ભજનરસ/નઘરો એક નિરંજન નાથ: Difference between revisions

સઘરો સૌ મળ્યો રે, નઘરો એક નિરંજન નાથ જી,  

ઉપદેશ આપે એક્લો જેનું હારદ ન આવે હાથ-  

જેણે વણનમુને વિશ્વ રચ્યું અને વણમસાલે વીર જી,  

અવનિ રે દળ ક્યાંથી રે કાઢ્યું, ને ક્યાંથી કાઢ્યું નીર-  

તેજ તે તપતું કર્યું અને અનિલ કીધો અરૂપ જી,  

આકાશ કીધું અટપટું, એનો નુથરો કહાવે રે ભૂપ-

નુથરા વડે ગરવા ગુરુ તે, બાધે ગિરિના રે બંધ જી,

તે ખટ દર્શન થઈ ખટપટે, પણ અનુભવહીણા અંધ-  

તે સ્વે સાગર સઘરો કરે, જો મલી આવે આશ જી,

જેમ મૃગ મરાવ્યો મલપતો, પડે પશુને પાશ-

નુધરો નિત રહે નિર્મળો, જેને અંતર નહીં કશું આપ જી,

તે મણિની પેઠે ઝળઙળે, તેને તેજ પણ નહીં તાપ-

દિનકર વડે રાત પરખીએ, નહીં તો દિવસ નહીં રાત જી,  

નિર્વાણપદ નુથરા તણાં, નહીં વાણીની જાત-

રચના તો રચતો રૂંધી, માંહી નભ ન આવે જેમ જી,

તે ગુહ્ય રાખે ગોખલે, પણ પોત તે પસર્યું તેમ-

અધો ઉરધ ભૂમા થયું કો' જવલ્લે નહીં જોડ જી,

તેમ નુધરો નિરદાવે રહે, જ્યાં ઘટ નહીં ઘટમોડ—  

સન્મુખ થઈને સમજતાં, બોલે તો આવે વાત જી,  

વાદે વળગણ વાધતાં, ભાઈ, ધામ ન પાવે ધાત-

નુધરો તે સ્વે નરહરિ, જ્યાં દ્વૈત નહીં, નહીં એક જી,

{{right|જ્યમ છે ત્યમનું અખા, આ તો નેતિ નેતિનો શેષ—}}  

{{center|સથરો સૌ મળ્યો રે.}}  

એક ઘર, દોય ઘર, તીન ઘર, પાંચ ઘર,

પાંચ ઘર તજે તબ છઠો ઘર પાઈએ,

એક એક ઘર કે આધાર એક એક ઘર

એક ઘર નિરાધાર આપ હી દિખાઈએ,

સો તો ઘર સાક્ષીરૂપ ઘર મધ્ય હૈ અનુપ

તાહુ ઘર મધ્ય કોઈ દિન ઠહરાઈએ,

તાકે ઘર સાક્ષી ન અસાક્ષી ન સુંદર કછુ

વચન અતીત કહું આઈ હૈ ન જાઈ હૈ.

તમે તમારાં ઘર ઓળખો, શું બેઠા છો હારી?  

જે ઘર જાવું મૂવા પછી, તે ઘર જીવતાં જુવો.  

માંહે બહાર ન જાયે કહ્યો, બાંધ્યો રૂંધ્યો પોતે લહ્યો

સેજે સહજ કુલ્યું આકાશ, ઊપજ સાથે અખા સમાસ,

આગળ સગુણ નીપજતું જાય, પાછળ નિર્ગુણ થઈ ભૂંસાય