મનીષા જોષીની કવિતા
પ્રારંભિક
અનુક્રમ
- સામ્રાજ્ય
- ગોઝારી વાવ
- હિજરત
- જેલ
- કંસારા બજાર
- લૂણ
- મેખલા
- હાથ
- અશ્વપુરુષ
- તાપ વિનાનો ઉજાસ
- વાળની ગૂંચ
- નરપિશાચ
- પ્રદક્ષિણા
- સ્ત્રી
- તડકાના દાણા
- બહારવટી
- ડોશીના વાળ
- માછીમારોને
- ખારવાની વહુ
- વ્હેલનું શરીર
- ત્રિતાલ
- શીતળા સાતમ
- પ્રથમ રુદન
- દેવદૂત
- ઓસીકાની ખોળ
- આવરણ
- ખૂંધવાળી છોકરી
- ઉદાસી
- દાણા
- સંધ્યાટાણે
- અથાણું અને અંધકાર
- પ્રવેશદ્વાર
- તરસ
- રજોસ્રાવ
- રોગિષ્ઠ કૂતરી
- ગાંધીધામની ટ્રેન
- વૃક્ષ, અવાસ્તવિક
- મેરુ
- બરફની દીકરી
- શૂન્યાવકાશ
- ધ્યાનખંડ
- કાગ
- નર્મદા
- પૂર્વજ
- ‘નોબલ મીટ હોમ’
- શિયાળો
- મીઠાના અગર
- દરવાજો
- અતિપ્રિય અતિથિ
- સાર્વજનિક બાગ
- ભુજ
- લીલો દુકાળ
- ઠાકોરજીના વાઘા
- મૃત્યુ, તું દુષ્ટ નથી
- કવિની સંપત્તિ
- ઑકલૅન્ડ
- ન્યૂઝીલૅન્ડ પાંખ વગરનાં કીવી
- સાધના ટોકીઝના ખાંચામાં
- પાલર પાણી
- માંડવો પાન, શેકેલ સોપારી, તૂફાન તમાકુ