ પણ..... | ||
આ વાત એક મારા બાપુજીને નથી કહી. તે જરા જૂના વિચારના ખરાને, એટલે કદાચ આ વાતને વધારે પડતી seriously લઈ લે. | આ વાત એક મારા બાપુજીને નથી કહી. તે જરા જૂના વિચારના ખરાને, એટલે કદાચ આ વાતને વધારે પડતી seriously લઈ લે. | ||
[કાકા-કાકી આવે છે] | {{right|[કાકા-કાકી આવે છે]}} | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' અરે ભાઈ, આજે તો કોઈ બારણું જ નહોતાં ખોલવાનાં કે શું? મંજરી! વાતાવરણ ગરમાગરમ લાગે છે. કેમ કંઈ જામી છે કે શું! | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' અરે ભાઈ, આજે તો કોઈ બારણું જ નહોતાં ખોલવાનાં કે શું? મંજરી! વાતાવરણ ગરમાગરમ લાગે છે. કેમ કંઈ જામી છે કે શું! | ||
'''ગંગા :''' બે વાસણ હોય તે ખખડે પણ ખરાં (બેસે છે. ) | '''ગંગા :''' બે વાસણ હોય તે ખખડે પણ ખરાં (બેસે છે. ) | ||
| Line 1,252: | Line 1,250: | ||
'''દિનેશ :''' પણ તારી બહેનની રીતભાત કેવી છે, તે તને ખબર છે? | '''દિનેશ :''' પણ તારી બહેનની રીતભાત કેવી છે, તે તને ખબર છે? | ||
'''ગંગા :''' જેવી હશે તેવી. પણ ભાઈશાબ! તારા કરતાં તો જરૂર સારી હશે. | '''ગંગા :''' જેવી હશે તેવી. પણ ભાઈશાબ! તારા કરતાં તો જરૂર સારી હશે. | ||
ગૌરીપ્રસાદ: એમ ન બોલાય. દિનેશને કડવું લાગી જાય. અરે દિનેશ! એ બાબતમાં મંજરીએ તારી સાથે ઝગડો બઘડો કર્યો કે શું? | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' એમ ન બોલાય. દિનેશને કડવું લાગી જાય. અરે દિનેશ! એ બાબતમાં મંજરીએ તારી સાથે ઝગડો બઘડો કર્યો કે શું? | ||
'''ગંગા :''' કોઈ પણ ઝઘડો કરે જ, એમાં પૂછવાનું શું? | '''ગંગા :''' કોઈ પણ ઝઘડો કરે જ, એમાં પૂછવાનું શું? | ||
'''દિનેશ :''' પણ આ તમારી ભત્રીજીએ કશું જ એવું નથી કર્યું! એ જ તો મારે મન મોટું દુ:ખ છે. | '''દિનેશ :''' પણ આ તમારી ભત્રીજીએ કશું જ એવું નથી કર્યું! એ જ તો મારે મન મોટું દુ:ખ છે. | ||
| Line 1,271: | Line 1,269: | ||
'''મંજરી :''' ખૂ....બ…જ. એ આ રમત સમજી જ નથી શક્યા. એટલે એમને એમ જ લાગે છે કે આપણે સૌ lightly જ લઈએ છીએ. | '''મંજરી :''' ખૂ....બ…જ. એ આ રમત સમજી જ નથી શક્યા. એટલે એમને એમ જ લાગે છે કે આપણે સૌ lightly જ લઈએ છીએ. | ||
'''રમેશ :''' મંજરી! તું પાછી જલદી એના તરફ ઢળી ન પડતી. હજી એનામાં તારા માટે પૂરી ભૂખ જગાડવાની જરૂર છે. | '''રમેશ :''' મંજરી! તું પાછી જલદી એના તરફ ઢળી ન પડતી. હજી એનામાં તારા માટે પૂરી ભૂખ જગાડવાની જરૂર છે. | ||
[દિનેશ આવે છે] | {{right|[દિનેશ આવે છે]}} | ||
'''દિનેશ :''' (મંજરીને કાર્ડ બતાવીને) આ કોણ આવ્યું છે? | '''દિનેશ :''' (મંજરીને કાર્ડ બતાવીને) આ કોણ આવ્યું છે? | ||
'''મંજરી :''' ઓ હો ! એ તો ઝવેરી છે. વીંટી લેવાનું મેં નક્કી કર્યું હતું ને, તે માટે. | '''મંજરી :''' ઓ હો ! એ તો ઝવેરી છે. વીંટી લેવાનું મેં નક્કી કર્યું હતું ને, તે માટે. | ||
| Line 1,280: | Line 1,278: | ||
'''મંજરી :''' કેમ? એકદમ કંઈ વિચાર ફેરવી નાંખ્યો? પછી બિચારી મિસિસ મખ્ખનલાલનું શું થશે? | '''મંજરી :''' કેમ? એકદમ કંઈ વિચાર ફેરવી નાંખ્યો? પછી બિચારી મિસિસ મખ્ખનલાલનું શું થશે? | ||
'''દિનેશ :''' મિસિસ મખ્ખનલાલ જાય જહન્નમમાં! (ઊઠીને ફેોન કરે છે. ૮૪૭૮૪ : હલ્લો..... કોણ-ગોવિન્દ હું ડૉક્ટર દિનેશ હા-હા-ડૉક્ટર -જો.....વિલાસને કહી દેજે મિસિસ મખ્ખનલાલને આજે પાછો હૃદય પર હુમલો થયો છે..... હા-હા-હૃદય પર જોરથી હુમલો થયો છે એટલે આજે પંચગીની નહિ જઈ શકે સમજ્યો ને? હા-કહી દેજે. | '''દિનેશ :''' મિસિસ મખ્ખનલાલ જાય જહન્નમમાં! (ઊઠીને ફેોન કરે છે. ૮૪૭૮૪ : હલ્લો..... કોણ-ગોવિન્દ હું ડૉક્ટર દિનેશ હા-હા-ડૉક્ટર -જો.....વિલાસને કહી દેજે મિસિસ મખ્ખનલાલને આજે પાછો હૃદય પર હુમલો થયો છે..... હા-હા-હૃદય પર જોરથી હુમલો થયો છે એટલે આજે પંચગીની નહિ જઈ શકે સમજ્યો ને? હા-કહી દેજે. | ||
[ટેલીફોન જોરથી મૂકી દે છે, ને માથે હાથ દઈને બેસે છે. પેલાં ત્રણેય એકબીજાની સામું જોઈને હસે છે. કાકી જરા જોરથી હસી પડે છે ને મોં પર હાથ મૂકીને હસવું ખાળે છે.] | ::::[ટેલીફોન જોરથી મૂકી દે છે, ને માથે હાથ દઈને બેસે છે. પેલાં ત્રણેય એકબીજાની સામું જોઈને હસે છે. કાકી જરા જોરથી હસી પડે છે ને મોં પર હાથ મૂકીને હસવું ખાળે છે.] | ||
[પડદો પડે છે.] | |||
{{center|[પડદો પડે છે.]}} | |||
ત્રીજો અંક | {{center|<big>'''ત્રીજો અંક'''</big>}} | ||
[તે જ દીવાનખાનું. પડદો ઊઘડે છે, ત્યારે મંજરી આનંદમાં દેખાય છે. ઘડીમાં વાળ ઠીક કરે છે, તો ઘડીમાં સાડી ઠીક કરે છે. ઘડીમાં ફૂલ ગોઠવે છે, તો ઘડીમાં દિનેશનો ફોટો હાથમાં લઈને જુએ છે, ને છાતીસરસો ચાંપે છે. ઘડિયાળમાં જુએ છે. બારીમાં જુએ છે. કોઈની રાહ જોતી હોય તેવું લાગે છે. આ વખતે ઘંટડી થાય છે.] | |||
::::[તે જ દીવાનખાનું. પડદો ઊઘડે છે, ત્યારે મંજરી આનંદમાં દેખાય છે. ઘડીમાં વાળ ઠીક કરે છે, તો ઘડીમાં સાડી ઠીક કરે છે. ઘડીમાં ફૂલ ગોઠવે છે, તો ઘડીમાં દિનેશનો ફોટો હાથમાં લઈને જુએ છે, ને છાતીસરસો ચાંપે છે. ઘડિયાળમાં જુએ છે. બારીમાં જુએ છે. કોઈની રાહ જોતી હોય તેવું લાગે છે. આ વખતે ઘંટડી થાય છે.] | |||
'''મંજરી :''' છગન! જલદી ખોલ તો કાકી જ આવ્યાં લાગે છે. | '''મંજરી :''' છગન! જલદી ખોલ તો કાકી જ આવ્યાં લાગે છે. | ||
'''છગન :''' જી, બાઈ ! | '''છગન :''' જી, બાઈ ! | ||
[બારણાં ખોલે છે ને ગંગા પ્રવેશે છે] | {{right|[બારણાં ખોલે છે ને ગંગા પ્રવેશે છે]}} | ||
'''મંજરી :''' ઓહ કાકી! (કાકીને ભેટી પડે છે) ક્યારની તમારી રાહ જોઉં છું. તમે કેટલું મોડું કર્યું? | '''મંજરી :''' ઓહ કાકી! (કાકીને ભેટી પડે છે) ક્યારની તમારી રાહ જોઉં છું. તમે કેટલું મોડું કર્યું? | ||
'''ગંગા :''' પણ ભાઈશાબ! બેસવા તો દે. આજે આટલું બધું શું છે? | '''ગંગા :''' પણ ભાઈશાબ! બેસવા તો દે. આજે આટલું બધું શું છે? | ||
| Line 1,294: | Line 1,294: | ||
'''ગંગા :''' એવું તે શું બન્યું છે? | '''ગંગા :''' એવું તે શું બન્યું છે? | ||
'''મંજરી :''' ઘણું બન્યુ છે, કાકી! ઘણું બન્યું છે. | '''મંજરી :''' ઘણું બન્યુ છે, કાકી! ઘણું બન્યું છે. | ||
[કાકીની કેડમાં હાથ ભેરવીને ફેરકૂદડી ફેરવી દે છે.] | {{right|[કાકીની કેડમાં હાથ ભેરવીને ફેરકૂદડી ફેરવી દે છે.]}} | ||
'''ગંગા :''' પણ ભાઈશાબ, તારી કાકી જુવાન નથી. આમ હલાવી કાં નાંખ? | '''ગંગા :''' પણ ભાઈશાબ, તારી કાકી જુવાન નથી. આમ હલાવી કાં નાંખ? | ||
'''મંજરી :''' કાકી આજે હું ખૂબ ખુશ છું, ખૂબ આનંદમાં છું. | '''મંજરી :''' કાકી આજે હું ખૂબ ખુશ છું, ખૂબ આનંદમાં છું. | ||
| Line 1,341: | Line 1,341: | ||
'''ગંગા :''' પછી શું થયું? | '''ગંગા :''' પછી શું થયું? | ||
'''મંજરી :''' પછી તો એ એમના પલંગમાં જઈને સૂઈ ગયા ને હું પણ નિરાંતે ખુશી થઈને સૂઈ ગઈ. એ દિવસે, છેલ્લે ચાર મહિનાથી નહોતી આવી એવી ઘસઘસાટ ઊંઘ મને આવી ગઈ. | '''મંજરી :''' પછી તો એ એમના પલંગમાં જઈને સૂઈ ગયા ને હું પણ નિરાંતે ખુશી થઈને સૂઈ ગઈ. એ દિવસે, છેલ્લે ચાર મહિનાથી નહોતી આવી એવી ઘસઘસાટ ઊંઘ મને આવી ગઈ. | ||
[ઘંટડી થાય છે. નોકર જાય છે.] | {{right|[ઘંટડી થાય છે. નોકર જાય છે.]}} | ||
'''મંજરી :''' કાકા ને રમેશભાઈ જ હશે. એમને પણ આ બધી જ વાત કહીશ. | '''મંજરી :''' કાકા ને રમેશભાઈ જ હશે. એમને પણ આ બધી જ વાત કહીશ. | ||
'''ગંગા :''' બધી કહેજે, પણ પેલી નીચા વળીને તને ડોકે શું કર્યું, એ વાત ભલી થઈને પેટમાં જ રાખજે. | '''ગંગા :''' બધી કહેજે, પણ પેલી નીચા વળીને તને ડોકે શું કર્યું, એ વાત ભલી થઈને પેટમાં જ રાખજે. | ||
[ગૌરીપ્રસાદ ને રમેશ આવે છે.] | {{right|[ગૌરીપ્રસાદ ને રમેશ આવે છે.]}} | ||
'''રમેશ :''' કેમ શું ખબર છે? મંજરી આજે તો ખૂબ ખુશ દેખાય છે ને? | '''રમેશ :''' કેમ શું ખબર છે? મંજરી આજે તો ખૂબ ખુશ દેખાય છે ને? | ||
'''મંજરી :''' રમેશભાઈ, એ મને ચાહે છે પહેલાના જેટલું જ. | '''મંજરી :''' રમેશભાઈ, એ મને ચાહે છે પહેલાના જેટલું જ. | ||
| Line 1,456: | Line 1,456: | ||
'''ગંગા :''' ને ધાર કે જવા દે તો એના વિના તું શું મોળું ખાવાની છો? | '''ગંગા :''' ને ધાર કે જવા દે તો એના વિના તું શું મોળું ખાવાની છો? | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' બધા તારા જેવા ન હોય. હું ન હોઉં ત્યારે તું તો રોજ શીરો કરીને ખાય છે. | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' બધા તારા જેવા ન હોય. હું ન હોઉં ત્યારે તું તો રોજ શીરો કરીને ખાય છે. | ||
[ઘંટડી વાગે છે. છગન ખોલવા જાય છે.] | {{right|[ઘંટડી વાગે છે. છગન ખોલવા જાય છે.]}} | ||
'''રમેશ :''' તો શું સમજી? તું આઠ દહાડા ટ્રીપ પર જાય છે, સમજી? | '''રમેશ :''' તો શું સમજી? તું આઠ દહાડા ટ્રીપ પર જાય છે, સમજી? | ||
'''મંજરી :''' સમજી. (દિનેશ પ્રવેશ કરે છે. એને જોઈને) હલ્લો દિનેશ! અમે તો ક્યારના તારી રાહ જોઈએ છીએ. | '''મંજરી :''' સમજી. (દિનેશ પ્રવેશ કરે છે. એને જોઈને) હલ્લો દિનેશ! અમે તો ક્યારના તારી રાહ જોઈએ છીએ. | ||
'''દિનેશ :''' આજે આવતાં જરા મોડું થઈ ગયું. કાકા-કાકી પણ આવ્યાં છે ને શું? | '''દિનેશ :''' આજે આવતાં જરા મોડું થઈ ગયું. કાકા-કાકી પણ આવ્યાં છે ને શું? | ||
'''ગંગા :''' મંજરી આઠ દહાડા બહારગામ જાય છે, એટલે થયું કે જરા મળી આવીએ. | '''ગંગા :''' મંજરી આઠ દહાડા બહારગામ જાય છે, એટલે થયું કે જરા મળી આવીએ. | ||
[સૌ લુચ્ચાઈનું હસે છે.] | {{right|[સૌ લુચ્ચાઈનું હસે છે.]}} | ||
'''દિનેશ :''' કોણ મંજરી બહારગામ જાય છે? કોણે કહ્યું? હું તો કંઈ જાણતો જ નથી. | '''દિનેશ :''' કોણ મંજરી બહારગામ જાય છે? કોણે કહ્યું? હું તો કંઈ જાણતો જ નથી. | ||
'''મંજરી :''' માફ કરો દિનેશ! તમને તો હું કહેવાનું જ ભૂલી ગઈ. | '''મંજરી :''' માફ કરો દિનેશ! તમને તો હું કહેવાનું જ ભૂલી ગઈ. | ||
| Line 1,467: | Line 1,467: | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' તમને ન કહે એવું તે હોય? હવે કહેશે. | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' તમને ન કહે એવું તે હોય? હવે કહેશે. | ||
'''દિનેશ :''' મારો નંબર છેલ્લો પણ આવે છે, જાણી આનંદ! છગન.... એ છગન..... | '''દિનેશ :''' મારો નંબર છેલ્લો પણ આવે છે, જાણી આનંદ! છગન.... એ છગન..... | ||
[છગન આવે છે] | {{right|[છગન આવે છે]}} | ||
'''છગન :''' જી | '''છગન :''' જી | ||
'''દિનેશ :''' મારા માટે ચા કરી લાવ તો. તમે કોઈ લેશો? | '''દિનેશ :''' મારા માટે ચા કરી લાવ તો. તમે કોઈ લેશો? | ||
| Line 1,475: | Line 1,475: | ||
'''ગંગા :''' (ઊઠતાં ઊઠતાં) પહોંચીને કાગળ લખજે. | '''ગંગા :''' (ઊઠતાં ઊઠતાં) પહોંચીને કાગળ લખજે. | ||
'''મંજરી :''' વારુ, આવજો. | '''મંજરી :''' વારુ, આવજો. | ||
[કાકા-કાકી જાય છે.] | {{right|[કાકા-કાકી જાય છે.]}} | ||
'''રમેશ :''' દિનેશ જાઉં છું ત્યારે? Wish you luck my boy. | '''રમેશ :''' દિનેશ જાઉં છું ત્યારે? Wish you luck my boy. | ||
[જાય છે. મંજરી તેમને મૂકવા જાય છે. થોડી ક્ષણો દિનેશ એકલો ફરે છે. સિગારેટ પીએ છે. ત્યાં છગન ચા લાવીને મૂકે છે. એટલામાં મંજરી પાછી આવે છે.] | ::::[જાય છે. મંજરી તેમને મૂકવા જાય છે. થોડી ક્ષણો દિનેશ એકલો ફરે છે. સિગારેટ પીએ છે. ત્યાં છગન ચા લાવીને મૂકે છે. એટલામાં મંજરી પાછી આવે છે.] | ||
'''મંજરી :''' છગન! | '''મંજરી :''' છગન! | ||
'''છગન :''' જી બેન! | '''છગન :''' જી બેન! | ||
| Line 1,485: | Line 1,485: | ||
'''છગન :''' જી બેન! | '''છગન :''' જી બેન! | ||
મંજરીઃ કલાક પછી ટેકસી પણ બોલાવી મંગાવજે, હં. જા, જલ્દી કર તો. | મંજરીઃ કલાક પછી ટેકસી પણ બોલાવી મંગાવજે, હં. જા, જલ્દી કર તો. | ||
(છગન જાય છે.) | {{right|(છગન જાય છે.)}} | ||
'''દિનેશ :''' આ બધું છે શું તેની મને પણ કંઈ ખબર પડે? | '''દિનેશ :''' આ બધું છે શું તેની મને પણ કંઈ ખબર પડે? | ||
'''મંજરી :''' હું આઠ દિવસ માટે બહારગામ જવાની છું, બીજું કાંઈ જ નથી. | '''મંજરી :''' હું આઠ દિવસ માટે બહારગામ જવાની છું, બીજું કાંઈ જ નથી. | ||
| Line 1,525: | Line 1,525: | ||
'''મંજરી :''' કરી દીધો. | '''મંજરી :''' કરી દીધો. | ||
'''દિનેશ :''' મા.....આ....રી મંજરી! (પ્યારથી) આવીને મૂકી હું શું લેવા વિલાસ પાસે ગયો હોઈશ? | '''દિનેશ :''' મા.....આ....રી મંજરી! (પ્યારથી) આવીને મૂકી હું શું લેવા વિલાસ પાસે ગયો હોઈશ? | ||
મંજરી | '''મંજરી :''' વિલાસ સુંદર છે, smart છે, ને આકર્ષક પણ છે. | ||
'''દિનેશ :''' કદાચ હશે. પણ ખરું પૂછ તો હું એનાથી કંટાળી ગયો છું. એણે તો મારો દમ કાઢી નાખ્યો છે. | '''દિનેશ :''' કદાચ હશે. પણ ખરું પૂછ તો હું એનાથી કંટાળી ગયો છું. એણે તો મારો દમ કાઢી નાખ્યો છે. | ||
'''મંજરી :''' (ખુશ થાય છે) એમ! એ તમને પૂછ્યા જ કરતી હશે કે તમે મને ચાહો છો કે નહિ? કેમ ખરું ને? | '''મંજરી :''' (ખુશ થાય છે) એમ! એ તમને પૂછ્યા જ કરતી હશે કે તમે મને ચાહો છો કે નહિ? કેમ ખરું ને? | ||
| Line 1,551: | Line 1,551: | ||
'''મંજરી :''' તમે તો બહુ જલદી જલદી બદલાઈ જતા હો એમ લાગો છો ને શું? | '''મંજરી :''' તમે તો બહુ જલદી જલદી બદલાઈ જતા હો એમ લાગો છો ને શું? | ||
'''દિનેશ :''' પણ આ છેલ્લો જ બદલાયો છું. હવે નહિ ફરું. જિંદગીનો પાઠ શીખી ગયો. હવેથી મારી વર્તણૂકમાં ફેરફાર થાય તો કહેજે. | '''દિનેશ :''' પણ આ છેલ્લો જ બદલાયો છું. હવે નહિ ફરું. જિંદગીનો પાઠ શીખી ગયો. હવેથી મારી વર્તણૂકમાં ફેરફાર થાય તો કહેજે. | ||
[ઘંટડી વાગે છે, ને નોકર ખોલવા જાય છે] | {{right|[ઘંટડી વાગે છે, ને નોકર ખોલવા જાય છે]}} | ||
'''મંજરી :''' કોણ જાણે? પણ તમને નથી લાગતું કે તમારા આ પ્રણયને પૂરો પતાવ્યા પહેલાં જ પાછો નવો પ્રણય ને ભવિષ્યની મોટી વાતો કરવી તે બરાબર નથી! | '''મંજરી :''' કોણ જાણે? પણ તમને નથી લાગતું કે તમારા આ પ્રણયને પૂરો પતાવ્યા પહેલાં જ પાછો નવો પ્રણય ને ભવિષ્યની મોટી વાતો કરવી તે બરાબર નથી! | ||
'''છગન :''' વિલાસબહેન આવ્યાં છે. | '''છગન :''' વિલાસબહેન આવ્યાં છે. | ||
| Line 1,562: | Line 1,562: | ||
'''દિનેશ :''' Damn your ભલામણ. હું પાસેના રૂમમાં જાઉં છું | '''દિનેશ :''' Damn your ભલામણ. હું પાસેના રૂમમાં જાઉં છું | ||
'''મંજરી :''' કેમ. ગભરાઓ છો કે શું? મળવું નથી? | '''મંજરી :''' કેમ. ગભરાઓ છો કે શું? મળવું નથી? | ||
[દિનેશ ચાલ્યો જાય છે ને વિલાસ પ્રવેશે છે] | {{right|[દિનેશ ચાલ્યો જાય છે ને વિલાસ પ્રવેશે છે]}} | ||
'''મંજરી :''' આવ, આવ, વિલાસ, તને આંહી આવવામાં હરકત તો નહોતી ને? | '''મંજરી :''' આવ, આવ, વિલાસ, તને આંહી આવવામાં હરકત તો નહોતી ને? | ||
વિલાસ : ના રે ના-ઊલટું મને તો અહીં આવવું બહુ જ ગમે છે. | '''વિલાસ :''' ના રે ના-ઊલટું મને તો અહીં આવવું બહુ જ ગમે છે. | ||
'''મંજરી :''' ગમે જ ને? તને તો પોતાના ઘર જેવું જ લાગતું હશે કેમ ખરુંને? | '''મંજરી :''' ગમે જ ને? તને તો પોતાના ઘર જેવું જ લાગતું હશે કેમ ખરુંને? | ||
વિલાસ : હા. ખરેખર એવું જ લાગે છે. મંજરી! ડૉક્ટર ઘેર છે ને? | '''વિલાસ :''' હા. ખરેખર એવું જ લાગે છે. મંજરી! ડૉક્ટર ઘેર છે ને? | ||
'''મંજરી :''' કેમ, કાંઈ ખાસ કામ છે? | '''મંજરી :''' કેમ, કાંઈ ખાસ કામ છે? | ||
વિલાસ : ખાસ તો કાંઈ નહિ. પણ ગઈ કાલે મારા માટે એક દવા લખી આપી હતી તે મળતી નથી. એમને જરા પૂછવું'તું? | '''વિલાસ :''' ખાસ તો કાંઈ નહિ. પણ ગઈ કાલે મારા માટે એક દવા લખી આપી હતી તે મળતી નથી. એમને જરા પૂછવું'તું? | ||
'''મંજરી :''' વાહ! ત્યારે તો એમ જ કહેને કે ડૉક્ટરને મળવા આવી હતી. મને તો એમ હતું કે તું મને મળવા આવી છે. | '''મંજરી :''' વાહ! ત્યારે તો એમ જ કહેને કે ડૉક્ટરને મળવા આવી હતી. મને તો એમ હતું કે તું મને મળવા આવી છે. | ||
વિલાસ : બન્નેને મળવા. એક કાંકરે બે પક્ષી મારી શકાતાં હોય તો શું કામ ન મારવાં? | '''વિલાસ :''' બન્નેને મળવા. એક કાંકરે બે પક્ષી મારી શકાતાં હોય તો શું કામ ન મારવાં? | ||
'''મંજરી :''' ખરું છે. જરૂર મારવાં. મરનાર ભલે પીડાઈને મરે, ફફડીને મરે ને જીવ ગુમાવે, પણ મારનારને તો શિકારની મજા મળે ને સંતોષ થાય, કે એક જ ધડાકે બન્નેને ઉડાડી દીધાં. કેમ ખરું ને, વિલાસ! | '''મંજરી :''' ખરું છે. જરૂર મારવાં. મરનાર ભલે પીડાઈને મરે, ફફડીને મરે ને જીવ ગુમાવે, પણ મારનારને તો શિકારની મજા મળે ને સંતોષ થાય, કે એક જ ધડાકે બન્નેને ઉડાડી દીધાં. કેમ ખરું ને, વિલાસ! | ||
વિલાસ : શિકારી પોતાની દૃષ્ટિથી જ જુએ. એ પક્ષી કે પ્રાણીના પ્રાણનો વિચાર કરે, તો શિકાર જ ન કરી શકે. સમજી? ને એણે એવો વિચાર કરવો ૫ણ શા માટે જોઈએ? | '''વિલાસ :''' શિકારી પોતાની દૃષ્ટિથી જ જુએ. એ પક્ષી કે પ્રાણીના પ્રાણનો વિચાર કરે, તો શિકાર જ ન કરી શકે. સમજી? ને એણે એવો વિચાર કરવો ૫ણ શા માટે જોઈએ? | ||
'''મંજરી :''' ખરી વાત છે. ન જ કરે. ને ન જ કરવો જોઈએ. ૫ણ એ શિકારી જ પોતે કોઈનો શિકાર બની જાય તો? ત્યારે તો એને બીજાની વેદના સમજાય ખરી ને? કેમ! શું ધારે છે તું? | '''મંજરી :''' ખરી વાત છે. ન જ કરે. ને ન જ કરવો જોઈએ. ૫ણ એ શિકારી જ પોતે કોઈનો શિકાર બની જાય તો? ત્યારે તો એને બીજાની વેદના સમજાય ખરી ને? કેમ! શું ધારે છે તું? | ||
વિલાસ : હોશિયાર શિકારી બીજાને જ સપાટામાં લઈ જાણે. બીજાના સપાટામાં આવી જાય એ ખરો શિકારી જ નહિ. | '''વિલાસ :''' હોશિયાર શિકારી બીજાને જ સપાટામાં લઈ જાણે. બીજાના સપાટામાં આવી જાય એ ખરો શિકારી જ નહિ. | ||
'''મંજરી :''' વિલાસ, એ હિસાબે તું પણ જબ્બર શિકારી લાગે છે, હં! | '''મંજરી :''' વિલાસ, એ હિસાબે તું પણ જબ્બર શિકારી લાગે છે, હં! | ||
વિલાસ : હું અ.....ને શિકારી? (હસે છે) | '''વિલાસ :''' હું અ.....ને શિકારી? (હસે છે) | ||
'''મંજરી :''' કેમ? એક કાંકરે બે પક્ષી તો હમણાં જ માર્યાં ને તેં! | '''મંજરી :''' કેમ? એક કાંકરે બે પક્ષી તો હમણાં જ માર્યાં ને તેં! | ||
વિલાસ : (હસે છે) તું પણ ઠીક છે. ક્યાંની વાત ક્યાં લઈ જાય છે! પણ ડૉક્ટર ઘરમાં છે કે નહિ તે તો કહ્યું જ નહિ! | '''વિલાસ :''' (હસે છે) તું પણ ઠીક છે. ક્યાંની વાત ક્યાં લઈ જાય છે! પણ ડૉક્ટર ઘરમાં છે કે નહિ તે તો કહ્યું જ નહિ! | ||
'''મંજરી :''' તને દિનેશમાં વિશ્વાસ ઘણો છે, નહિ? | '''મંજરી :''' તને દિનેશમાં વિશ્વાસ ઘણો છે, નહિ? | ||
વિલાસ : You mean ડૉક્ટર તરીકે ને? | '''વિલાસ :''' You mean ડૉક્ટર તરીકે ને? | ||
'''મંજરી :''' કેમ એમ પૂછવું પડ્યું? ડૉક્ટર તરીકે જ તો! મને તો બહુ વિશ્વાસ નહિ. | '''મંજરી :''' કેમ એમ પૂછવું પડ્યું? ડૉક્ટર તરીકે જ તો! મને તો બહુ વિશ્વાસ નહિ. | ||
વિલાસ : મોટે ભાગે ડૉક્ટરમાં એમની પત્નીઓને વિશ્વાસ ઓછો જ હોય છે. | '''વિલાસ :''' મોટે ભાગે ડૉક્ટરમાં એમની પત્નીઓને વિશ્વાસ ઓછો જ હોય છે. | ||
'''મંજરી :''' કારણ કે એ એમના બધા Ins and Outs જાણે ખરીને. | '''મંજરી :''' કારણ કે એ એમના બધા Ins and Outs જાણે ખરીને. | ||
વિલાસ : ડૉક્ટર બહાર ગયા છે કે શું? | '''વિલાસ :''' ડૉક્ટર બહાર ગયા છે કે શું? | ||
'''મંજરી :''' કોણે કહ્યું કે બહાર ગયા છે? | '''મંજરી :''' કોણે કહ્યું કે બહાર ગયા છે? | ||
વિલાસ : અત્યાર સુધી દેખાયા નહિ, તેથી લાગ્યું કે- | '''વિલાસ :''' અત્યાર સુધી દેખાયા નહિ, તેથી લાગ્યું કે- | ||
'''મંજરી :''' બહાર ગયા હશે એમને! એ બહાર નથી ગયા, પણ થાકી ગયા છે, એટલે જરા સૂતા છે. | '''મંજરી :''' બહાર ગયા હશે એમને! એ બહાર નથી ગયા, પણ થાકી ગયા છે, એટલે જરા સૂતા છે. | ||
વિલાસ : કેમ થાકી ગયા છે? દર્દીઓનો બહુ rush હતો કે શું? | '''વિલાસ :''' કેમ થાકી ગયા છે? દર્દીઓનો બહુ rush હતો કે શું? | ||
'''મંજરી :''' ના. એવું તો ખાસ નહોતું, પણ ગઈ કાલે રાતના બે વાગ્યા સુધી મિસિસ મખ્ખનલાલની પાસે જ હતા ને! | '''મંજરી :''' ના. એવું તો ખાસ નહોતું, પણ ગઈ કાલે રાતના બે વાગ્યા સુધી મિસિસ મખ્ખનલાલની પાસે જ હતા ને! | ||
વિલાસ : એ મિસિસ મખ્ખનલાલ પાસે હતા? પણ એ બને જ કેમ? | '''વિલાસ :''' એ મિસિસ મખ્ખનલાલ પાસે હતા? પણ એ બને જ કેમ? | ||
'''મંજરી :''' ન જ બને, છતાંયે બન્યું જ છે ને? તને નવાઈ કેમ લાગે છે? તું શું ત્યાં નહોતી? | '''મંજરી :''' ન જ બને, છતાંયે બન્યું જ છે ને? તને નવાઈ કેમ લાગે છે? તું શું ત્યાં નહોતી? | ||
વિલાસ : નહિ જ, | '''વિલાસ :''' નહિ જ, | ||
'''મંજરી :''' અરેરે બિચારી (નિસાસો નાખીને) બહુ પિલાણી. | '''મંજરી :''' અરેરે બિચારી (નિસાસો નાખીને) બહુ પિલાણી. | ||
વિલાસ : તું શું કહેવા માગે છે? | '''વિલાસ :''' તું શું કહેવા માગે છે? | ||
'''મંજરી :''' રાતના એમને બોલાવ્યા, ત્યાં સુધી તો બહુ જ સારું હતું. ૫ણ ૫છી તો હુમલા પર હુમલા! | '''મંજરી :''' રાતના એમને બોલાવ્યા, ત્યાં સુધી તો બહુ જ સારું હતું. ૫ણ ૫છી તો હુમલા પર હુમલા! | ||
વિલાસ : હુમલા પર હુમલા? | '''વિલાસ :''' હુમલા પર હુમલા? | ||
'''મંજરી :''' હા, ને પછી તો એક જબ્બર હુમલો આવ્યો. I mean heart attackનો, બિચારી મિસિસ મખ્ખનલાલ! | '''મંજરી :''' હા, ને પછી તો એક જબ્બર હુમલો આવ્યો. I mean heart attackનો, બિચારી મિસિસ મખ્ખનલાલ! | ||
વિલાસ : પણ મને તો આમાંની કશી જ ખબર નથી. | '''વિલાસ :''' પણ મને તો આમાંની કશી જ ખબર નથી. | ||
'''મંજરી :''' એ તો કહેતા હતા, કે છેવટની ઘડી સુધી એના મોંમાં તારું નામ હતું. | '''મંજરી :''' એ તો કહેતા હતા, કે છેવટની ઘડી સુધી એના મોંમાં તારું નામ હતું. | ||
વિલાસ : છેવટની ઘડી સુધી? | '''વિલાસ :''' છેવટની ઘડી સુધી? | ||
'''મંજરી :''' તેં એની ભારે સેવા કરી, હં - ખરું પૂછ તો તારે લઈને જ એ જીવી શકી. (લુચ્ચાઈથી) બીજું કોઈ આટલું ન કરી શકે, પણ શું થાય? ભગવાન આગળ કોનું ચાલે છે! | '''મંજરી :''' તેં એની ભારે સેવા કરી, હં - ખરું પૂછ તો તારે લઈને જ એ જીવી શકી. (લુચ્ચાઈથી) બીજું કોઈ આટલું ન કરી શકે, પણ શું થાય? ભગવાન આગળ કોનું ચાલે છે! | ||
વિલાસ : તું કંઈ સીધી વાત કરીશ કે આમ ગોળ ગોળ જ બોલ્યા કરીશ? | '''વિલાસ :''' તું કંઈ સીધી વાત કરીશ કે આમ ગોળ ગોળ જ બોલ્યા કરીશ? | ||
'''મંજરી :''' કેમ, તો તને કંઈ જ ખબર નથી કે શું? | '''મંજરી :''' કેમ, તો તને કંઈ જ ખબર નથી કે શું? | ||
વિલાસ : પણ શેની ખબર? | '''વિલાસ :''' પણ શેની ખબર? | ||
'''મંજરી :''' ગઈ કાલે રાતના બે વાગ્યે, મિસિસ મખ્ખનલાલ.....ઓ હ! વિલાસ! મારે જ તને આવા ખબર આપવા પડે છે, તેથી મને દુ:ખ થાય છે, પણ - | '''મંજરી :''' ગઈ કાલે રાતના બે વાગ્યે, મિસિસ મખ્ખનલાલ.....ઓ હ! વિલાસ! મારે જ તને આવા ખબર આપવા પડે છે, તેથી મને દુ:ખ થાય છે, પણ - | ||
વિલાસ : તું જલદી કહે. મને ગભરામણ થાય છે. | '''વિલાસ :''' તું જલદી કહે. મને ગભરામણ થાય છે. | ||
મંજરી: થાય તેવું જ છે ને. એ ગઈ કાલે રાતના બે વાગ્યે હા-બરાબર બેને ટકોરે ગુ.....જ.....રી ગયાં (લુચ્ચાઈથી બધું બોલે છે.) | મંજરી: થાય તેવું જ છે ને. એ ગઈ કાલે રાતના બે વાગ્યે હા-બરાબર બેને ટકોરે ગુ.....જ.....રી ગયાં (લુચ્ચાઈથી બધું બોલે છે.) | ||
વિલાસ : ગુજરી ગયાં? મિસિસ મખ્ખનલાલ ગુજરી ગયાં? આ તું શું બોલે છે? એ બને જ કેમ? | '''વિલાસ :''' ગુજરી ગયાં? મિસિસ મખ્ખનલાલ ગુજરી ગયાં? આ તું શું બોલે છે? એ બને જ કેમ? | ||
'''મંજરી :''' એમણે દિનેશના ખોળામાં જ છેલ્લો શ્વાસ લીધો ને મરતાં મરતાંયે તારું નામ એમના મોં પર હતું. | '''મંજરી :''' એમણે દિનેશના ખોળામાં જ છેલ્લો શ્વાસ લીધો ને મરતાં મરતાંયે તારું નામ એમના મોં પર હતું. | ||
વિલાસ : અસંભવ! તદ્દન અસંભવ! એ મરે જ કેમ! | '''વિલાસ :''' અસંભવ! તદ્દન અસંભવ! એ મરે જ કેમ! | ||
'''મંજરી :''' જન્મ્યું તે જવાનું જ, એમાં અસંભવ તો કેમ કહેવાય? પણ વિલાસ, તને એના પર માયા બહુ હતી એટલે તને એમ લાગે જ તે સંભવ છે, પણ ખરું પૂછ તો બિચારી છૂટી ગઈ, બહુ રિબાતી હતી. | '''મંજરી :''' જન્મ્યું તે જવાનું જ, એમાં અસંભવ તો કેમ કહેવાય? પણ વિલાસ, તને એના પર માયા બહુ હતી એટલે તને એમ લાગે જ તે સંભવ છે, પણ ખરું પૂછ તો બિચારી છૂટી ગઈ, બહુ રિબાતી હતી. | ||
વિલાસ : તને એમ લાગે, પણ મારું દિલ તો તૂટી જાય છે! (રડવા જેવી થઈ જાય છે) | '''વિલાસ :''' તને એમ લાગે, પણ મારું દિલ તો તૂટી જાય છે! (રડવા જેવી થઈ જાય છે) | ||
'''મંજરી :''' વિલાસ! હું તારી બેન જ છું, ને આ તારું જ ઘર છે, માટે શરમાવાની કશી જ જરૂર નથી. ને તારે રડવું દબાવવાની પણ કંઈ જરૂર નથી. બહેન! તું તારે મન મોકળું મૂકીને રડી લે. દિલનો ભાર હલકો થાય. | '''મંજરી :''' વિલાસ! હું તારી બેન જ છું, ને આ તારું જ ઘર છે, માટે શરમાવાની કશી જ જરૂર નથી. ને તારે રડવું દબાવવાની પણ કંઈ જરૂર નથી. બહેન! તું તારે મન મોકળું મૂકીને રડી લે. દિલનો ભાર હલકો થાય. | ||
વિલાસ : (રડી પડે છે) ઓહ……મંજરી! તું જાણે છે ને મને એના પર બહુ જ માયા હતી. | '''વિલાસ :''' (રડી પડે છે) ઓહ……મંજરી! તું જાણે છે ને મને એના પર બહુ જ માયા હતી. | ||
'''મંજરી :''' (રૂમાલ આપે છે) લે આ રૂમાલ. આંસુ લૂછવા, ને જરા નાક છીંકી નાંખ, તો બહેન! ને જરા ધીરજ રાખ. તને શું, એમને ય એટલું લાગ્યું છે. માયા છોડવી કંઈ સહેલી છે? લે હું તારા માટે ગરમ કૉફીનું કહી આવું. જરા ઠીક પડશે, ને ડૉક્ટરને તારી પાસે મોકલું. | '''મંજરી :''' (રૂમાલ આપે છે) લે આ રૂમાલ. આંસુ લૂછવા, ને જરા નાક છીંકી નાંખ, તો બહેન! ને જરા ધીરજ રાખ. તને શું, એમને ય એટલું લાગ્યું છે. માયા છોડવી કંઈ સહેલી છે? લે હું તારા માટે ગરમ કૉફીનું કહી આવું. જરા ઠીક પડશે, ને ડૉક્ટરને તારી પાસે મોકલું. | ||
[મંજરી અંદર જાય છે. થોડી વાર પેલી ગુસ્સામાં ફરે છે. ત્યાં દિનેશ પ્રવેશ કરે છે] | {{right|[મંજરી અંદર જાય છે. થોડી વાર પેલી ગુસ્સામાં ફરે છે. ત્યાં દિનેશ પ્રવેશ કરે છે]}} | ||
'''દિનેશ :''' (પાછળથી) વિલાસ! કંઈ ખૂબ જ ગુસ્સામાં ફરે છે ને શું? | '''દિનેશ :''' (પાછળથી) વિલાસ! કંઈ ખૂબ જ ગુસ્સામાં ફરે છે ને શું? | ||
વિલાસ : (એની તરફ વાઘણ જેમ ઘૂરકીને) દિનેશ, આ બધું છે શું? | '''વિલાસ :''' (એની તરફ વાઘણ જેમ ઘૂરકીને) દિનેશ, આ બધું છે શું? | ||
'''દિનેશ :''' (નાક પર આંગળી મૂકીને) શી..... (ઈશારો કરે છે) મંજરી આવે છે. | '''દિનેશ :''' (નાક પર આંગળી મૂકીને) શી..... (ઈશારો કરે છે) મંજરી આવે છે. | ||
[મંજરીનો પ્રવેશ] | {{right|[મંજરીનો પ્રવેશ]}} | ||
'''મંજરી :''' દિનેશ! મેં હમણાં જ વિલાસને મિસિસ મખ્ખનલાલના મૃત્યુના ખબર આપ્યા. | '''મંજરી :''' દિનેશ! મેં હમણાં જ વિલાસને મિસિસ મખ્ખનલાલના મૃત્યુના ખબર આપ્યા. | ||
'''દિનેશ :''' શેના ખબર? | '''દિનેશ :''' શેના ખબર? | ||
'''મંજરી :''' કાલે મિસિસ મખ્ખનલાલ ગુજરી ગયાં ને તેના. (લુચ્ચાઈથી સામે જુએ છે) વિલાસને તો કંઈ જ ખબર નહોતી! | '''મંજરી :''' કાલે મિસિસ મખ્ખનલાલ ગુજરી ગયાં ને તેના. (લુચ્ચાઈથી સામે જુએ છે) વિલાસને તો કંઈ જ ખબર નહોતી! | ||
વિલાસ : ખરેખર દિનેશ, મને જરાયે ખબર નહોતી. | '''વિલાસ :''' ખરેખર દિનેશ, મને જરાયે ખબર નહોતી. | ||
'''મંજરી :''' દિનેશ! તમારે વિલાસને કહેવડાવવું તો જોઈતું હતું, તો એ પણ મૃત્યુ વખતે હાજર તો રહેત ને? (દિનેશને આંખનો ઈશારો કરે છે.) | '''મંજરી :''' દિનેશ! તમારે વિલાસને કહેવડાવવું તો જોઈતું હતું, તો એ પણ મૃત્યુ વખતે હાજર તો રહેત ને? (દિનેશને આંખનો ઈશારો કરે છે.) | ||
'''દિનેશ :''' (ચેતી જઈને) ખરું છે, પણ હું પોતે જ એવો મૂંઝાઈ ગયો હતો કે મને કશું જ યાદ ન રહ્યું. | '''દિનેશ :''' (ચેતી જઈને) ખરું છે, પણ હું પોતે જ એવો મૂંઝાઈ ગયો હતો કે મને કશું જ યાદ ન રહ્યું. | ||
| Line 1,634: | Line 1,634: | ||
'''દિનેશ :''' ને વિલાસ! એના મોં પર તારું નામ– | '''દિનેશ :''' ને વિલાસ! એના મોં પર તારું નામ– | ||
'''મંજરી :''' એ જ હું વિલાસને કહેતી હતી. | '''મંજરી :''' એ જ હું વિલાસને કહેતી હતી. | ||
વિલાસ : પણ આ બધું આમ બની શી રીતે ગયું, તે હજી પણ હું સમજી શકતી નથી. | '''વિલાસ :''' પણ આ બધું આમ બની શી રીતે ગયું, તે હજી પણ હું સમજી શકતી નથી. | ||
'''મંજરી :''' તમે વિલાસને જરા વિગત.....વાર સમજાવો, ત્યાં હું જ કૉફી કરીને લઈ આવું છું. | '''મંજરી :''' તમે વિલાસને જરા વિગત.....વાર સમજાવો, ત્યાં હું જ કૉફી કરીને લઈ આવું છું. | ||
'''દિનેશ :''' કૉફી માણસ કરશે, તું બેસ. | '''દિનેશ :''' કૉફી માણસ કરશે, તું બેસ. | ||
'''મંજરી :''' માણસ બહાર ગયો છે, હું જ જાઉ છું. (જાય છે) | '''મંજરી :''' માણસ બહાર ગયો છે, હું જ જાઉ છું. (જાય છે) | ||
વિલાસ : (એકદમ ઊભી થઈને ખૂબ જ ક્રોધમાં) આ બધું નાટક શેનું આદર્યું છે? | '''વિલાસ :''' (એકદમ ઊભી થઈને ખૂબ જ ક્રોધમાં) આ બધું નાટક શેનું આદર્યું છે? | ||
'''દિનેશ :''' ઓ.....હો.....હો. તેં તો મને ગભરાવી નાંખ્યો! | '''દિનેશ :''' ઓ.....હો.....હો. તેં તો મને ગભરાવી નાંખ્યો! | ||
વિલાસ : આ બધું તૂત શું છે, તે કંઈ ખબર પડે? | '''વિલાસ :''' આ બધું તૂત શું છે, તે કંઈ ખબર પડે? | ||
'''દિનેશ :''' તૂત ભૂત કશું જ નથી. ફક્ત એટલું જ કે મિસિસ મખ્ખનલાલ મૃત્યુશય્યા પર સદાને માટે પોઢી ગયાં. | '''દિનેશ :''' તૂત ભૂત કશું જ નથી. ફક્ત એટલું જ કે મિસિસ મખ્ખનલાલ મૃત્યુશય્યા પર સદાને માટે પોઢી ગયાં. | ||
વિલાસ : દિનેશ! સીધી વાત કર. | '''વિલાસ :''' દિનેશ! સીધી વાત કર. | ||
'''દિનેશ :''' સીધી વાત તો કરું છું. જન્મે તે મરવા માટે જ, તે ન્યાયે ગઈ કાલે..... રાતના..... બાર ઉપર બે વાગ્યે..... બરાબર બે ને ટકોરે મિસિસ મખ્ખનલાલ..... મૃત્યુના મુખમાં પહોંચી ગયાં. બસ આ તે સીધી ને સાદી, સમજાય તેવી જ વાત છે ને. | '''દિનેશ :''' સીધી વાત તો કરું છું. જન્મે તે મરવા માટે જ, તે ન્યાયે ગઈ કાલે..... રાતના..... બાર ઉપર બે વાગ્યે..... બરાબર બે ને ટકોરે મિસિસ મખ્ખનલાલ..... મૃત્યુના મુખમાં પહોંચી ગયાં. બસ આ તે સીધી ને સાદી, સમજાય તેવી જ વાત છે ને. | ||
વિલાસ : મિસિસ મખ્ખનલાલ નામની કોઈ વ્યક્તિની જ્યારે હસ્તી જ નહોતી, પછી તેના મરવાનો તો પ્રશ્ન જ ઊભો થતો નથી. આટલી ચોખ્ખી વાત તો હું અને તમે બન્ને સમજી શકીએ છીએ. | '''વિલાસ :''' મિસિસ મખ્ખનલાલ નામની કોઈ વ્યક્તિની જ્યારે હસ્તી જ નહોતી, પછી તેના મરવાનો તો પ્રશ્ન જ ઊભો થતો નથી. આટલી ચોખ્ખી વાત તો હું અને તમે બન્ને સમજી શકીએ છીએ. | ||
'''દિનેશ :''' ખરેખર, એવી કોઈ વ્યક્તિની હસ્તી જ નહોતી? એમ તે કેમ બને? | '''દિનેશ :''' ખરેખર, એવી કોઈ વ્યક્તિની હસ્તી જ નહોતી? એમ તે કેમ બને? | ||
વિલાસ : એટલે? | '''વિલાસ :''' એટલે? | ||
'''દિનેશ :''' જોને છેલ્લા ચાર મહિનામાં મેં એટલી વાર એનું નામ લીધું છે, કે હવે તો મને એમ જ લાગવા માંડ્યું છે, કે એ ખરેખર હતી જ. | '''દિનેશ :''' જોને છેલ્લા ચાર મહિનામાં મેં એટલી વાર એનું નામ લીધું છે, કે હવે તો મને એમ જ લાગવા માંડ્યું છે, કે એ ખરેખર હતી જ. | ||
વિલાસ : હં.....બીજું પણ કંઈ લાગવા માંડ્યું છે? | '''વિલાસ :''' હં.....બીજું પણ કંઈ લાગવા માંડ્યું છે? | ||
'''દિનેશ :''' બિચારી બહુ દુ:ખી થઈ. હં…ઑપરેશન પર ઑપરેશન કરવાં પડ્યાં. પછી શરીર તો આખરે કેટલું ચાલે? | '''દિનેશ :''' બિચારી બહુ દુ:ખી થઈ. હં…ઑપરેશન પર ઑપરેશન કરવાં પડ્યાં. પછી શરીર તો આખરે કેટલું ચાલે? | ||
વિલાસ : કોનું શરીર ને કોનાં ઑપરેશન? શું તદ્દન નાંખી દેવાની વાત કરે છે? | '''વિલાસ :''' કોનું શરીર ને કોનાં ઑપરેશન? શું તદ્દન નાંખી દેવાની વાત કરે છે? | ||
'''દિનેશ :''' નાખી દેવા જેવી કેમ? હું મિસિસ મખ્ખનલાલની વાત કરું છું, વિલાસ! એ બિચારી ગઈ તે જ ઠીક થયું. એવી તબિયતે જીવવામાં શી મજા હતી? કેમ ખરું કે નહિ? | '''દિનેશ :''' નાખી દેવા જેવી કેમ? હું મિસિસ મખ્ખનલાલની વાત કરું છું, વિલાસ! એ બિચારી ગઈ તે જ ઠીક થયું. એવી તબિયતે જીવવામાં શી મજા હતી? કેમ ખરું કે નહિ? | ||
વિલાસ : આવી વાહિયાત વાતો કરવાની કશી જ જરૂર નથી. કાલે રાતના ક્યાં હતા? | '''વિલાસ :''' આવી વાહિયાત વાતો કરવાની કશી જ જરૂર નથી. કાલે રાતના ક્યાં હતા? | ||
'''દિનેશ :''' ક્યાં શું? મિસિસ મખ્ખનલાલને ત્યાં જ હતો. | '''દિનેશ :''' ક્યાં શું? મિસિસ મખ્ખનલાલને ત્યાં જ હતો. | ||
વિલાસ : (એકદમ જોરથી) ક્યાં હતા? | '''વિલાસ :''' (એકદમ જોરથી) ક્યાં હતા? | ||
'''દિનેશ :''' માફ કરજે. (હસે છે) એનું નામ એટલું તો મોંએ ચડી ગયું છે, કે એમ જ બોલાઈ જવાય છે. | '''દિનેશ :''' માફ કરજે. (હસે છે) એનું નામ એટલું તો મોંએ ચડી ગયું છે, કે એમ જ બોલાઈ જવાય છે. | ||
વિલાસ : તમને જૂઠું કહેતાં શરમ પણ નથી આવતી? | '''વિલાસ :''' તમને જૂઠું કહેતાં શરમ પણ નથી આવતી? | ||
'''દિનેશ :''' જો ને, નથી જ આવતીને! વિલાસ! છેલ્લા થોડા મહિનાથી જૂઠું બોલવાની એવી ટેવ પડી ગઈ છે, કે હવે તો એ second nature જેવું જ થઈ ગયું છે. | '''દિનેશ :''' જો ને, નથી જ આવતીને! વિલાસ! છેલ્લા થોડા મહિનાથી જૂઠું બોલવાની એવી ટેવ પડી ગઈ છે, કે હવે તો એ second nature જેવું જ થઈ ગયું છે. | ||
વિલાસ : એ જુઠાણું મારે માટે નહિ, તમારી મંજરી માટે રાખી મૂકો- | '''વિલાસ :''' એ જુઠાણું મારે માટે નહિ, તમારી મંજરી માટે રાખી મૂકો- | ||
'''દિનેશ :''' એટલે કે એને જૂઠુ કહું તેમાં તને વાંધો નથી ખરુંને! | '''દિનેશ :''' એટલે કે એને જૂઠુ કહું તેમાં તને વાંધો નથી ખરુંને! | ||
વિલાસ : એ તમારી પત્ની છે. | '''વિલાસ :''' એ તમારી પત્ની છે. | ||
'''દિનેશ :''' હં. સમજ્યો! | '''દિનેશ :''' હં. સમજ્યો! | ||
વિલાસ : શું સમજ્યા? હું પૂછું છું, કે આ બધા નાટકનો અર્થ શો છે? | '''વિલાસ :''' શું સમજ્યા? હું પૂછું છું, કે આ બધા નાટકનો અર્થ શો છે? | ||
'''દિનેશ :''' તારા જેવી હોંશિયાર-કુનેહબાજ સ્ત્રીને પણ અર્થ સમજાવવો ૫ડશે? જો વિલાસ! તું મને ગમે તેવો ધારે પણ વાત એમ છે કે- | '''દિનેશ :''' તારા જેવી હોંશિયાર-કુનેહબાજ સ્ત્રીને પણ અર્થ સમજાવવો ૫ડશે? જો વિલાસ! તું મને ગમે તેવો ધારે પણ વાત એમ છે કે- | ||
વિલાસ : કે હવે “હું તો દગો દેવાનો છું ” એમ જ કે બીજું કંઈ? | '''વિલાસ :''' કે હવે “હું તો દગો દેવાનો છું ” એમ જ કે બીજું કંઈ? | ||
'''દિનેશ :''' તું જેમ માને તેમ, પણ હું આવા કાવાદાવાને લાયક જ નથી. આટલું જુઠ્ઠાણું, આટલી છેતરપીંડી, આટલી હલકાઈ, આટલી નિર્દયતા ને આટલો વિશ્વાસઘાત મારાથી થઈ શકતાં નથી. આ બધું મને વ્યગ્ર બનાવી મૂકે છે, બેચેન કરી મૂકે છે. | '''દિનેશ :''' તું જેમ માને તેમ, પણ હું આવા કાવાદાવાને લાયક જ નથી. આટલું જુઠ્ઠાણું, આટલી છેતરપીંડી, આટલી હલકાઈ, આટલી નિર્દયતા ને આટલો વિશ્વાસઘાત મારાથી થઈ શકતાં નથી. આ બધું મને વ્યગ્ર બનાવી મૂકે છે, બેચેન કરી મૂકે છે. | ||
વિલાસ : આ બધો પહેલેથી જ વિચાર કરવો હતો ને? | '''વિલાસ :''' આ બધો પહેલેથી જ વિચાર કરવો હતો ને? | ||
'''દિનેશ :''' કર્યો હોત તો સારું હતું, પણ પ્રેમાંધ કદીયે વિચાર કરી શકે છે ખરો? વિલાસ! હું અંધ હતો, પણ આ હવે નથી સહેવાતું. મંજરી પ્રતિ જે મેં દુર્વ્યવહાર કર્યો છે તેનું દુઃખ મને રાત ને દહાડો સતાવે છે. | '''દિનેશ :''' કર્યો હોત તો સારું હતું, પણ પ્રેમાંધ કદીયે વિચાર કરી શકે છે ખરો? વિલાસ! હું અંધ હતો, પણ આ હવે નથી સહેવાતું. મંજરી પ્રતિ જે મેં દુર્વ્યવહાર કર્યો છે તેનું દુઃખ મને રાત ને દહાડો સતાવે છે. | ||
વિલાસ : હં. | '''વિલાસ :''' હં. | ||
'''દિનેશ :''' વિલાસ, દુઃખ ન લગાડતી, પણ મને હવે લાગે છે કે હું મંજરીને ખૂબ જ ચાહું છું, એના વિના મારું જીવન મને નીરસ લાગે છે, હું એને ગુમાવવા કોઈ કાળે તૈયાર નથી. | '''દિનેશ :''' વિલાસ, દુઃખ ન લગાડતી, પણ મને હવે લાગે છે કે હું મંજરીને ખૂબ જ ચાહું છું, એના વિના મારું જીવન મને નીરસ લાગે છે, હું એને ગુમાવવા કોઈ કાળે તૈયાર નથી. | ||
વિલાસ : તમે એમ માનો છો, કે તમારી આ બધી પ્રેમની પિંજણમાં મને રસ છે! | '''વિલાસ :''' તમે એમ માનો છો, કે તમારી આ બધી પ્રેમની પિંજણમાં મને રસ છે! | ||
'''દિનેશ :''' વિલાસ! હું તને દુઃખી કરું છું તે હું જાણું છું, પણ…… | '''દિનેશ :''' વિલાસ! હું તને દુઃખી કરું છું તે હું જાણું છું, પણ…… | ||
વિલાસ : દુખી? (ખડખડાટ હસે છે.) દુઃખી કરે છે? તું..... મ…ને? તો શું તું ખરેખર માની બેઠો છે કે હું તને ચાહું છું? | '''વિલાસ :''' દુખી? (ખડખડાટ હસે છે.) દુઃખી કરે છે? તું..... મ…ને? તો શું તું ખરેખર માની બેઠો છે કે હું તને ચાહું છું? | ||
'''દિનેશ :''' મને હતું, કે- | '''દિનેશ :''' મને હતું, કે- | ||
વિલાસ : (હાસ્તો) કે હું તારા વિના જીવી જ નહિ શકું, એમ જ ને! What a huge joke! | '''વિલાસ :''' (હાસ્તો) કે હું તારા વિના જીવી જ નહિ શકું, એમ જ ને! What a huge joke! | ||
'''દિનેશ :''' જો તું મને ચાહતી જ નહોતી તો શા માટે- | '''દિનેશ :''' જો તું મને ચાહતી જ નહોતી તો શા માટે- | ||
વિલાસ : તારી પાછળ ભમતી હતી એમ જ ને? જવાબ તદ્દન સહેલો છે, મને તારે પૈસે મોજ કરવાની મળતી હતી, ને જરા ગમ્મત પણ પડતી હતી. | '''વિલાસ :''' તારી પાછળ ભમતી હતી એમ જ ને? જવાબ તદ્દન સહેલો છે, મને તારે પૈસે મોજ કરવાની મળતી હતી, ને જરા ગમ્મત પણ પડતી હતી. | ||
'''દિનેશ :''' તારા મોજશોખને જરા ગમ્મત માટે મને સાધન બનાવ્યો, એમ જ સમજુ ને! (ક્રોધમાં) | '''દિનેશ :''' તારા મોજશોખને જરા ગમ્મત માટે મને સાધન બનાવ્યો, એમ જ સમજુ ને! (ક્રોધમાં) | ||
વિલાસ : ફક્ત એટલું જ નહિ, એ ઉપરાંત બીજાં ૫ણ કારણો તો હતાં જ ને તેમાંયે ખાસ તો મંજરી. | '''વિલાસ :''' ફક્ત એટલું જ નહિ, એ ઉપરાંત બીજાં ૫ણ કારણો તો હતાં જ ને તેમાંયે ખાસ તો મંજરી. | ||
'''દિનેશ :''' મંજરી? કારણ? | '''દિનેશ :''' મંજરી? કારણ? | ||
વિલાસ : હા, જરૂર. મંજરીને ગર્વ હતો કે એનો ધણી એના વિના બીજીને કદાપિ ચાહી શકે જ નહિ. મારે એના એ ગર્વનું ખંડન કરવું હતું. એની પાસેથી એની આંખ સામે જ, એના પતિને છીનવી લેવો હતો ને તે મેં એક આંખના પલકારામાં કરી દેખાડયું! | '''વિલાસ :''' હા, જરૂર. મંજરીને ગર્વ હતો કે એનો ધણી એના વિના બીજીને કદાપિ ચાહી શકે જ નહિ. મારે એના એ ગર્વનું ખંડન કરવું હતું. એની પાસેથી એની આંખ સામે જ, એના પતિને છીનવી લેવો હતો ને તે મેં એક આંખના પલકારામાં કરી દેખાડયું! | ||
'''દિનેશ :''' ઓહ પ્રભુ! આ હું શું સાંભળું છું? | '''દિનેશ :''' ઓહ પ્રભુ! આ હું શું સાંભળું છું? | ||
વિલાસ : ને તે ઉપરાંત તને પણ જરા ઉલ્લુ બનાવવાની મજા પડતી હતી, તે તો જુદું જ. દિનેશ ! તું ડૉક્ટર તરીકે કદાચ હોશિયાર હોઈશ, પણ સ્ત્રીને સમજવામાં તો મૂર્ખનો સરદાર છે. | '''વિલાસ :''' ને તે ઉપરાંત તને પણ જરા ઉલ્લુ બનાવવાની મજા પડતી હતી, તે તો જુદું જ. દિનેશ ! તું ડૉક્ટર તરીકે કદાચ હોશિયાર હોઈશ, પણ સ્ત્રીને સમજવામાં તો મૂર્ખનો સરદાર છે. | ||
'''દિનેશ :''' આથી વધારે હવે કંઈ કહેવું છે? (ક્રોધમાં) | '''દિનેશ :''' આથી વધારે હવે કંઈ કહેવું છે? (ક્રોધમાં) | ||
વિલાસ : ઘણું યે કહેવાનું તો મન થાય છે, પણ તારા જેવા પતંગિયાને અસર થશે ખરી? છેલ્લા બે મહિનાથી તો હું તારાથી કંટાળી ગઈ હતી, ને મને તારામાં જરાયે રસ નહોતો રહ્યો, પણ- | '''વિલાસ :''' ઘણું યે કહેવાનું તો મન થાય છે, પણ તારા જેવા પતંગિયાને અસર થશે ખરી? છેલ્લા બે મહિનાથી તો હું તારાથી કંટાળી ગઈ હતી, ને મને તારામાં જરાયે રસ નહોતો રહ્યો, પણ- | ||
'''દિનેશ :''' પણ મારા પર મહેરબાની કરીને રસ દેખાડતી જ રહી એમને? – | '''દિનેશ :''' પણ મારા પર મહેરબાની કરીને રસ દેખાડતી જ રહી એમને? – | ||
વિલાસ : હા, એમ જ, કારણ કે મારે પૈસાની જરૂર હતી, એટલે શું થાય? ને મંજરીને પીડાતી જોવાની જરા મજા આવતી હતી તે- | '''વિલાસ :''' હા, એમ જ, કારણ કે મારે પૈસાની જરૂર હતી, એટલે શું થાય? ને મંજરીને પીડાતી જોવાની જરા મજા આવતી હતી તે- | ||
દિનેશ: (ક્રોધમાં) બ.....સ કર. મારે નથી સાંભળવું. મને નહિ ખબર કે તું આટલી હલકટ છે. (વિલાસ ખડખડાટ હસે છે. ) તને હસવું શેનું આવે છે? | દિનેશ: (ક્રોધમાં) બ.....સ કર. મારે નથી સાંભળવું. મને નહિ ખબર કે તું આટલી હલકટ છે. (વિલાસ ખડખડાટ હસે છે. ) તને હસવું શેનું આવે છે? | ||
વિલાસ : તારી અજ્ઞાનતા જોઈને. | '''વિલાસ :''' તારી અજ્ઞાનતા જોઈને. | ||
'''દિનેશ :''' મારી અજ્ઞાનતા? | '''દિનેશ :''' મારી અજ્ઞાનતા? | ||
વિલાસ : હા. મને એાળખવાની તારી અજ્ઞાનતા. જે સ્ત્રી બીજી સ્ત્રીના પતિને – તેની બેનપણીના જ પતિને પ્રેમ કરી શકે, તે જ સ્ત્રી તને દેવી જેવી લાગી, તે તારી અજ્ઞાનતા નહિ તો બીજું શું? | '''વિલાસ :''' હા. મને એાળખવાની તારી અજ્ઞાનતા. જે સ્ત્રી બીજી સ્ત્રીના પતિને – તેની બેનપણીના જ પતિને પ્રેમ કરી શકે, તે જ સ્ત્રી તને દેવી જેવી લાગી, તે તારી અજ્ઞાનતા નહિ તો બીજું શું? | ||
'''દિનેશ :''' મને નહિ ખબર કે- | '''દિનેશ :''' મને નહિ ખબર કે- | ||
વિલાસ : આવું થશે એમ જ ને? ખબર તો બધી જ હોય છે. પોતાના નહિ તો બીજાના અનુભવથી જાણ્યું હોય છે કે આવા પ્રેમનો આવો જ અંત હોય, છતાંયે સમય આવે પુરુષ ગધેડો બન્યે જ જાય છે, ને બન્યે જ જવાનો. | '''વિલાસ :''' આવું થશે એમ જ ને? ખબર તો બધી જ હોય છે. પોતાના નહિ તો બીજાના અનુભવથી જાણ્યું હોય છે કે આવા પ્રેમનો આવો જ અંત હોય, છતાંયે સમય આવે પુરુષ ગધેડો બન્યે જ જાય છે, ને બન્યે જ જવાનો. | ||
'''દિનેશ :''' (દાંત ભીંસીને) જ્યાં સુધી તારા જેવી ઘરભાંગુ સ્ત્રીઓ હશે ત્યાં સુધી; એમ પણ કહી નાંખને! | '''દિનેશ :''' (દાંત ભીંસીને) જ્યાં સુધી તારા જેવી ઘરભાંગુ સ્ત્રીઓ હશે ત્યાં સુધી; એમ પણ કહી નાંખને! | ||
વિલાસ : જ્યાં સુધી તારા જેવા પતંગિયા હશે, ત્યાં સુધી. By the way, મંજરી હજી પણ તને પહેલાં જેટલું જ ચાહે છે? | '''વિલાસ :''' જ્યાં સુધી તારા જેવા પતંગિયા હશે, ત્યાં સુધી. By the way, મંજરી હજી પણ તને પહેલાં જેટલું જ ચાહે છે? | ||
'''દિનેશ :''' એ પ્રશ્ન પૂછવાનો તને કશો જ અધિકાર નથી. | '''દિનેશ :''' એ પ્રશ્ન પૂછવાનો તને કશો જ અધિકાર નથી. | ||
વિલાસ : વારુ, પણ મેં જે તને કાગળ લખ્યા હતા તેનું શું કર્યું? | '''વિલાસ :''' વારુ, પણ મેં જે તને કાગળ લખ્યા હતા તેનું શું કર્યું? | ||
'''દિનેશ :''' આપણે નક્કી કર્યા મુજબ બાળી નાખ્યા. | '''દિનેશ :''' આપણે નક્કી કર્યા મુજબ બાળી નાખ્યા. | ||
વિલાસ : એ બીજી મૂર્ખાઈ. (હસે છે) મેં નથી બાળ્યા. મેં તો બધા જ જાળવી રાખ્યા છે. | '''વિલાસ :''' એ બીજી મૂર્ખાઈ. (હસે છે) મેં નથી બાળ્યા. મેં તો બધા જ જાળવી રાખ્યા છે. | ||
'''દિનેશ :''' પણ આપણે તો નક્કી કર્યું હતું, ને કે- | '''દિનેશ :''' પણ આપણે તો નક્કી કર્યું હતું, ને કે- | ||
વિલાસ : કે બાળી નાખવા, પણ ડૉક્ટર સાહેબ, જે પુરુષ પોતાની પ્રેમાળ સ્ત્રીને દગો દઈ શકે તેવા પર ભરોસો મૂકતાં મારે તો વિચાર કરવો જોઈએ ને? મને ડર હતો જ કે એક દિવસ આ મને પણ દગો દેવાનો જ છે. તે વખતે આ નિર્જીવ, છતાં, ઘણું કહી જનારા પત્રો જ મને મદદે આવશે. કેમ, મારી બુદ્ધિ માટે માન થાય છે કે નહિ? | '''વિલાસ :''' કે બાળી નાખવા, પણ ડૉક્ટર સાહેબ, જે પુરુષ પોતાની પ્રેમાળ સ્ત્રીને દગો દઈ શકે તેવા પર ભરોસો મૂકતાં મારે તો વિચાર કરવો જોઈએ ને? મને ડર હતો જ કે એક દિવસ આ મને પણ દગો દેવાનો જ છે. તે વખતે આ નિર્જીવ, છતાં, ઘણું કહી જનારા પત્રો જ મને મદદે આવશે. કેમ, મારી બુદ્ધિ માટે માન થાય છે કે નહિ? | ||
'''દિનેશ :''' થાય એવું જ છે ને. પણ તેનો ઉપયોગ કેટલો થશે તે તો કોણ જાણે? ( હસીને) | '''દિનેશ :''' થાય એવું જ છે ને. પણ તેનો ઉપયોગ કેટલો થશે તે તો કોણ જાણે? ( હસીને) | ||
વિલાસ : મને ખાતરી છે કે એ પત્રમાં મંજરીને ખૂબ રસ પડશે. | '''વિલાસ :''' મને ખાતરી છે કે એ પત્રમાં મંજરીને ખૂબ રસ પડશે. | ||
'''દિનેશ :''' ઓહ, એ.....મ, તો તો પછી એને મોકલી જ આપ. | '''દિનેશ :''' ઓહ, એ.....મ, તો તો પછી એને મોકલી જ આપ. | ||
વિલાસ : હું એને મોકલું એમાં તને તો વાંધો નથી ને? - | '''વિલાસ :''' હું એને મોકલું એમાં તને તો વાંધો નથી ને? - | ||
'''દિનેશ :''' ના. જરાય નહિ. | '''દિનેશ :''' ના. જરાય નહિ. | ||
વિલાસ : તને વાંધો નથી? તને એમ નથી થતું કે એ બધું જાણશે તો- | '''વિલાસ :''' તને વાંધો નથી? તને એમ નથી થતું કે એ બધું જાણશે તો- | ||
'''દિનેશ :''' (ખૂબ હસીને) એ અત્યારે જાણે છે તે કરતાં આ પત્રોથી કશું જ વધારે જાણવાની નથી. | '''દિનેશ :''' (ખૂબ હસીને) એ અત્યારે જાણે છે તે કરતાં આ પત્રોથી કશું જ વધારે જાણવાની નથી. | ||
વિલાસ : એટલે? તું શું કહેવા માગે છે? | '''વિલાસ :''' એટલે? તું શું કહેવા માગે છે? | ||
'''દિનેશ :''' એટલે એ જ કે તું હોંશિયાર ઘણી, પણ મંજરી તારા કરતાંયે હોશિયાર નીકળી. વિલાસ, મંજરી બધું જ જાણે છે. | '''દિનેશ :''' એટલે એ જ કે તું હોંશિયાર ઘણી, પણ મંજરી તારા કરતાંયે હોશિયાર નીકળી. વિલાસ, મંજરી બધું જ જાણે છે. | ||
વિલાસ : પણ એણે હમણાં જ મને મિસિસ મખ્ખનલાલની વાત કરી. | '''વિલાસ :''' પણ એણે હમણાં જ મને મિસિસ મખ્ખનલાલની વાત કરી. | ||
'''દિનેશ :''' તે બધું જ બનાવટી. | '''દિનેશ :''' તે બધું જ બનાવટી. | ||
વિલાસ : તો એ જાણે છે કે મિસિસ મખ્ખનલાલની વાત તદ્દન- | '''વિલાસ :''' તો એ જાણે છે કે મિસિસ મખ્ખનલાલની વાત તદ્દન- | ||
'''દિનેશ :''' બનાવટી હતી અને એ પણ જાણે છે કે એ નામ તને મળવા માટેનું બહાનું જ હતું. | '''દિનેશ :''' બનાવટી હતી અને એ પણ જાણે છે કે એ નામ તને મળવા માટેનું બહાનું જ હતું. | ||
વિલાસ : આટલું જાણી જ કેમ શકે? તેં જ કહ્યું હોવું જોઈએ. | '''વિલાસ :''' આટલું જાણી જ કેમ શકે? તેં જ કહ્યું હોવું જોઈએ. | ||
'''દિનેશ :''' ના, એટલી મારામાં હિંમત નહોતી. | '''દિનેશ :''' ના, એટલી મારામાં હિંમત નહોતી. | ||
વિલાસ : તો એ જાણે જ શી રીતે? | '''વિલાસ :''' તો એ જાણે જ શી રીતે? | ||
'''દિનેશ :''' I don't know. પણ તે પહેલેથી છેલ્લે સુધી બધું જાણે છે. | '''દિનેશ :''' I don't know. પણ તે પહેલેથી છેલ્લે સુધી બધું જાણે છે. | ||
વિલાસ : ઓ....હ. હું તો જાણતી હતી કે મંજરી મૂર્ખી છે. મને તો હતું કે હું એની આંખ સામે જ એના પતિ સાથે આનંદ કરું છું, પણ એ મૂર્ખને ભાન જ નથી. પણ આ તો- | '''વિલાસ :''' ઓ....હ. હું તો જાણતી હતી કે મંજરી મૂર્ખી છે. મને તો હતું કે હું એની આંખ સામે જ એના પતિ સાથે આનંદ કરું છું, પણ એ મૂર્ખને ભાન જ નથી. પણ આ તો- | ||
'''દિનેશ :''' તારા ધાર્યા કરતાં હોશિયાર નીકળી. વિલાસ, લોઢાને લોઢું જ કાપે, તેમ સ્ત્રીને સ્ત્રી જ સમજે ને પૂરી પડે. કેમ, તને લાગે છે? (હસીને) | '''દિનેશ :''' તારા ધાર્યા કરતાં હોશિયાર નીકળી. વિલાસ, લોઢાને લોઢું જ કાપે, તેમ સ્ત્રીને સ્ત્રી જ સમજે ને પૂરી પડે. કેમ, તને લાગે છે? (હસીને) | ||
વિલાસ : તમને હસવું શેનું આવે છે? | '''વિલાસ :''' તમને હસવું શેનું આવે છે? | ||
'''દિનેશ :''' આપણી મૂર્ખાઈ પર. આપણે ધારતાં હતાં કે આપણે એને મૂર્ખ બનાવીએ છીએ, પરંતુ આ તો એણે આપણને જ મૂર્ખ બનાવ્યાં! આપણે આબાદ બની ગયા. (હસીને) | '''દિનેશ :''' આપણી મૂર્ખાઈ પર. આપણે ધારતાં હતાં કે આપણે એને મૂર્ખ બનાવીએ છીએ, પરંતુ આ તો એણે આપણને જ મૂર્ખ બનાવ્યાં! આપણે આબાદ બની ગયા. {{right|(હસીને)}} | ||
વિલાસ : આ બધું જાણીને તે તારા ઉપર ખૂબ જ બગડી હશે? | '''વિલાસ :''' આ બધું જાણીને તે તારા ઉપર ખૂબ જ બગડી હશે? | ||
'''દિનેશ :''' નહિ જ, જરાયે નહિ. | '''દિનેશ :''' નહિ જ, જરાયે નહિ. | ||
વિલાસ : નહિ? | '''વિલાસ :''' નહિ? | ||
'''દિનેશ :''' એ બીજી આશ્ચર્યની વાત છે. મંજરી આ બનાવને તદ્દન નજીવો જ ગણે છે, lightly જ લે છે. | '''દિનેશ :''' એ બીજી આશ્ચર્યની વાત છે. મંજરી આ બનાવને તદ્દન નજીવો જ ગણે છે, lightly જ લે છે. | ||
વિલાસ : તદ્દન અશક્ય. કોઈ સ્ત્રી એમ ન કરી શકે અને કરે તો માની લેવું કે એ તને ચાહતી જ નથી, તારા પ્રેમની એને પડી જ નથી. (ક્રોધમાં ફરે છે) | '''વિલાસ :''' તદ્દન અશક્ય. કોઈ સ્ત્રી એમ ન કરી શકે અને કરે તો માની લેવું કે એ તને ચાહતી જ નથી, તારા પ્રેમની એને પડી જ નથી. (ક્રોધમાં ફરે છે) | ||
'''દિનેશ :''' ક…દા……ચ..... તું કહે છે તે ખરું પણ હોય. | '''દિનેશ :''' ક…દા……ચ..... તું કહે છે તે ખરું પણ હોય. | ||
વિલાસ : મને શી ખબર કે મંજરીને તારી પડી નથી. હું તો માનતી હતી કે એ તો તને ખૂબ જ ચાહે છે. મને જો આવી ખબર હોત તો હું તારા માટે આટલું કરત જ નહિ. | '''વિલાસ :''' મને શી ખબર કે મંજરીને તારી પડી નથી. હું તો માનતી હતી કે એ તો તને ખૂબ જ ચાહે છે. મને જો આવી ખબર હોત તો હું તારા માટે આટલું કરત જ નહિ. | ||
'''દિનેશ :''' હું ન સમજ્યો. | '''દિનેશ :''' હું ન સમજ્યો. | ||
વિલાસ : મંજરી જો તને ખૂબ જ ચાહતી હોય, તારા વિના એક ક્ષણ પણ જીવી ન શકે તેવો એનો તારા પર પ્રેમ હોય, તો એવા પાસેથી તને ખેંચવાની ખરી મજા. પણ જો એ આમ જ ઢીલું મૂકે તેવી મેં તેને જાણી હોત, તો કદાપિ હું તારે માટે આટલો શ્રમ ન ઉઠાવત. | '''વિલાસ :''' મંજરી જો તને ખૂબ જ ચાહતી હોય, તારા વિના એક ક્ષણ પણ જીવી ન શકે તેવો એનો તારા પર પ્રેમ હોય, તો એવા પાસેથી તને ખેંચવાની ખરી મજા. પણ જો એ આમ જ ઢીલું મૂકે તેવી મેં તેને જાણી હોત, તો કદાપિ હું તારે માટે આટલો શ્રમ ન ઉઠાવત. | ||
'''દિનેશ :''' એટલે કે tug-of-war હોય તો જ તને મજા આવે, એમ ને? એનો અર્થ એ જ કે તને પ્યાર તો નહોતો જ, ફક્ત ખેંચાખેંચીની રમતનો આનંદ લેવો હતો. (સહેજ હસીને) હં..... મંજરીએ સંતાકૂકડીની રમતમાં આનંદ લીધો ને તેં ખેંચાખેંચીની રમતમાં. | '''દિનેશ :''' એટલે કે tug-of-war હોય તો જ તને મજા આવે, એમ ને? એનો અર્થ એ જ કે તને પ્યાર તો નહોતો જ, ફક્ત ખેંચાખેંચીની રમતનો આનંદ લેવો હતો. (સહેજ હસીને) હં..... મંજરીએ સંતાકૂકડીની રમતમાં આનંદ લીધો ને તેં ખેંચાખેંચીની રમતમાં. | ||
વિલાસ : ખરી મજા જ એમાં છે. બાકી તારામાં એવું હતું પણ શું કે હું તારા માટે આટલું બધું કરું? | '''વિલાસ :''' ખરી મજા જ એમાં છે. બાકી તારામાં એવું હતું પણ શું કે હું તારા માટે આટલું બધું કરું? | ||
'''દિનેશ :''' (ખૂબ ક્રોધમાં) બસ કર, વિલાસ. | '''દિનેશ :''' (ખૂબ ક્રોધમાં) બસ કર, વિલાસ. | ||
વિલાસ : હં આમ લાલ પીળું થઈ જવાની કશી જ જરૂર નથી. હું કાંઈ મંજરી નથી કે તારા ગુસ્સાથી ગભરાઈ જાઉં. | '''વિલાસ :''' હં આમ લાલ પીળું થઈ જવાની કશી જ જરૂર નથી. હું કાંઈ મંજરી નથી કે તારા ગુસ્સાથી ગભરાઈ જાઉં. | ||
'''દિનેશ :''' તું કઈ જાતની સ્ત્રી છે! (તેને ગળેથી પકડે છે) | '''દિનેશ :''' તું કઈ જાતની સ્ત્રી છે! (તેને ગળેથી પકડે છે) | ||
વિલાસ : (દિનેશને તરછોડીને) હું કઈ જાતની સ્ત્રી છું તેના કરતાં તારી જાતને જ પૂછ કે તું કઈ જાતનો પુરુષ છે. ઘરની સ્ત્રીને છોડીને બહાર ઓખર કરનારા ઢોર જેવા..... તું પહેલાં તારી જાતને જ પૂછ કે તું કેવો છે? કઈ જાતનો છે? | '''વિલાસ :''' (દિનેશને તરછોડીને) હું કઈ જાતની સ્ત્રી છું તેના કરતાં તારી જાતને જ પૂછ કે તું કઈ જાતનો પુરુષ છે. ઘરની સ્ત્રીને છોડીને બહાર ઓખર કરનારા ઢોર જેવા..... તું પહેલાં તારી જાતને જ પૂછ કે તું કેવો છે? કઈ જાતનો છે? | ||
'''દિનેશ :''' તું મારી સામેથી ચાલી જા, મારી આંખ સામેથી ખસી જા, નહિ તો………નહિ તો.(કોપમાં મૂઠી વાળીને ફરે છે) | '''દિનેશ :''' તું મારી સામેથી ચાલી જા, મારી આંખ સામેથી ખસી જા, નહિ તો………નહિ તો.(કોપમાં મૂઠી વાળીને ફરે છે) | ||
વિલાસ : બસ આટલો જલદી બદલાઈ ગયો? વારુ, હું આ ચાલી પણ મારા સરનામાનું કાર્ડ જરા મૂકતી જાઉં છું. | '''વિલાસ :''' બસ આટલો જલદી બદલાઈ ગયો? વારુ, હું આ ચાલી પણ મારા સરનામાનું કાર્ડ જરા મૂકતી જાઉં છું. | ||
[કાર્ડ ટેબલ પર મૂકે છે ને દિનેશ તે કાર્ડ ઉપાડીને ફાડવા જાય છે.] | {{right|[કાર્ડ ટેબલ પર મૂકે છે ને દિનેશ તે કાર્ડ<br>ઉપાડીને ફાડવા જાય છે.]}} | ||
વિલાસ : ઓ હો હો , ફાડવાની ઉતાવળ કરવી રહેવા દે, કારણ કે તારા જેવા weather-cockને કોણ જાણે વળી ક્યારે જરૂર પડી જાય. | '''વિલાસ :''' ઓ હો હો , ફાડવાની ઉતાવળ કરવી રહેવા દે, કારણ કે તારા જેવા weather-cockને કોણ જાણે વળી ક્યારે જરૂર પડી જાય. | ||
'''દિનેશ :''' કદાપિ નહિ. | '''દિનેશ :''' કદાપિ નહિ. | ||
વિલાસ : તારા જેવો પુરુષ શું એક નિશ્ચયને વળગીને રહી શકે ખરો? જે એક ક્ષણે મંજરીને ચાહે, તે બીજી જ ક્ષણે વિલાસને પણ ચાહી શકે ને ત્રીજી ક્ષણે પાછો વિલાસને છોડીને મંજરી પાસે જઈ પડે, તો ચોથી ક્ષણે કોઈ ખંજરી નહિ શોધે તેની શી ખાતરી? | '''વિલાસ :''' તારા જેવો પુરુષ શું એક નિશ્ચયને વળગીને રહી શકે ખરો? જે એક ક્ષણે મંજરીને ચાહે, તે બીજી જ ક્ષણે વિલાસને પણ ચાહી શકે ને ત્રીજી ક્ષણે પાછો વિલાસને છોડીને મંજરી પાસે જઈ પડે, તો ચોથી ક્ષણે કોઈ ખંજરી નહિ શોધે તેની શી ખાતરી? | ||
'''દિનેશ :''' વિ……લા…....સ? | '''દિનેશ :''' વિ……લા…....સ? | ||
વિલાસ : મારા ઉપર ગુસ્સે થવાનું કશું જ પ્રયોજન નથી. ગુસ્સો કર તારી જાત પર, કે તું જે સાચો પ્રેમ સમજી શકતો નથી. જે પત્નીને બેવફા નીવડી શકે છે, જેનામાં ચારિત્ર્ય જેવી કોઈ વસ્તુ નથી, જે ભ્રમર જેમ ફૂલે ફૂલે ભ્રમણ કરનારો છે એના નિશ્ચય પર મને શ્રદ્ધા આવે શી રીતે? દિનેશ, આજે મંજરી તરફ ઢળનારો કાલે પાછો વિલાસ તરફ નહિ ઢળે તેની શી ખાતરી? તો તે વખતે આ સરનામું જરા કામ આવશે. | '''વિલાસ :''' મારા ઉપર ગુસ્સે થવાનું કશું જ પ્રયોજન નથી. ગુસ્સો કર તારી જાત પર, કે તું જે સાચો પ્રેમ સમજી શકતો નથી. જે પત્નીને બેવફા નીવડી શકે છે, જેનામાં ચારિત્ર્ય જેવી કોઈ વસ્તુ નથી, જે ભ્રમર જેમ ફૂલે ફૂલે ભ્રમણ કરનારો છે એના નિશ્ચય પર મને શ્રદ્ધા આવે શી રીતે? દિનેશ, આજે મંજરી તરફ ઢળનારો કાલે પાછો વિલાસ તરફ નહિ ઢળે તેની શી ખાતરી? તો તે વખતે આ સરનામું જરા કામ આવશે. | ||
'''દિનેશ :''' Damn your સરનામાં............ (ફાડી નાખે છે. અને ફાડીને પગ નીચે ચગદે છે) | '''દિનેશ :''' Damn your સરનામાં............ (ફાડી નાખે છે. અને ફાડીને પગ નીચે ચગદે છે) | ||
વિલાસ : (ખભા ચડાવીને) All right (જતાં જતાં) કદાચ જરૂર પડી પણ જાય, માટે ટુકડાને જરા ગુંદરથી ચોંટાડી મૂકજે. | '''વિલાસ :''' (ખભા ચડાવીને) All right (જતાં જતાં) કદાચ જરૂર પડી પણ જાય, માટે ટુકડાને જરા ગુંદરથી ચોંટાડી મૂકજે. | ||
[વિલાસ જાય છે. દિનેશ એ ટુકડાને પગથી ચગદે છે. ક્રોધમાં ફરે છે. થોડી વારે માથે હાથ મૂકીને ખુરશી ઉપર બેસે છે. ત્યાં મંજરી કૉફી લઈને આવે છે.] | ::::[વિલાસ જાય છે. દિનેશ એ ટુકડાને પગથી ચગદે છે. ક્રોધમાં ફરે છે. થોડી વારે માથે હાથ મૂકીને ખુરશી ઉપર બેસે છે. ત્યાં મંજરી કૉફી લઈને આવે છે.] | ||
'''મંજરી :''' કેમ, આમ એકલા બેઠા છો! વિલાસ ક્યાં ગઈ? | '''મંજરી :''' કેમ, આમ એકલા બેઠા છો! વિલાસ ક્યાં ગઈ? | ||
'''દિનેશ :''' જહાન્નમમાં. | '''દિનેશ :''' જહાન્નમમાં. | ||
| Line 1,762: | Line 1,762: | ||
'''દિનેશ :''' You are not serious, મંજરી. | '''દિનેશ :''' You are not serious, મંજરી. | ||
'''મંજરી :''' I am serious. | '''મંજરી :''' I am serious. | ||
દિનેશ: તું આટલી કડક ન બન. મંજરી! હવે તો બધું જ ફરી ગયું છે ને..... | '''દિનેશ :''' તું આટલી કડક ન બન. મંજરી! હવે તો બધું જ ફરી ગયું છે ને..... | ||
'''મંજરી :''' ને હું તને પહેલાં જેટલો જ ચાહું છું, ને તારા વિના મને ચેન પણ નહિ પડે, વગેરે વગેરે કેમ ખરુંને? ( હસીને) | '''મંજરી :''' ને હું તને પહેલાં જેટલો જ ચાહું છું, ને તારા વિના મને ચેન પણ નહિ પડે, વગેરે વગેરે કેમ ખરુંને? ( હસીને) | ||
'''દિનેશ :''' તને એમાં પણ મશ્કરી લાગે છે? | '''દિનેશ :''' તને એમાં પણ મશ્કરી લાગે છે? | ||
| Line 1,782: | Line 1,782: | ||
'''દિનેશ :''' આજે મારી હાર પર હાર થાય છે. (નિસાસો નાખીને) મંજરી! હું તો ધારતો હતો કે તું મારી પાછળ ગાંડી છે, મને અત્યંત ચાહે છે. | '''દિનેશ :''' આજે મારી હાર પર હાર થાય છે. (નિસાસો નાખીને) મંજરી! હું તો ધારતો હતો કે તું મારી પાછળ ગાંડી છે, મને અત્યંત ચાહે છે. | ||
'''મંજરી :''' એમ માની લેવાનું કંઈ કારણ? | '''મંજરી :''' એમ માની લેવાનું કંઈ કારણ? | ||
દિનેશ: એમાં પણ કારણની જરૂર ખરી? | '''દિનેશ :''' એમાં પણ કારણની જરૂર ખરી? | ||
'''મંજરી :''' કારણ વિના કોઈ કાર્ય સંભવે ખરું? નહિ જ. તો પછી તમારી પાછળ ગાંડા થવાનું કે તમને અત્યંત ચાહવાનું કંઈ સબળ કારણ તો હોવું જોઈએ ને, I mean logically વિચાર કરીએ તો. | '''મંજરી :''' કારણ વિના કોઈ કાર્ય સંભવે ખરું? નહિ જ. તો પછી તમારી પાછળ ગાંડા થવાનું કે તમને અત્યંત ચાહવાનું કંઈ સબળ કારણ તો હોવું જોઈએ ને, I mean logically વિચાર કરીએ તો. | ||
'''દિનેશ :''' પ્રેમમાં કોઈ કારણ કે કે logic નથી હોતું, ને છતાંયે કારણ માંગતી હો તો એ જ કે હું તને ચાહું છું, માટે, હું તારા પર મુગ્ધ છું, માટે હું તારા વિના- | '''દિનેશ :''' પ્રેમમાં કોઈ કારણ કે કે logic નથી હોતું, ને છતાંયે કારણ માંગતી હો તો એ જ કે હું તને ચાહું છું, માટે, હું તારા પર મુગ્ધ છું, માટે હું તારા વિના- | ||
| Line 1,831: | Line 1,831: | ||
'''દિનેશ :''' પહેલાં તું વચન આપ, કે તું નહિ જા. તું આવી નિષ્ઠુર ન બન, મંજરી! | '''દિનેશ :''' પહેલાં તું વચન આપ, કે તું નહિ જા. તું આવી નિષ્ઠુર ન બન, મંજરી! | ||
'''મંજરી :''' જો તમે મને ખરેખર જ ચાહતા હો તો મારો આનંદ શા માટે ખુંચવી લો છો? શા માટે મને નથી જવા દેતા? | '''મંજરી :''' જો તમે મને ખરેખર જ ચાહતા હો તો મારો આનંદ શા માટે ખુંચવી લો છો? શા માટે મને નથી જવા દેતા? | ||
[દિનેશ થોડી વાર મંજરી સામે જુએ છે. વિચાર કરીને બારણું ખોલી નાંખે છે] | {{right|[દિનેશ થોડી વાર મંજરી સામે જુએ છે.<br> વિચાર કરીને બારણું ખોલી નાંખે છે]}} | ||
'''દિનેશ :''' મંજરી! તું જઈ શકે છે. | '''દિનેશ :''' મંજરી! તું જઈ શકે છે. | ||
'''મંજરી :''' ખ....રે.... ખ.....ર! | '''મંજરી :''' ખ....રે.... ખ.....ર! | ||
| Line 1,843: | Line 1,843: | ||
'''મંજરી :''' વચમાં નહિ બોલવાનું. જોઈ આવો એટલે જોઈ આવવાનું. | '''મંજરી :''' વચમાં નહિ બોલવાનું. જોઈ આવો એટલે જોઈ આવવાનું. | ||
'''દિનેશ :''' Yes, your highness! | '''દિનેશ :''' Yes, your highness! | ||
[દિનેશ જાય છે. મંજરી આમ તેમ ફરે છે. દિનેશ આવે છે] | {{right|[દિનેશ જાય છે. મંજરી આમ તેમ ફરે છે. દિનેશ આવે છે]}} | ||
'''દિનેશ :''' નોકરે સામાન બહાર કાઢ્યો છે. | '''દિનેશ :''' નોકરે સામાન બહાર કાઢ્યો છે. | ||
મજરી : તો એને કહો કે એ રૂમમાં પાછો મૂકી દે. | મજરી : તો એને કહો કે એ રૂમમાં પાછો મૂકી દે. | ||
'''દિનેશ :''' (કૂદી પડે છે) Yes, your highness! છગન? | '''દિનેશ :''' (કૂદી પડે છે) Yes, your highness! છગન? | ||
[જોરથી બૂમ મારતો જાય છે. થોડી વારમાં પાછો આવે છે ને મંજરીને ભેટી ને, જરા ઊંચકી લઈને] | ::::[જોરથી બૂમ મારતો જાય છે. થોડી વારમાં પાછો આવે છે ને મંજરીને ભેટી ને, જરા ઊંચકી લઈને] | ||
'''દિનેશ :''' ઓ મારી મંજરી............ (પછી છૂટા થઈને) મંજરી! હું તને વચન આપું છું કે હવે હું પહેલાં હતો એવો જ થઈ જઈશ ને જ્યાં સુધી હું તારો પૂર્ણ વિશ્વાસ ને અગાધ પ્રેમ સંપાદન નહિ કરી શકું ત્યાં સુધી જંપીશ નહિ, ત્યાં સુધી મને ચેન પડવાનું નથી..... | '''દિનેશ :''' ઓ મારી મંજરી............ (પછી છૂટા થઈને) મંજરી! હું તને વચન આપું છું કે હવે હું પહેલાં હતો એવો જ થઈ જઈશ ને જ્યાં સુધી હું તારો પૂર્ણ વિશ્વાસ ને અગાધ પ્રેમ સંપાદન નહિ કરી શકું ત્યાં સુધી જંપીશ નહિ, ત્યાં સુધી મને ચેન પડવાનું નથી..... | ||
'''મંજરી :''' ને એટલો પ્રેમ પ્રાપ્ત થઈ જાય પછી પાછી એની પરવા પણ- | '''મંજરી :''' ને એટલો પ્રેમ પ્રાપ્ત થઈ જાય પછી પાછી એની પરવા પણ- | ||
| Line 1,856: | Line 1,856: | ||
'''દિનેશ :''' મારે તારી મિત્રતા નથી જોઈતી, જોઈએ છે પ્રેમ! | '''દિનેશ :''' મારે તારી મિત્રતા નથી જોઈતી, જોઈએ છે પ્રેમ! | ||
'''મંજરી :''' તમારી એમ મરજી હશે, તો એમ કરીશું. (હસીને) | '''મંજરી :''' તમારી એમ મરજી હશે, તો એમ કરીશું. (હસીને) | ||
[દિનેશ મંજરીને ભેટી પડે છે. તે જ વખતે કાકા, કાકી ને રમેશ દાખલ થાય છે. કાકી જરા શરમાઈ જાય છે.] | ::::[દિનેશ મંજરીને ભેટી પડે છે. તે જ વખતે કાકા, કાકી ને રમેશ દાખલ થાય છે. કાકી જરા શરમાઈ જાય છે.] | ||
'''રમેશ :''' મંજરી! (સૌને જોઈને દિનેશ આશ્ચર્ય પામે છે) લાલ વાવટો કે સફેદ?-(હસીને) | '''રમેશ :''' મંજરી! (સૌને જોઈને દિનેશ આશ્ચર્ય પામે છે) લાલ વાવટો કે સફેદ?-(હસીને) | ||
'''મંજરી :''' સફેદ Peace declared. આવો કાકી! કાકા! બેસોને! | '''મંજરી :''' સફેદ Peace declared. આવો કાકી! કાકા! બેસોને! | ||
| Line 1,877: | Line 1,877: | ||
'''મંજરી :''' અરે મને ઠીક યાદ આવ્યું. શિરીષને ના તો કહી આવું. | '''મંજરી :''' અરે મને ઠીક યાદ આવ્યું. શિરીષને ના તો કહી આવું. | ||
'''દિનેશ :''' એને ફોન જ કરી દેને! | '''દિનેશ :''' એને ફોન જ કરી દેને! | ||
[જવા લાગે છે.] | {{right|[જવા લાગે છે.]}} | ||
'''ગંગા :''' મંજરી! હવે તો તારા વિના આ મજનૂ એક ઘડી પણ રહી શકે તેમ લાગતું નથી. | '''ગંગા :''' મંજરી! હવે તો તારા વિના આ મજનૂ એક ઘડી પણ રહી શકે તેમ લાગતું નથી. | ||
[મંજરી જવા લાગે છે] | {{right|[મંજરી જવા લાગે છે]}} | ||
'''દિનેશ :''' મંજરી! તું જાય તો છે, પણ પાછી ક્યારે આવીશ? | '''દિનેશ :''' મંજરી! તું જાય તો છે, પણ પાછી ક્યારે આવીશ? | ||
'''ગંગા :''' હવે એ પૂછવાનો તારો વારો આવ્યો? (સૌ હસે છે) | '''ગંગા :''' હવે એ પૂછવાનો તારો વારો આવ્યો? (સૌ હસે છે) | ||
| Line 1,885: | Line 1,885: | ||
'''મંજરી :''' વા.....રુ જેવી આજ્ઞા, ફોન અંદર લઈ ગઈ છું. ત્યાં જઈને કરી આવું. | '''મંજરી :''' વા.....રુ જેવી આજ્ઞા, ફોન અંદર લઈ ગઈ છું. ત્યાં જઈને કરી આવું. | ||
'''ગંગા :''' મંજરી! તું એટલું પણ જવું રહેવા દેને? | '''ગંગા :''' મંજરી! તું એટલું પણ જવું રહેવા દેને? | ||
[લુચ્ચાઈથી કહે છે] | {{right|[લુચ્ચાઈથી કહે છે]}} | ||
'''મંજરી :''' ના કહેતા હો તો ન જાઉં. | '''મંજરી :''' ના કહેતા હો તો ન જાઉં. | ||
'''દિનેશ :''' પણ શિરીષને કહેવું તો પડશે ને! | '''દિનેશ :''' પણ શિરીષને કહેવું તો પડશે ને! | ||
| Line 1,891: | Line 1,891: | ||
'''દિનેશ :''' તું જેની સાથે જવાની હતી તે. | '''દિનેશ :''' તું જેની સાથે જવાની હતી તે. | ||
'''ગંગા :''' જેવી તારી પેલી મિસિસ મખ્ખનલાલ, તેવો જ એનો શિરીષ. (સૌ હસે છે.) | '''ગંગા :''' જેવી તારી પેલી મિસિસ મખ્ખનલાલ, તેવો જ એનો શિરીષ. (સૌ હસે છે.) | ||
'''દિનેશ :''' (હસીને) એટલે કે શિરીષ જેવી પણ કોઈ વ્યક્તિ હતી જ નહીં | '''દિનેશ :''' (હસીને) એટલે કે શિરીષ જેવી પણ કોઈ વ્યક્તિ હતી જ નહીં ? | ||
? | |||
'''મંજરી :''' નહિ જ. | '''મંજરી :''' નહિ જ. | ||
'''દિનેશ :''' પણ તેં તો મને કહ્યું કે એની સાથે- | '''દિનેશ :''' પણ તેં તો મને કહ્યું કે એની સાથે- | ||
| Line 1,900: | Line 1,899: | ||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' એને તો માંડ માંડ આ યોજનામાં સામેલ કરી હતી. (હસે છે) | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' એને તો માંડ માંડ આ યોજનામાં સામેલ કરી હતી. (હસે છે) | ||
'''દિનેશ :''' ત્યારે મને નક્કામી જ તલસાવતી હતી, એમને? ઊભી રહે હવે તું. | '''દિનેશ :''' ત્યારે મને નક્કામી જ તલસાવતી હતી, એમને? ઊભી રહે હવે તું. | ||
::::[એમ કહીને એને ભેટી પડે છે.....ને ગલગલિયાં કરે છે........કાકી શરમાઈને આંખ બંધ કરી દે છે] | |||
'''ગૌરીપ્રસાદ :''' અરે, આંખ શું બંધ કરે છે? આવા મજાના પ્રણયના રંગ જોવાના મળે છે ત્યારે જોઈ લે ને. આવા રંગ ફરીફરી કંઈ થોડા જ જોવા મળવાના છે? | '''ગૌરીપ્રસાદ :''' અરે, આંખ શું બંધ કરે છે? આવા મજાના પ્રણયના રંગ જોવાના મળે છે ત્યારે જોઈ લે ને. આવા રંગ ફરીફરી કંઈ થોડા જ જોવા મળવાના છે? | ||
[સૌ હસે છે ને પડદો પડે છે] | {{right|[સૌ હસે છે ને પડદો પડે છે]}} | ||
સમાપ્ત | {{center|<big><big>સમાપ્ત</big></big>}} | ||
</poem> | </poem> | ||
[તા. ક. ભજવનારે લેખિકાની સંમતિ લેવી જરૂરી છે.} | {{center|[તા. ક. ભજવનારે લેખિકાની સંમતિ લેવી જરૂરી છે.}} | ||