31,377
edits
(+1) |
(+1) |
||
| Line 32: | Line 32: | ||
स्मेरेऽघुना तव मुखे तरलायताक्षि । | स्मेरेऽघुना तव मुखे तरलायताक्षि । | ||
क्षोभं यदेति न मनागपि तेन मन्ये | क्षोभं यदेति न मनागपि तेन मन्ये | ||
सुव्यक्तमेव जलराशिरयं पयोधिः | सुव्यक्तमेव जलराशिरयं पयोधिः ॥<ref>હે તરલ અને દીર્ધ લોચનવાળી સ્ત્રી ! દિશાઓને લાવણ્યની કાંતિથી ભરી દેતા તારા આ ઉજ્જવળ મુખને જોઈને આ સમુદ્ર જરાયે ઊછળતો નથી, તેથી એ કેવળ પાણીનો ઢગલો જ છે એવું સ્પષ્ટ દેખાઈ આવે છે એમ હું માનું છું.</ref></poem>}} | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
અહીં ખરો સાગર હોય તો ઊછળ્યા વિના ન રહે એમ કહી એ સુંદરીનું મુખ ચંદ્ર સમાન છે એમ સૂચિત કર્યું છે. આ અલંકારરૂપ વ્યંગ્યાર્થ છે, તેથી એ અલંકારધ્વનિનું ઉદાહરણ થયું. | અહીં ખરો સાગર હોય તો ઊછળ્યા વિના ન રહે એમ કહી એ સુંદરીનું મુખ ચંદ્ર સમાન છે એમ સૂચિત કર્યું છે. આ અલંકારરૂપ વ્યંગ્યાર્થ છે, તેથી એ અલંકારધ્વનિનું ઉદાહરણ થયું. | ||